Topstories

(advertentie)

Advocaat Veldman blikt vooruit op de rechtszaak tegen de principiële wietkweker Doede de Jong donderdag. Dan dient het hoger beroep en wordt duidelijk of justitie de Friese activist nog steeds onder de grond wil schoffelen. ‘Deze meedogenloze aanpak is het bewijs voor de machteloosheid van justitie en speelt de professionele teler uiteraard in de kaart. Die heeft immers allang de plek van Doede de Jong ingenomen’, aldus onze columnist.

Spreekbuis voor biologische cannabis in last

Toen ik de sympathieke biologische kweker Doede de Jong in 2011 ten tijde van de opnames voor de documentaire ‘Nederwiet’ waarschuwde dat hij op zijn tellen moest passen vanwege een zogeheten ontnemingsvordering, wuifde hij mijn waarschuwing luchthartig weg. De Jong nam het risico dat alles dat hij in zijn leven heeft opgebouwd hem zou worden ontnomen op principiële gronden en ging de confrontatie met justitie met opgeheven hoofd aan. Dat is precies de houding die op justitie werkt als een rode lap op een stier. Wie niet in de pas loopt met de gezagsdragers wordt het leven op grondige wijze zo zuur mogelijk gemaakt. Dat ondervond De Jong aan den lijve en daarom moet hij donderdag a.s. verschijnen in het gerechtshof te Leeuwarden.

Het gaat deze week allemaal uitsluitend om de hoofdzaak, die zonder noemenswaardige kleerscheuren door de rechtbank kwam. In schril contrast met deze uitkomst werd echter een daverende ontneming opgelegd. Deze wordt in een later stadium behandeld voor het gerechtshof.

Niet ontvankelijk

De rechtbank veroordeelde Doede de Jong tot twee maanden voorwaardelijke celstraf en 100 uur werkstraf. Dat is tamelijk standaard. Het gaat om twee kwekerijen, één in 2010 met 298 planten en 170 stekjes en één in 2011 met 16 hennepplanten en 91 stekjes. Dat zijn dus niet bepaald grote kwekerijen. De opgelegde straf is, in weerwil met de Bierumse zaak, niet louter een symbolische straf. Dat is de inzet van het hoger beroep dat a.s. donderdag dient.

De Jong’s advocaat Tjalling van der Goot zal naar alle waarschijnlijkheid bepleiten dat het openbaar ministerie niet ontvankelijkheid moet worden verklaard. Daarnaast zal hij verzoeken om een rechterlijk pardon als het hof het openbaar ministerie wel ontvankelijk oordeelt.

Ruimte voor clementie

Het gerechtshof heeft zeker ruimte voor rechterlijke clementie en zal hopelijk een signaal doen uitgaan dat er andere oplossingen moeten komen dan het botweg blijven bestraffen voor het telen van biologische wiet die direct zijn weg vindt naar coffeeshops. Dat deze bedrijven door de overheid met vergunningen in stand worden gehouden staat in geen verhouding tot het bestraffen van telers die voor coffeeshops aan het werk zijn. Het zou van lef getuigen als het hof tot een niet ontvankelijkheid besluit of kiest voor een rechterlijk pardon, zoals dit op grote schaal gebeurt bij  exploitanten van coffeeshops.

Alle sympathie gaat intussen uit naar Doede de Jong. Hij is opgehouden met het kweken van meer dan vijf planten. Hij gebruikt geen verwarming of kunstlicht en ook geen chemische bestrijdingsmiddelen. Spint bestrijdt hij op biologische wijze met roofmijt. De meeste telers gebruiken daarvoor chemische bestrijdingsmiddelen.

Bovendien zijn deze opbrengsten gebaseerd op binnenteelt met kunstlicht en voedingsstoffen, waar niets biologisch aan is en waar De Jong zich nooit mee heeft beziggehouden

Grote aandacht zal uitgaan naar de ontnemingsvordering, die op verzoek van de verdediging is losgekoppeld van de hoofdzaak. De verdediging wil de berekening van de rechtbank met kracht van argumenten betwisten en heeft daarvoor een deskundige nodig. Deze zal waarschijnlijk door het hof worden benoemd.

Appels met peren

De rechtbank ging bij de berekening van de hoogte van het ontnemingsbedrag van één oogst uit. Per plant werd uitgegaan van hetzelfde gewicht: 330 gram. Deze uiterst bedenkelijke schatting geschiedde aan de hand van brochures van een zadenbank. Daarin stonden opbrengsten per vierkante meter die kunnen worden behaald met de teelt van zaden. De rechtbank redeneerde niet bepaald zorgvuldig:  er is geen enkele rechtvaardiging de enthousiaste verkooppraatjes voor cannabiszaden over te behalen omzetten voor waar aan te nemen. Bovendien zijn deze opbrengsten gebaseerd op binnenteelt met kunstlicht en voedingsstoffen, waar niets biologisch aan is en waar De Jong zich nooit mee heeft beziggehouden. Kortom: de rechtbank heeft appels met peren vergeleken. Daarom wil de verdediging de rekensom van justitie dan ook gefundeerd betwisten. Met een deskundige zal worden vastgesteld wat de reële opbrengst dan wel is geweest.

Het zal te zijner tijd duidelijk worden dat de opbrengst niet aan de hand van allerlei externe factoren kan worden bepaald, maar uitsluitend door te kijken naar de specifieke omstandigheden van de teelt zoals De Jong die bedreef. Het is volstrekt van de zotte om De Jong aan te slaan op berekeningen die zijn gebaseerd op opgeschroefde verwachtingen bij teelt onder kunstlicht als vast staat dat De Jong louter op natuurlijke wijze biowiet kweekte.

Wat zal de toekomst leren?

Het dagvaarden van cannabistelers zal ongetwijfeld door blijven gaan. De zaak-De Jong is een schoolvoorbeeld van venijnig optreden door justitie. Hij uitte zich in woord en gebaar als activist voor legalisering. Een keiharde reactie was het antwoord van justitie. Deze meedogenloze aanpak is het bewijs voor de machteloosheid van justitie en speelt de professionele teler uiteraard in de kaart. Die heeft immers allang de plek van Doede de Jong ingenomen. Dat die teler wel cannabis met bestrijdingsmiddelen levert deert kennelijk niet.

[openingsfoto uit de documentaire ‘Nederwiet’]

(advertentie)