Topstories

(advertentie)

De komende weken doen we een serie over landen en hun legaliseringsbeleid van cannabis. Als vierde in deze reeks, na Portugal, Israël en Spanje is nu het uitgestrekte Canada aan de beurt. Met name op het gebied van medicinale cannabis zijn de Canadezen goed bezig.

Wat is de geschiedenis van het beleid?

Cannabis was tot de jaren 60 bijna niet bekend bij de gewone Canadees. Vanaf toen nam de populariteit en consumptie toe bij blanke jongeren van hogere status. In die tijd was bezit van een kleine hoeveelheid al goed voor zes maanden achter de tralies en een boete van 1000 dollar als het de eerste keer was.

De eerste poging tot decriminalisering werd gedaan door de Le Dain-commissie met Gerald Le Dain, een Canadese advocaat en later rechter aan het nationale Hooggerechtshof, aan het hoofd. Deze commissie probeerde cannabis uit de nationale drugswet te schrappen en het provinciaal te reguleren. De regering zag er echter niets in om bezit te decriminaliseren. In de jaren daarna zijn er verschillende oproepen gedaan om straffen voor cannabisbezit te verzachten; deze werden echter allemaal geweigerd of genegeerd.

In 2002 kwamen comités in zowel de Senaat als de House Of Commons met rapporten waarin werd voorgesteld de marihuanawetten te hervormen. Het comité vanuit het House pleitte voor het decriminaliseren van 30 gram cannabis of minder. De Senaat ging zelfs verder en wilde voor legalisering gaan. De productie en verkoop zou gereguleerd worden, terwijl export, smokkel en andere activiteiten daarbuiten illegaal zouden blijven. Wederom lukte het ze niet deze plannen uit te voeren.

In 2001 erkende de federale regering cannabis als medicijn voor bepaalde aandoeningen met de Medical Marijuana Acces Regulations. Er werden in het begin echter vrij weinig toestemmingen gegeven voor gebruik (hoogstens enkele duizenden). Een aantal mediwietpatiënten is afhankelijk van eigen kweek. In maart van 2014 riep het ministerie van Volksgezondheid op dat iedereen die wiet kweekte voor medisch gebruik onmiddellijk zijn plantages moest vernietigen (een uitspraak die later overigens werd teruggedraaid). In 2014 waren er ongeveer 40.000 mediwietpatiënten in Canada.

Wat zegt de officiële wet?

Elke vorm van marihuana of marihuanaproducten staat bekend als klasse 2 (Schedule 2) drugs onder de federale wet. Op bezit van kleine hoeveelheden (30 gram of minder voor wiet en 1 gram voor hasj(olie) of minder) staan lagere straffen, maar je krijgt nog steeds een strafblad en moet voor de rechter verschijnen. Als het de eerste keer is volgt meestal een boete van 1000 dollar en/of een celstraf van maximaal zes maanden.

Bezit van grotere hoeveelheden wordt beschouwd als bedoeld voor smokkel of bezit met de intentie om te verkopen. Afhankelijk van de hoeveelheid en vorige veroordelingen kan de verdachte een gevangenisstraf krijgen van 5 jaar tot levenslang.

Medicinaal gebruik is toegestaan. Hiervoor is een speciale vergunning van de overheid nodig. Via de vergunning kun je het bij een arts of apotheek halen.

Wat is de praktijk?

De provincie British Columbia, waar Vancouver in ligt, staat bekend om de vrij lakse houding van politie tegenover cannabisconsumenten. Ook in veel andere grote steden in het land zijn de meeste agenten vrij relaxed. Uiteraard hangt het af van wat je bij hebt en of de politieman in een goede bui is. Als je maar een kleine hoeveelheid bij hebt, geven ze je in het ergste geval een boete. Desondanks worden er nog redelijk wat arrestaties verricht voor alleen bezit van 30 gram of minder. Volgens wietliefhebbers is de politie in Montreal strenger tegen zwarte mensen wat betreft wiet dan tegen blanke mensen.

Volgens een rapport van het CCSA (Canadian Centre On Drug Abuse) is het aantal arrestaties voor cannabisbezit in 2012 afgenomen met acht procent vergeleken bij het jaar daarvoor. Ook het aantal arrestaties voor smokkel en grootschalige verkoop is afgenomen met zes procent. Het aantal arrestaties voor bezit was 57,429 en 15,674 voor smokkel en andere illegale activiteiten.

Hoe zit het met het gebruikerspercentage van cannabis?

Volgens het CADUMS (Canadian Alcohol And Drug Use Monitoring Survey) is het gebruik van cannabis bij de algemene bevolking gedaald, van 11,4 procent in 2009 tot 10,2 procent in 2012. Het gebruik onder jongeren tussen de 15 en 24 jaar oud is gedaald van 32 procent naar 20 procent, wat echter nog steeds twee en een half keer zo hoog is als het aantal volwassenen boven de 25 (8,4 procent in 2012). Volgens het drugsrapport van de Verenigde Naties uit 2013 verklaarde 11 procent van de totale bevolking tussen de 15 en 64 jaar regelmatig cannabis te hebben gerookt.

Cocaïne en ecstacy zijn na cannabis de meest gebruikte genotsmiddelen bij Canadezen. Coke is makkelijk te krijgen volgens veel gebruikers. Bij beiden zou 1 procent van de bevolking het regelmatig gebruiken.

Conclusie

Op gebied van recreatieve wiet is Canada nog niet alles wat het wezen moet en ook op medicinaal gebied zijn er misschien wat minpunten, afhankelijk van waar in het land je bent. Toch geven wij voor de tolerante houding van de politie en de groeiende interesse van de Canadezen in medicinale cannabis een 7.

Spanje, Portugal en Israël

Wil je de eerste drie afleveringen van ‘Legaliseren doe je zo?’ nalezen? Dat kan hier:

Legaliseren doe je zo: Portugal

Legaliseren doe je zo: Israël

Legaliseren doe je zo: Spanje

 

(advertentie)