Topstories

(advertentie)

Wij – alle cannabisliefhebbers – wisten het al: ex-minister van Justitie Ivo Opstelten loog en bedroog er vrolijk op los als het om wiet gaat. Nu is dat ook aangetoond doordat onderzoekers uit de school klappen. Hun bevindingen werden door de politiek verdraaid of verzwegen. Advocaat Veldman over deze omvangrijke etikettenzwendel!

Het eigen gelijk…

Als onderzochte feiten niet stroken met de harde aanpak van cannabis verdampen ze zodra ze worden aangehaald door beleidsmakers. Zij zijn er uitsluitend op uit om hun eigen gelijk te bepleiten. Hoe werkt de minister naar zijn eigen gelijk toe? Over deze vraag verscheen afgelopen weekend een flink artikel in NRC Handelsblad.

Hoe belazer ik de volksvertegenwoordiging met feiten die niet passen in de keiharde aanpak van de cannabisbranche? Stop deze feiten in een ander jasje en een keiharde aanpak van de cannabisbranche is gegarandeerd. Vraag maar aan voormalig minister Opstelten, die kan je haarfijn uitleggen hoe je dit aanpakt.

Formuleren en verzwijgen

Allereerst geef je een wetenschappelijk gezelschap een opdracht waar het gewenste antwoord in de vraagstelling wordt geformuleerd. Dat gaat zo. Je formuleert als minister aan een wetenschapper een opdracht zoals: waarom is regulering van cannabisteelt in strijd met internationale verdragen?

Ten tweede verzwijg je de belangrijkste bevindingen in een onderzoek als deze niet passen in de keiharde aanpak. Je herhaalt jouw eigen stelling die als uitkomst van een onderzoek wordt gepresenteerd, maar nergens in het rapport is terug te vinden. Het volgende voorbeeld is illustratief.

Het 80% exportfabeltje

Het fabeltje dat 80% van de in Nederland geproduceerde cannabis voor export is bestemd werd door minister Opstelten steeds weer van stal gehaald om zich tegen regulering van de achterdeur te keren. Nee, de harde aanpak moest zegevieren en voor een verstandig beleid als regulering van de teelt was geen plaats omdat zoveel cannabis naar het buitenland verdween.

Deze uitspraak deed Opstelten onder andere op basis van een onderzoek uit 2006 van de KLPD, dat pas in 2012 openbaar werd. Uit dit onderzoek blijkt dat er relatief weinig in Nederland geproduceerde cannabis in het buitenland wordt aangetroffen. Afgezien van het feit dat je jaren later geen beroep kan doen op deze gedateerde feiten klopt de fabel van Opstelten van geen kant.

Van alle in Nederland verhandelde Marokkaanse hasj wordt circa 80% uitgevoerd, zo meldde de onderzoeker in zijn rapport. Dat is heel wat anders dan dat 80% van de Nederwiet wordt geëxporteerd

Wat staat er in dit rapport uit 2006? Er valt te lezen dat grote hoeveelheden Marokkaanse hasj Nederland worden ingevoerd en vervolgens weer worden uitgevoerd naar elders in Europa. Nederland is een transitoland voor de handel in Marokkaanse hasj, dat in de optelsom van cannabis besloten zit. Van alle in Nederland verhandelde Marokkaanse hasj wordt circa 80% uitgevoerd, zo meldde de onderzoeker in zijn rapport. Dat is heel wat anders dan dat 80% van de Nederwiet wordt geëxporteerd. Opstelten krijgt op deze wijze met een leugentje om bestwil de volksvertegenwoordiging achter zijn redeloze aanpak.

Wat is wel juist over de export van Nederwiet?

Recente onderzoeken naar export van cannabis zijn onderhevig aan beperkingen en onzekerheden. Onderzoekers benadrukken dat verschillende gebruikte methoden tot grote verschillen leiden. Ook na oeverloos onderzoek kan geen mens er een zinnig woord over zeggen.

Zo blijkt de schatting van export in één berekening een marge te hebben van 65%. Dat illustreert dat de bevindingen niet meer zijn dan een slag in de lucht.

Een schatting van export die fluctueert tussen 92 en 937 ton cannabis wordt gepresenteerd als mogelijk feit. Het zal duidelijk zijn dat een dergelijk peperduur onderzoek geen duidelijke en zekere gegevens oplevert. Dit wordt daarom gewoon lekker verzwegen.

Opstelten = boerenbedrog

Maar als je als minister van justitie bevindingen van wetenschappers verdraait en als argumenten presenteert om jouw heilloze doel te bereiken dan doe je simpelweg aan boerenbedrog. Het doel is een keiharde aanpak van de cannabisbranche en dit doel heiligt het gebruik van list en bedrog.

De wetenschappers schrijven hun bevindingen op en durven het niet aan om openlijk kritiek te geven als onderzoeksresultaten worden verdraaid of simpelweg genegeerd. Bovendien moet je jouw broodheer wel netjes naar de mond praten, anders krijg je geen opdrachten meer. Dat is pijnlijk als de grootste opdrachtgever voor wetenschappelijk onderzoek naar cannabis het ministerie van veiligheid en justitie is. Kritiek leveren is dus uit den boze.

De belastingdienst beweert dat 74 coffeeshops in totaal jaarlijks 7 miljoen euro omzet draaien. Dat is een bewuste leugen en zo kan je betogen dat de export veel omvangrijker is dan wat er in coffeeshops omgaat. Er zijn coffeeshops die per bedrijf meer dan 7 miljoen euro omzetten

De brongegevens zijn vaak volstrekt onbetrouwbaar en aantoonbaar onjuist. Zo beweert de belastingdienst dat 74 coffeeshops in totaal jaarlijks 7 miljoen euro omzet draaien. Dat is een bewuste leugen en zo kan je betogen dat de export veel omvangrijker is dan wat er in coffeeshops omgaat. Er zijn coffeeshops die per bedrijf meer dan 7 miljoen euro omzetten. De gegevens waarop de onderzoekers zich baseren zijn vaak onvoldoende betrouwbaar en verklaren waarom de eindconclusie vaak luidt: we weten het gewoon niet, maar dat mag niet openbaar worden.

Wat doet de minister hiermee?

Hij verdraait de feiten en schroomt niet de volksvertegenwoordiging onjuist te informeren. Als uit onderzoek waarnaar de minister verwijst volgt dat buitenlandse opsporingsdiensten uit Nederland afkomstige cannabis in beslag nemen en slechts zes procent van deze cannabis in Nederland is geproduceerd dan blijft de minister domweg volhouden dat van alle cannabis 80 % wordt geëxporteerd. Over zes procent mogen de onderzoekers niets in het openbaar zeggen.

Het is daarom niet vreemd dat rechters zich niet langer laten ringeloren in de verbeten strijd van de minister tegen cannabis.

Rapporten verdwijnen in de la…

Mocht er onverhoopt een rapport het licht zien dat niet strookt met de wens van de beleidsmakers dan verdwijnt dit simpelweg voor jaren in de bureaula.

Dat gebeurde met een rapport uit 2009 ‘de aanpak van wietteelt’ in opdracht van de stichting politie en wetenschap. In dit rapport wordt gewezen op de gevolgen van de harde aanpak, die bijzonder gunstig uitpakt voor de grote organisaties achter de cannabisteelt. Door deze harde aanpak wordt alleen de kleine teler verjaagd, terwijl de grootschalige teler onverdroten door gaat. Ik zie dit ook in de praktijk, maar dit toegeven kwam de minister nou niet bepaald goed uit en dus verdween dit rapport in de la.

Hetzelfde geldt voor de aloude vraag naar de (on)mogelijkheid van regulering van wietteelt in relatie tot internationale verdragen en de 15% THC maatregel.

En wat brengt ons de opvolger van Opstelten?

De hamvraag is: wat zal de nieuwe minister doen? Gelet op zijn antwoord op Kamervragen over de growshopwet betwijfel ik sterk of hij zijn beleid wel baseert op juiste feiten. Hij beweerde vorige week dat het verbod van art. 11A Opiumwet zich ook uitstrekt tot de verkoop van kweekbenodigdheden voor de kleine thuisteler. Deze kasteelheer heeft de wetsgeschiedenis niet gelezen, dat staat wel vast.

Daarover volgende week meer.

[foto’s van Ivo Opstelten: Gonzo media]

(advertentie)