(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Hoe bizar ons gedoogbeleid is, blijkt uit de strafzaak tegen de familie T., die jarenlang coffeeshop Shabab in Utrecht exploiteerde. Een coffeeshop handelt in wiet en hasj, logisch zou je zeggen, maar vanwege die handel eist Justitie nu 15 miljoen euro van de familie!

Gisteren stonden eigenaar Mimoun T. en vijf van zijn familieleden terecht voor de Utrechtse rechtbank. Mimoun werd daar overigens vanuit de gevangenis naartoe gereden, waar hij een celstraf uitzit van 2,5 jaar. Die pittige straf kreeg hij in hoger beroep voor illegale hasjhandel, nadat er in november 2012 een inval had plaatsgevonden in zijn coffeeshop. Daarbij stelde het OM vast dat er geld buiten de boekhouding werd gehouden. Men verdacht T. er ook van buiten de shop om in softdrugs te handelen. Shop dichtgetimmerd en de familie T. – waaronder broer Dries met wie Mimoun Shabab al sinds 1987 runt aan de Vleutenseweg – in de bak.

De verhouding tussen Justitie en de coffeeshops in beeld [artist impression]

De verhouding tussen Justitie en de coffeeshops in beeld [artist impression]

Kapotmaken met de Pluk-ze regeling

Maar daar blijft het tegenwoordig natuurlijk niet bij. Justitie maakt coffeeshopeigenaren het liefst helemaal kapot door met absurde ontnemingsvorderingen te komen. In het kader van die Pluk-ze regeling worden er nu gigantische bedragen van de familie T. geëist: eigenaar Mimoun moet 11.000.000 euro ophoesten en zijn 5 familieleden elk een sommetje van tussen de 800.000 en 900.000 euro. Geen misselijke bedragen dus, maar het is vooral de manier waarop het OM tot die boetes komt, die ons de nekharen doet rijzen.

Justitie verantwoordt de bedragen in het kader van ‘het terugvorderen van crimineel vermogen’, maar ze slaan daarbij wel heel enthousiast de toetsen van hun rekenmachine aan. De hoogte van de ontnemingsvordering wordt namelijk gebaseerd op de omzet van coffeeshop Shabab: het aantal bezoekers per dag, het gemiddelde aankoopbedrag van een klant en dat maal het aantal dagen dat de coffeeshop de laatste bijna 30 jaar (!) open is geweest. Die uitkomst wordt dan weliswaar verminderd met de bij de belasting opgegeven inkomsten, maar toch.

Krankzinnig gedoogbeleid…

Het blijft volstrekt willekeurig hoe justitie rekent in dit soort gevallen (zonder dat ze hiervoor hard bewijs op tafel hoeven te leggen, het is net wat de gek ervoor geeft eigenlijk) en de familie T. zal wellicht nooit meer de armoedegrens kunnen oversteken. Maar het meest idiote aan dit soort strafzaken is natuurlijk dat een legale coffeeshophouder – een coffeeshop verkoopt wiet en hasj – kan worden veroordeel voor het (illegaal) handelen in… wiet en hasj.

(advertentie)