Topstories

(advertentie)

Als je nieuw bent in de cannabiswereld kan het moeilijk zijn om het jargon te begrijpen. Zelfs ogenschijnlijk eenvoudige dingen zoals het verschil tussen wiet en hasj of concentraten, of hoe je de kwaliteit van je hasj beoordeelt, kunnen voor niet-ingewijden verwarrend zijn. Na lezing van dit hasjartikel dus niet meer!

Wat is het verschil tussen wiet en hasj?

Eenvoudig gezegd bestaat wiet uit de gedroogde, onverwerkte bloemen van de vrouwelijke cannabisplant, terwijl hasj de hars van de vrouwelijke cannabisplant is, die met mechanische of chemische middelen van de plant zelf is gescheiden. Van oudsher is mechanische scheiding de belangrijkste methode om de hars aan de bloemen te onttrekken, hetzij door drogen en zeven (droogzeven), waarna de hars tot blokken gevormd en geperst wordt, hetzij door de verse plant met de handen te wrijven, zodat de hars aan de huid blijft plakken en eraf geschraapt moet worden.

Drooggezeefde hars is wereldwijd veel gangbaarder. Verscheidene landen die veel produceren, waaronder Marokko en Libanon, produceren uitsluitend drooggezeefde hasj. Zelfs in Afghanistan, dat naast Marokko ‘s werelds grootste hasjproducent is, wordt het grootste deel van de voor de export bestemde hasj droog gezeefd. Afghanistan maakt echter deel uit van de geografische regio die van oudsher bekend staat om de productie van handgewreven hasj. Het land produceert nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid handgewreven hasj, net als India, Pakistan en verschillende andere Zuid-Aziatische landen.

Moderne extractiemethoden

In de afgelopen decennia zijn nieuwe methoden ontwikkeld om de hars aan de plant te onttrekken en tegelijkertijd de hoeveelheid achtergebleven plantmateriaal zo klein mogelijk te maken. Veel van deze methoden kunnen chemische scheiding worden genoemd, zoals het gebruik van butaan om de hars van de bloemen te ‘blazen’. Dergelijke extracten hebben vaak een onovertroffen potentie en meldingen over 90% THC komen relatief vaak voor. Ter vergelijking, de traditionele hasjproductiemethoden leveren meestal een eindproduct op met 15-40% THC.

Extractie met ijswater kan op verschillende manieren. Voor sommige hiervan is behoorlijk dure apparatuur nodig, maar het kan ook in een emmer met een handmixer

Extractie met ijswater is een ander soort extractie, die moeilijk bij chemische of mechanische scheiding kan worden ingedeeld. Dit proces, waarbij cannabis in ijswater wordt geweekt om de harshoudende trichomen te bevriezen en vervolgens geschud om de trichomen van de plant af te breken, is technisch gezien vooral mechanisch. Het water doet echter meer dan alleen de trichomen bevriezen. Extractie met ijswater kan op verschillende manieren worden gedaan. Voor sommige hiervan is behoorlijk dure apparatuur nodig, maar het kan ook worden gedaan in een emmer met een handmixer. Wanneer deze methode wordt gebruikt, is makkelijk te zien hoe het water helpt om de trichomen van de rest van het plantmateriaal te scheiden. De trichomen zijn veel zwaarder en zinken naar de bodem, terwijl het plantmateriaal naar het oppervlak drijft.

Heeft hasj een ander effect op de gebruiker dan wiet?

Goedgemaakte hasj is meestal sterker dan de plant waarvan hij is gemaakt. Dit geldt niet noodzakelijk voor alle hasj, want sommige soorten van lagere kwaliteit kunnen grote hoeveelheden ‘opvulmateriaal’ bevatten, zoals zand, henna, plastic, olie of zelfs dierenhaar of mest. Over het algemeen is hasj echter een meer geconcentreerde vorm van de plant waarvan hij is gemaakt. In veel landen is hasj zelfs de voornaamste manier om cannabis te gebruiken, doordat de plaatselijke buitencannabis een relatief laag cannabinoïdegehalte heeft, zodat een aanzienlijke hoeveelheid moet worden gebruikt om een merkbaar effect te krijgen.

Veel mensen vinden de smaak van hasj gronderiger en minder bloemig dan die van de ouderplant, hoewel dit in grote mate kan afhangen van de extractiemethode en van hoeveel plantmateriaal in de hasj is achtergebleven

Hoewel de psychoactieve elementen van hasj die van de ouderplant horen te weerspiegelen, lijkt er wel een zeker subjectief verschil te zijn in de aard van het effect. Veel mensen vinden bijvoorbeeld dat hasj een duidelijker, meer cerebraal effect heeft, zelfs als de plant zelf een meer ontspannen, slaapverwekkend effect op de gebruiker heeft. Daarnaast vinden veel mensen de smaak van hasj gronderiger en minder bloemig dan die van de ouderplant, hoewel dit in grote mate kan afhangen van de extractiemethode en van hoeveel plantmateriaal in de hasj is achtergebleven.

Hoe kan ik de kwaliteit van mijn hasj beoordelen?

De kwaliteit van hasj kan op meerdere manieren worden beoordeeld. Ten eerste kan het uiterlijk verschillende belangrijke aanwijzingen geven. Drooggezeefde hasj van goede kwaliteit moet bijvoorbeeld lichtgeel tot roodbruin van kleur zijn en een redelijk constante kleur hebben als hij licht geperst is. Zwaar geperste hasj is meestal donkerder aan de buitenkant en lichter aan de binnenkant van het blok. Handgewreven hasj moet donkerbruinzwart zijn en mag niet te groen van kleur zijn, want dit duidt erop dat er nog een grote hoeveelheid plantenmateriaal in de hasj zit.

Wat de consistentie betreft moet drooggezeefde hasj niet te droog zijn. Te droge hasj kan oud of slecht bewaard zijn of een grote hoeveelheid opvulmateriaal bevatten. De gewenste consistentie van licht geperste, drooggezeefde hasj is zacht en kruimelig en de hasj moet licht vettig of plakkerig aanvoelen. Zwaar geperste, drooggezeefde hasj kan plakkeriger, vettiger en enorm hard zijn, maar als hij zachtjes wordt opgewarmd, wordt hij zacht genoeg om te gebruiken.

Handgewreven hasj

De consistentie van handgewreven hasj kan enorm uiteenlopen. Normaal gesproken moet de consistentie ervan compact en gelijkmatig zijn en de hasj moet niet te plakkerig zijn, want dit kan erop duiden dat olie is toegevoegd. Sommige bijzonder schone handgewreven hasj kan echter heel plakkerig zijn en bijna vloeibaar worden wanneer hij wordt verwarmd. In deze gevallen moeten de smaak en geur aantonen of de hasj echt schoon of juist vervuild is. Handgewreven hasj moet altijd aan de binnenkant op schimmel gecontroleerd worden, want als de verse plant niet op de juiste manier wordt verwerkt, blijft het vocht van de plant vaak in de hasj zitten.

Handgewreven hasj is over het algemeen donker, compact en plakkerig, met een kruidige, bloemige smaak
De smaak van hasj kan ook enorm verschillen van soort tot soort. Drooggezeefde hasj is vaak gronderiger dan handgewreven hasj, die meestal een meer kruidige en bloemige smaak heeft. Dit is echter een al te eenvoudige voorstelling van zaken, want de smaak hangt in hoge mate van de ouderplant af en minder van de methode waarmee de hasj gemaakt is. Over het algemeen kan je veilig aannemen dat de hasj schoon is als je geen bittere, plasticachtige of chemische smaak ontwaart.

Doe de bubbeltest!

Als laatste is de bubbeltest een goede manier om de kwaliteit van hasj te bepalen. Neem een klein stukje hasj en houdt er een schone vlam bij, dat wil zeggen een butaanaansteker of een pitje van hennep, in plaats van een lucifer. Als de hasj van goede kwaliteit is, bubbelt hij duidelijk onder de vlam en geeft hij puur witte rook. Als een zwart, roetachtig residu op de hasj achterblijft wanneer de vlam wordt weggehaald of als de rook zwart is, duidt dit op de aanwezigheid van vervuilende stoffen.

Dit artikel is geschreven door Seshata en verscheen eerder op het weblog van Sensi Seeds

(advertentie)