Topstories

(advertentie)

De 76-jarige Amerikaan van Canadese origine Tommy Chong is wat je noemt een levende cannabislegende: filmster, activist, komiek, muzikant en schrijver. Op uitnodiging van Futurola – dat hem gestrikt heeft als ‘gezicht’ voor hun campagne in de U.S.A. – was hij een paar dagen in ons land. Martijn Sensi interviewde zijn (cult)held. “Zodra cannabis gelegaliseerd is, wordt de hele wereld high en vreedzaam!”

 

Wat gebeurt er als iemand je belt en je de kans biedt om cannabislegende Tommy Chong te interviewen? Nou, dan zet je de telefoon even op mute, schreeuwt vervolgens een aantal niet te herhalen kreten de wereld in, om daarna rustig het gesprek te hervatten met het antwoord dat je die kans graag aanneemt. Dat gebeurde dus een paar weken geleden ten kantore van Sensi Seeds. Tommy Chong was een paar dagen in Nederland om de High Times Cannabis Cup 2014 te bezoeken en de mensen van Futurola te ontmoeten, waarvoor hij in een paar tv-commercials gespeeld heeft. Samen met het Nederlandse online cannabismagazine RollingStoned, had Futurola een ‘weed & greet’ georganiseerd, met inbegrip van enkele interviewsessies. Een geweldige kans dus om deze wereldberoemde komiek, acteur, schrijver, regisseur, muzikant en toegewijd cannabisicoon te ontmoeten.

Welkom terug in Nederland, Tommy. Wanneer ben je aangekomen in Amsterdam?
Donderdag, waarna ik meteen naar de Melkweg ben gegaan voor de awarduitreiking van de High Times Cannabis Cup.

Ik zag dat jij de High Times Lifetime Achievement Award hebt uitgereikt aan Marc Emery.
Ja, dat was geweldig! En we hebben ook nog wat gechild.

Jullie kennen elkaar al heel lang.
We komen beiden uit Vancouver, Canada. Marc was een cannabisactivist, ik maakte films, en lang geleden kruisten onze wegen elkaar. We werden goede vrienden toen ik de gevangenis in moest. En toen ik vrij kwam, was hij bij me. Ik heb een beetje voor hem gezorgd voordat hij de gevangenis inging. We hebben dus van stek geruild [lacht]. Zij gaven een hoop geld uit om niet de gevangenis in te hoeven. Soms is het beter toe te geven en te gaan zitten.

“De beste manier om tegen het systeem te vechten, is het systeem niet te bevechten.”

Jullie zijn beiden het slachtoffer geworden van de Amerikaanse cannabiswetgeving. Marc heeft zijn podium weten te vergroten. Wat heb jij eraan overgehouden?
Ik heb niet zo lang gezeten als Marc. Weet je, Marc heeft het behoorlijk voor z’n kiezen gehad in de gevangenis terwijl ik alleen maar naar een kamp hoefde. Ik was ook ouder.

Je weet hoe het gaat: je kunt het systeem niet bevechten. Je kunt het wel proberen, maar je verliest het toch en dat doet pijn. De beste manier om tegen het systeem te vechten, is het systeem niet te bevechten. Het is een vorm van pacifisme, waarbij je met geweldloosheid meer bereikt … dan met geweld.

Kijk maar wat er in Ferguson aan de hand is. De zwarte mensen lijden alleen maar meer en de blanken hebben alleen maar meer redenen  om nog meer wapens te kopen en nog banger te worden. Beide kanten zijn er niet mee geholpen.

Het helpt niet wanneer je negativiteit bestrijdt met negativiteit…
Nee, dat helpt nooit. Die storm trekt dus wel over. En daarom doet de marihuanabusiness het zo goed, omdat het over vrede en vrijheid gaat.

Met de storm trekt wel over, bedoel je het verbod op cannabis?
Beide. Ik bedoel, jullie … Holland zal altijd voorop blijven lopen. Jullie lopen nog steeds voorop, omdat jullie ervaren wat wij over een paar jaar gaan ervaren, en wat wij nu ervaren, wanneer de plaatselijke autoriteiten zeggen dat het legaal is …. Alhoewel, ze willen door al die verschillende hoepels springen en dan proberen ze ook nog eens een systeem te bedenken waarmee ze het geld kunnen opstrijken. Wat dus gebeurt, is dat we erachter aan het komen zijn hoe de overheid werkelijk is.  Dat het allemaal eigenlijk gewoon hebzucht is.

Je zegt dat Nederland nog steeds vooroploopt, maar helaas wordt de cannabiswetgeving hier ook steeds strenger en is de tolerantie aan het verdwijnen. Wat is jouw ervaring met Amsterdam vergeleken met jaren geleden?
Ze lieten je met rust als je klein was. Als je niemand in de weg zat, als je niet aan iemands inkomen kwam. Begrijp je? De politie had het gevoel dat ze nog steeds de baas waren, met de koffieshops allemaal in één gebied, de rosse buurt er vlak naast, alsof het één pot nat is. Zo van: “O ja, de rosse buurt, kom naar Amsterdam, rook een joint in een café en ga dan naar de hoeren.” Zo ging het.

Met de jaren is cannabis uitgebreid naar de buitenwijken en samengesmolten met de campus van de UVA [naast de rosse buurt; red.], dus de hele cannabiscultuur is overal aan het doordringen en de overheid komt er steeds meer achter dat ze er geen controle meer over heeft.

Waarom willen ze er dan toch controle over houden, denk je?
Iedereen slaat op tilt omdat het een geneesmiddel is, medicijnen kan vervangen, en dat is big business. Het vervangt niet alleen medicijnen, maar ook alcohol. De hele drankenindustrie heeft iets van ‘dit gaat niet gebeuren!’ Ze gaan voor legalisering stemmen, maar pas als ze er een meederheidsaandeel in hebben. Ze gaan aan de touwtjes trekken, met het soort wetgeving dat ons drugsbeleid remt. Maar dat gaat niet werken.

“Het geval Marc Emery laat zien hoe slap Canada eigenlijk is en hoe iedereen vastzit aan de Verenigde Staten”

Hoe belangrijk zijn Marc en Jodie voor het mondiale legaliseringsproces?
Marc heeft zijn cannabiscafé de hele tijd open gehouden. Hij was een politieke gevangene, zonder twijfel, want hij overtrad geen enkele Canadese wet en toch kon de VS hem laten uitwijzen. Ze namen hem gewoon mee en stopten hem in hun gevangenis, net zoals ze dat doen in Guantánamo Bay. De VS had het recht niet. Na 9/11 hebben ze zichzelf dat recht gegeven. Ja, dus Marc is belangrijk voor de wereld, niet alleen voor Canada. Het geval Marc Emery laat zien hoe slap Canada eigenlijk is en hoe iedereen vastzit aan de Verenigde Staten.

Op donderdag 27 november overhandigde het Hash Marihuana & Hemp Museum Amsterdam de Cannabis Culture Award aan Marc en Jodie. Is er nog iets dat je tegen ze zou willen zeggen?
Nou, ik zou ze willen zeggen dat ik op beiden erg trots ben. Erg trots dat ik ze mag kennen … We zijn samen die weg ingeslagen en de reis is nog niet voorbij.

De huidige route ziet er echter veelbelovend uit. Verwachtte je dat het zo zou gaan, dat staten in de VS medicinale cannabis zouden legaliseren en daarmee de weg vrij zouden maken voor recreatief gebruik?
Nou, we zijn er nog niet. Maar dat zeggen ze. De DEA, de Mexicaanse DEA, die hebben zo’n groot budget dat ze overal ter wereld stapels geld kunnen bieden om marihuana illegaal te maken. Dat hebben ze in Nepal gedaan, en in India, en in Bali.

Je hebt gezien hoe het in Indonesië is gegaan. Wiet was daar net zo legaal als in Nederland. Op een gegeven moment was er een grote industrie in Indonesië en nu is het illegaal. Weet je wat de DEA deed? Een van de 10.000 Micronesische eilanden heet Palau. En door het Peace Corps gingen de inwoners van Palau  in de 1960-er jaren wiet gebruiken. Daarvoor kenden ze het niet.

Het is een natuurlijke maatschappij en vrouwen zijn er de baas. Zij runden de hele zaak; zij zijn de opperhoofden en de rest. Vrouwen runnen de zaak, terwijl de mannen wiet verbouwen en high werden. Toen kwam de DEA en die zei dat ze alles moesten vernietigen. Ze gaven een miljoen dollar om al hun soorten marihuana te vernietigen. En dus verbouwen Palauenaren nu nog maar twee gewassen. Ze verbouwen een gewas voor de verkoop en een gewas om te roken. Dus ze krijgen een miljoen dollar, én ze hebben hun gewas. Behalve voor toeristen, net als in Bali of Indonesië. Je krijgt de doodstraf voor wiet, of een hele, hele lange gevangenisstraf. Zo zit de wereld in elkaar. Zo runnen ze de wereld.

Dus de DEA is een van de grootste obstakels voor de legalisering van cannabis?
Ze zijn verslaafd aan dat geld, het drugsgeld, en daarom wil de DEA het illegaal houden omdat ze dan een groot budget hebben. Ze hebben een budget van een miljard of zo, weet je, en als ze dat nergens aan kunnen besteden … Dus als je het jaar afsluit en je hebt geld over, krijg je dat geld niet, mag je het niet houden. Dan gaat het ergens anders naartoe. Dus om hun budget hoog te houden hebben ze de marihuanawetten gemaakt. Ze hebben al die shit gemaakt …

Waar gaat de weg in de toekomst naartoe?
Nou, we zijn goed op weg … en we zijn op weg in stijl. Want zodra het overal legaal is, zal er vrede zijn in de wereld. Dan is het vrede, voor het eerst van mijn leven. Ik ben geboren aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, dus gedurende mijn leven is er altijd oorlog geweest. En ik denk dat wanneer het overal legaal is, de hele wereld high en vreedzaam wordt!”

Martijn Sensi

 

(advertentie)