- Gefjon kweekt Kush van de Barney’s boerderij (#12)
- Millennials kopen meer voorgedraaide joints dan wie dan ook
- Biologisch je eigen wiet kweken? Start hier!
- Dima kweekt Mohammed in de Minigrow One kweekkast (#2)
- Duimen voor stekken & Bubba Diesel met kleine hoofdtoppen
- Debunk • Opgebouwde THC-tolerantie geen bewijs dat wiet verslavend is
YouTube-feest: NL Top 10 Wiet-songs
Cannabis wordt in alle talen van de wereld bezongen, in reggae, rock, hiphop, country en noem maar op. Ook in het Nederlands verklaart menig artiest zijn liefde aan de mooiste plant op aarde. Daarom nu de Top 10 met muzikale odes aan het groene gras uit Nederland en een enkele uit Vlaanderen…
1. Doe Maar – Nederwiet
Een nummer over een plant, een mooie plant, een sterke plant. Wellicht de ultieme Nederlandstalige wietklassieker. Henny Vrienten en Ernst Jansz hebben er in ieder geval voor gezorgd dat de halve Nederpopscene in de jaren 80 zat te blowen. Althans dat beweerde Henk Westbroek van Het Goede Doel in het programma Ali B Op Volle Toeren. Of Henk nou gelijk heeft of niet, Nederwiet blijft een prachtig eerbetoon aan de cannabis sativa hollandica.
2. Van Kooten en de Bie – Zo Stoont Als Een Garnaal
Ahhh, onze Haagse helden. We kennen ze natuurlijk van hun memorabele typetjes zoals Jacobse en van Es. Maar ook van hits als ‘Zo Stoont Als Een Garnaal’. Over dat goede feestje bij oom Piet en die lekkere koek bij de bakker op de hoek. Kees en Wim, neem nog maar een haal, wat ‘stoont’ als een garnaal zijn we allemaal.
3. Osdorp Posse – Steek ‘m Op
Zwarte piet, wiedewiedewiet, je ruikt hem wel maar je rookt hem niet. De O.P. met onze enige echte Def P heeft van harddrugs geen hoge dunk. Als eerste hiphopgroep in de ‘moerstaal’ braken ze volledige zalen en festivalterreinen af met deze evergreen. Oh ja, bijna vergeten. Deze week is spacecakeweek.
4. ABN – Nadezak
Raad es wat ik riek? Het magische gras is misschien in België iets minder vaak bezongen dan in Nederland, maar als we namen moeten noemen, komen we uit bij de Mechelaars Quinte, Pita en DJ Flip. Met wiet in hun zak en de flikken te traag maakten ze eind jaren ’90 Vlaanderen en Nederland onveilig. Maar wel altijd rustig, kalm en alles op zijn gemak.
5. Kubus & Sticks – Biri & Jonko
Bob Sticky is aantocht. De Zwollenaar, man van het volk en ex-lid van Opgezwolle weet met stadsgenoot Phreako Rico elke track om te toveren tot een Nederlandstalig wonderkind met spitsvondige woordspelingen. Het enige wat hij nodig heeft zijn drie biertjes en een fikse fakkel.
6. Armand – Blommenkinders
We noemden al Doe Maar en van Kooten en de Bie. Maar als we het over Nederlandstalige wieticonen uit de oude doos hebben, kunnen we de Eindhovense protestzanger niet buitensluiten. Vanwege zijn pro-cannabisteksten wilde Philips de platen van de hippie met zijn rode haar niet uitbrengen. Gelukkig kon hij ondanks alle tegenslagen altijd terugvallen op zijn jungle met planten.
7. Brainpower – Iedereen Is Baantie
He gast, brandt ie al? Probeer tegenwoordig nog maar eens iemand te vinden die ‘baantie’ zegt in plaats van stoned. Maar Brainpower heeft een grote woordenschat en daar worden zijn rijmkunsten alleen maar beter van. Breinstein rolt grotere Jay’s dan Z en houdt altijd het hoogste woord.
8. DAC – Doorhalen
Het is inmiddels tien jaar geleden dat DAC (De Amersfoortse Coöperatie) zijn laatste album heeft uitgebracht en Jiggy Djé, Wudstik en Diggy Dex hebben sindsdien vrij vruchtbare solocarrières. Toch mogen we van de plaat Professioneel Chillen de track ‘Doorhalen’ niet vergeten. Een klassieker over feesten, dronken worden en stoned worden. Inmiddels heeft Jiggy een OV-chipkaart en vergeet hij niet meer zijn strippenkaarten waar hij al tips van gedraaid heeft.
9. Lange Frans & Baas B – Gedoogbeleid
Het land van…het gedoogbeleid. Maar de maffe magiërs uit Amsterdam hebben het niet over de achterdeurpolitiek. Hun gedoogbeleid betreft het eeuwig spacen met white widow en whisky. Terwijl Crabman de volgende joint draait, zweeft de hele D-Men crew richting Disneyworld.
10. Mach & Jesse – In Spin
De labelgenoten van de Osdorp Posse staken niet onder stoelen of banken dat ze van het groene goedje hielden. Dat was zowel te merken aan hun albumtitel Onkruid als de teksten en cd-hoesjes. In Spin is een wirwar van rijmwoorden gestoken in een oldschool Nederhop-jasje. Onkruid vergaat niet, toch?