Topstories

(advertentie)

Derrick Bergman strijdt voor plant en mens en is ook nog eens – niet toevallig – voorzitter van het Verbond voor Opheffing van het Cannabis Verbod. Deze keer gaat er echt niks boven Groningen en leren we waarom we verdomd goed moeten opletten als ‘anderen’ de cannabis gaan reguleren!

Het highe Noorden

De meeste maandelijkse VOC vergaderingen vinden plaats in Amsterdam, maar we houden ze door het hele land. Deze week waren we voor het eerst te gast in Groningen.

Het weer was uitstekend in het highe Noorden, dus we vergaderden buiten in de zon. Met dank aan  Steven ‘Cannabis News Network‘  Kompier, die zich een voorbeeldig gastheer toonde. Sinds het overlijden van Joep Oomen leidt Doede de Jong de vergaderingen. Hij weet steeds beter een evenwicht te vinden tussen anarchie en structuur. Associëren en nieuwe ideeën spuien is prima, maar de agendapunten moeten wel afgetikt worden.

Heldere lijn

Inhoudelijk is Doede voorstander van een zo helder mogelijke lijn, die voor iedereen makkelijk te begrijpen is. Met cannabis zou het moeten zijn zoals met bier en wijn: je mag zoveel zelf brouwen als je wil, maar als je het gaat verkopen gelden er regels om de kwaliteit te waarborgen en betaal je belasting. Simpel, overzichtelijk en rechtvaardig: alcohol kost jaarlijks zo’n 20.000 Nederlanders het leven, terwijl aan cannabis nog nooit iemand is dood gegaan.

Zelfbeschikking

Uiteindelijk gaat het om zelfbeschikking: je mag zelf beslissen wat je in je tuin zet, wat je rookt en wat je als medicijn gebruikt, daar heeft de overheid niets mee te maken. Wat Doede betreft gaat het VOC met die boodschap richting de verkiezingen van maart 2017. Iedereen rond de tafel was het er over eens dat enige vorm van regulering onvermijdelijk is, maar ook risico’s heeft. Moet de buitenlandse hasj straks de coffeeshops uit in ruil voor een gereguleerde achterdeur? Blijven woningbouwverenigingen thuistelers uit huis zetten als commerciële teelt wél is toegestaan?

Cannabis is een van de veiligste stoffen van onze planeet, schrijft Emery, ‘maar als de overheid het heeft over cannabis productie door vergunde telers, zou je zeggen dat er plutonium wordt gesplitst’

De Canadese cannabis activist en ondernemer Marc Emery schreef eind vorig jaar een boos maar sterk artikel over de risico’s van regulering, ‘In Canada, cannabis regulation is the new prohibition‘. Ook hij trekt een parallel met alcohol: ‘Bier en alcohol zijn gevaarlijk, maar elk Canadees – met of zonder strafblad – mag thuis of op een andere plek bier brouwen. Je mag honderden kratten bier in huis hebben voor persoonlijk gebruik. Je mag een micro brewery beginnen of een ambachtelijke bierbrouwerij. Je kunt alcoholische dranken nuttigen in een van de duizenden alcohol lounges bekend als cafés, taveernes en restaurants.’

Beheersing en controle

Cannabis is een van de veiligste stoffen van onze planeet, schrijft Emery, ‘maar als de overheid het heeft over cannabis productie door vergunde telers, zou je zeggen dat er plutonium wordt gesplitst’.

Dat doet toch wel denken aan de Nederlandse burgemeesters die vóór regulering van cannabis zijn. Alles draait om beheersing en controle, de belangen van de consument lijken niet meer dan een bijrol te spelen. En de mensen die echt weten waar het over gaat, de kwekers, worden op geen enkele manier betrokken. Sterker: zij worden bij voorbaat uitgesloten van eventuele vergunningen of experimenten.

Dat kan beter

Dat kan beter en dat moet beter. Als reguleren betekent: nog meer regels, meer beperkingen, meer potentiële redenen om coffeeshops te sluiten en thuistelers op te jagen, dan gaat de overheid door met problemen groter maken in plaats van ze op te lossen.

Om Doede te citeren: ‘Dus niet langer gedraald, hef op dat vermaledijde, criminaliteit stimulerende verbod!’

(advertentie)