Topstories

(advertentie)

Amsterdam wil haar Wallen opschonen en daarvoor moeten de coffeeshops natuurlijk verdwijnen van het stadsbestuur. Dat dit in de praktijk nog niet zo eenvoudig werkt en dat het hele plan sowieso volkomen zinloos en contraproductief is, toon advocaat Maurice Veldman aan in zijn column deze week.

Column Mr. Veldman: De verplaatsing van coffeeshop Speakeasy

In de zomer van 2009 stemde de Amsterdamse gemeenteraad in met ambitieuze plannen van de toenmalige wethouder Lodewijk Asscher die de bezem door de Wallen wilde halen. Hij beweerde dat de prostitutiebranche en de coffeeshops verantwoordelijk waren voor de verloedering van het meest roemruchte deel van de Amsterdamse binnenstad.

Het aantal prostitutiepanden moest halveren en ook moest de helft van de ruim 50 coffeeshop eraan geloven. Vanwege volstrekt onduidelijke redenen is een aantal coffeeshops de dans ontsprongen. Asscher had het licht gezien en wierp zich op als belangenbehartiger van de prostituees, die door deze voormalige wethouder werden weggejaagd uit hun vertrouwde peeshokken. Asscher beweerde dat de dames op deze wijze werden beschermd tegen verdere uitbuiting. Er is weinig kritisch vermogen voor nodig om te beseffen dat het de beste man helemaal niet te doen was om prostituees te beschermen, maar hij uitsluitend het Wallengebied wilde opschonen van voor hem ongewenste elementen.

Ascher: coffeeshops zijn witwasloketten

Over coffeeshops beweerde Asscher dat deze fungeren als witwasloketten van de georganiseerde misdaad. Hij bedacht hiervoor het woord ‘criminogeen’. De gemeenteraad geloofde niet in deze stemmingmakerij en had nog wel oog voor de consequenties van sluiting van 26 gezonde bedrijven. Daarom werd de burgemeester verplicht om de te sluiten coffeeshop te verplaatsen naar andere locaties in de stad. Jaren gebeurde er niets met deze plannen, maar sinds vorig jaar is de burgemeester schoorvoetend begonnen met het verplaatsen.

Niet sluiten maar verplaatsen

Er vond een notariële loting plaats om te bepalen welke coffeeshop aan de beurt was voor verplaatsing. En zo kon het gebeuren dat deze zomer coffeeshop (Speakeasy) in aanmerking kwam voor verplaatsing. Door persoonlijke interventie van burgemeester Van der Laan was eerder als eerste coffeeshop The Old Church verplaatst. De gelukkige gegadigde op de lotinglijst deze zomer was niemand minder dan Jan Goos, de voorzitter van de Bond van Cannabisdetaillisten. Er was een locatie beschikbaar gekomen in de Eerste Oosterparkstraat, waar een coffeeshop was gesloten vanwege Bibob problemen.

De binnenstad moest chique worden en aantrekkelijk voor vooral de wat oudere toeristen. Er is niets terecht gekomen van deze plannen en het is overduidelijk dat het sluiten van veel coffeeshops volkomen zinloos is

Er moesten heel wat hobbels worden genomen voordat de aanvragen voor een vergunning en gedoogverklaring konden worden ingediend. In de praktijk is verplaatsing uitermate lastig, al was het maar vanwege de eisen die de burgemeester stelt aan nieuwe locaties. Verhuurders die een dergelijke locatie in handen hebben spelen monopoly bij het aanbieden van deze ruimte. Er moet al met al heel wat water door de Amstel stromen voordat een coffeeshop daadwerkelijk kan worden verplaatst. Dat exploitanten er veel voor over hebben om elders hun cannabiswinkel te heropenen is duidelijk, het alternatief is sluiting en dan zijn zij gedwongen de tering naar de nering te zetten. Het perspectief om de coffeeshop te veranderen in andere horeca blijkt in de praktijk weinig aanlokkelijk.

Pizzatenten en wokrestaurants

Wat is er gebeurd met locaties in het Wallengebied waar vroeger coffeeshops zaten? Een kijkje in dit gebied leert dat de ooit zo levendige buurt is verworden tot een troosteloos deel van de binnenstad, waar in de voormalige peeskamers merkwaardige Sesamstraatachtige poppen (gemaakt door kunstenaars) de plaats hebben ingenomen van prostituees. En coffeeshops zijn veelal cafés geworden of zijn gewoon dicht. De werkelijkheid laat zien dat de rosse buurt is verworden tot een troosteloos en treurig ogend deel van de binnenstad waar monocultuur troef is. Pizzaverkooppunten, goedkope wokrestaurants, Argentijnse steakrestaurants en niet te vergeten straatdealers bepalen het straatbeeld.

Het belangrijkste wat veranderd is, is dat veel toeristen gedwongen zijn hun cannabis op straat te kopen. Als de laatste coffeeshops komend jaar het veld hebben geruimd moeten straatdealers overuren draaien. Een aantal voormalige coffeeshops heeft de deuren als café geopend waar toeristen onder het genot van een biertje hun cannabis kunnen oproken. Vier locaties van voormalige coffeeshops staan leeg.

Zinloze sluiting coffeeshops

Het Wallengebied moest worden getransformeerd naar een gebied waar louter hoogwaardige horeca zou komen, zo luidde vijf jaar geleden de pretentieuze boodschap van een in staat van opwinding verkerende wethouder Asscher. De binnenstad moest chique worden en aantrekkelijk voor vooral de wat oudere toeristen. Er is niets terecht gekomen van deze plannen en het is overduidelijk dat het sluiten van veel coffeeshops volkomen zinloos is. Jammer dat de burgemeester jaren heeft gewacht met het daadwerkelijk verplaatsen van coffeeshops.

Speakeasy was veel liever gebleven waar het thuis hoorde: in het hart van de stad, maar de mensen van Speakeasy zijn toch heel blij om in het Oostelijk deel van het centrum weer aan de slag te kunnen. De verwachting is dat zij helaas één van de weinige uitverkorenen zullen zijn die de kans krijgen om te verplaatsen.

 

(advertentie)