Topstories

(advertentie)

’t Modmeisje doet niet moeilijk over wat leeftijdsverschil tussen haar en haar minnaars. Hoewel. Aan een avontuurtje met een wel heel jong knaapje houdt ze toch een beetje een bittere nasmaak over. Dan toch maar liever de zoete smaak van een wat rijpere vrucht.

In een rokerige dorpsdiscotheek

Jonge jongens ontmaagden. Dat was lange tijd een van de grootste fantasieën van een vriendin van mij. Als we het er over hadden, keek ze er verlekkerd bij. Wat haar aansprak? De gladde borstkastjes van het pubergrut? De ongeremde geilheid van jonge jongens? De kick om iets onschuldigs te verwoesten en de daarna weer de wereld in te sturen? Dat wist ze zelf ook niet. Ze dacht namelijk niet met haar hoofd als het om jonge jongens ging.

Dát leek mij ook wel wat. Daarom begaf ik me een paar jaar terug samen met die vriendin naar een plek waar al dat jongs in het wild rondliep: een rokerige dorpsdiscotheek die gevuld was met boerenknullen met een biertje in de hand. Want zowel binnen roken als alcohol onder de 18 mocht toen nog. Wisten wij veel dat daar ooit een einde aan zou komen.

Paradise By The Dashboard Light

Mijn schone vriendin gooide een keer haar lange haren naar achter en werd direct door een ventje de dansvloer op gevraagd . Daar dartelden ze samen op Paradise By The Dashboard Light  van Meat Loaf. Ik bleef bij de bar staan waar naast mij een jonge kerel de tekst van Meat Loaf boerde. Dat werkte zo aanstekelijk dat ik mee begon te boeren. Hij wist daarop echter niet hoe snel hij bij me weg moest komen.

Ik moest duidelijk aan mijn verleidingstactieken gaan werken, maar ik wist niet hoe. Dus stond ik daar bij die bar. Als een onhandige tiener met ledenmaten waar ik me geen raad mee wist en gedachtekronkels die ik niet durfde uit te spreken, bang om anderen af te schrikken. Ik besloot er dus maar net als in mijn pubertijd eens flink wat bessen in te gieten om mijn zelfvertrouwen een boost te geven.

‘Zoenen?’ vroeg ik hem, omdat ik verder ook niet wist wat ik moest zeggen. Ik zag hem schrikken en als een angstig hertje om zich heen kijken

Naast mij aan de bar verscheen op een gegeven moment een jong. Zo’n dunne die overduidelijk net een groeispurt in de hoogte achter de rug had. ‘Zoenen?’ vroeg ik hem, omdat ik verder ook niet wist wat ik moest zeggen. Ik zag hem schrikken en als een angstig hertje om zich heen kijken. Op zoek naar een vluchtroute? Zijn moeder? Voor hij er vandoor kon gaan, en deze gouden kans verkeken zou zijn, vatte ik hem dus maar vol op de bek.

Misschien was het zijn tong, maar waarschijnlijk had ik toch iets te snel gedronken: de bessen kwam in elk geval in een keer naar boven. Verbijsterd en vloekend rende het jong weg. Zelf strompelde ik naar buiten om daar verder te kotsen. Daar bleef ik een tijdje op de grond zitten en bestudeerde de patronen van de bessenkots, iets dat ik als tiener ook vaak had gedaan.

Verboden vrucht

Totdat de uitsmijter naar me toe kwam en me omhoog hielp. Ik keek naar hem op en zag de groeven in zijn kop en de grijze schaduwen in zijn dunne haar. Zijn ogen, die het leven hadden gezien, zagen en begrepen me. Zonder iets te zeggen sloeg hij zijn armen om me heen en gaf me en knuffel. Toen wist ik: doe mij maar een rijpe in plaats van een verboden vrucht, een John in plaats van een Johnny. Liefste eentje met Vlaamse tongval. Wie prikt er anders door mijn maskertje heen, ook al zit het onder de bessen?

(advertentie)