Topstories

(advertentie)

Dagelijks krijgen wij op de redactie mails binnen van lezers, meestal met kweek- of medicinale wietvragen. Maar de 3.500 woorden die Vlaming Alain Bollen ons stuurt zijn andere koek. Het is zijn persoonlijke en soms zeer heftige levensverhaal, vol strubbelingen met drank, drugs en demonen. Maar met 1 steeds weer positief werkend medicijn dat hem het leven redt: CANNABIS. Dit is Alain’s vurige pleidooi voor het recht op thuisteelt…

Abrupt einde aan heerlijke wiethobby

Ik teel cannabis voor eigen gebruik. Ik teel mijn cannabis biologisch/organisch (en met veel liefde en geduld natuurlijk) en kweek soorten met hoog CBD gehalte. Het THC gehalte is bijgevolg dus aan de lage kant. Waarom? Omdat de rust en kalmte die erbij komt (het stoned zijn volgens de criticasters) eerder een aangename bijwerking is van mijn medicijn.

Aan deze heerlijke hobby kwam donderdag 16/6/2016 een abrupt einde. Aangezien onze burgemeester, Bart De Wever, het nodig vond om de “war on drugs” nog wat op te drijven en de kleine thuisteler aan te pakken, kreeg ik bezoek van de heren van de drugsrecherche. Men had een factuur gevonden van een koolstoffilter die ik aangekocht had bij een Belgische firma, een firma waar ik nog nooit van gehoord had. Ik bestel mijn kweekspullen namelijk in Nederland, online en dat bij verschillende growshops. Wist ik veel dat deze firma op een of andere manier koolstoffilters verkoopt via deze Nederlandse sites.

Van handel geen sprake

Op dat moment stonden er cannabisplanten in mijn tuin, in diverse stadia van bloei, vier planten stonden voor te groeien in een binnentent. Een kweektent met een lamp van 250 watt, waarin ik samen met mijn dochter in de winter heerlijk kruiden en bloemen kweek. (Je kan niet geloven wat een gelukzalig gevoel je dat geeft in putje winter). Verschillende groeistadia dus, gaande van lobblaadjes die net bovenkwamen tot een autoflower klaar voor de oogst. Van deze dametjes waren er enkele die ik opkweekte voor vrienden van me. Dit tot ze sterk genoeg zouden zijn om het weer te trotseren op hun terras. Laat me duidelijk zijn, van handel is hier geen sprake!

De heren van de recherche vernielden mijn buitenserre (waar ook andere planten in stonden), mijn binnentent en vanzelfsprekend mijn planten

De heren van de recherche vernielden mijn buitenserre (waar ook andere planten in stonden), mijn binnentent en vanzelfsprekend mijn planten. Alle materiaal dat in verband kon gesteld worden met cannabisteelt werd afgenomen of vernietigd. Vernietigd in de letterlijke zin van het woord. Het mes in erin en alle steunstokken werden mooi over de knie omgeplooid. Een traumatische gebeurtenis. Na een verhoor, foto’s en vingerafdrukken stond ik twee uur later terug op straat… Met de vermelding dat ik het nooit meer mocht doen.

Waarom ben ik begonnen met cannabisteelt?

Lang verhaal, en dat ga ik voor jullie even uit de doeken doen. Ik ben een man, 44 jaar jong en heb een nogal bewogen leven achter de rug. Ik werk als verpleegkundige op de afdeling hartziekten, nu mijn 20ste jaar. In al die tijd is de gezondheidsZORG (waar ik dus voor insta, het verzorgen van patiënten) minder en minder gebaseerd op de patiënt, dan wel op cijfers. Inkrimping van personeel, goedkopere materialen om het werk te kunnen uitvoeren en de hopeloos stijgende werkdruk zorgen voor stress, stress, stress…

En dat is nu net niet goed voor mij. Sind ik kind was, ben ik zeer gevoelig geweest aan stresssituaties. Ik heb deze genoeg moeten meemaken. De dood van mijn grootvader op een zeer ongelukkig moment, een echtscheiding en mijn pluspapa (stiefvader heeft zo een negatieve connotatie) verloren aan kanker zijn daar grote voorbeelden van. Verder ben ik gediagnostiseerd met ADHD, een vleugje BPS (borderline persoonlijkheidsstoornis), hypersensiviteit en angststoornissen. De nodige psychische shit dus. Daarnaast heb ik mijn fysische klachten. Kapotgewerkt, maar niet aanvaard als beroepsziekte van verpleegkundigen volgens onze Belgische maatschappij… Sinds 12 jaar heb ik problemen met knieën, rug en schouders. Na verschillende operaties zijn spierspasmen, krampen en zenuwpijnen zijn mijn deel.

Cannabis en CBD-olie

Ja ik weet het, er zijn mensen met ernstigere aandoeningen. Desalniettemin is het moeilijk om levenscomfort te vinden. Pijnmedicatie kan ik niet meer nemen wegens problemen met mijn maag en slokdarm. NSAID’s kan ik niet meer nemen omdat ik er hartritmestoornissen van krijg. Opiaten zoals codeïne zijn niet aan mij besteed wegens overgevoeligheid. Paracetamol helpt me niet. Cannabis samen met CBD-olie zijn een ware ontdekking voor me. Levenscomfort om U tegen te zeggen.

Sporten kon ik niet meer, spelen met de kinderen in de tuin enkel als ik er rekening mee hield dat ik twee tot drie dagen erna op de zetel gekluisterd zou zijn. Nu neem ik een dosis CBD tot mij en kan ik zonder enig probleem met de kinderen meespelen, basketten, voetballen, zwemmen.

Bier, tabak en speed…

In mijn jeugd vond ik het zalig om in de tuin en moestuin van mijn vader bezig te zijn. Hij leerde me veel inzake eetbare bloemen, onkruiden en de geneeskrachtige werking van planten. In mijn vrije tijd deed ik niet liever als in de natuur te zijn, weer of geen weer.

Alles ging goed tot ik 15 was en voor het eerst een glaasje bier dronk, ik zou het bijna vergeten, maar toen rookte ik ook al een tijdje (tabak welteverstaan). Geen probleem toch, want sociaal aanvaard. De eerste ruzies begonnen ook thuis. Hevige disputen tussen mijn geliefde moeder en ik. Een tijd later, rond mijn 16de levensjaar, de eerste keer aan de speed… ZIEK!!! Ik dacht nooit meer, maar helaas…

Een jaar later besloot ik, na de zoveelste heftige ruzie thuis te hebben veroorzaakt, de deur van het ouderlijke huis dicht te slaan (letterlijk) en alleen te gaan wonen. Dit was de slechtste beslissing in mijn leven, dat weet ik intussen… Ik zat diep in de zeik. De eerste weken voelde ik me geweldig maar het werd slechter en slechter.

Ik was zeer nieuwsgierig, aangezien de energie die mijn vrienden hadden nadat ze “gesmoord” hadden, me zeer aanstond. Alles rustig, lachen en filosoferen EN de dag erna geen kater! Ik zei dus volmondig JA(h)!

Even later kwam ik via een vriend die enkele huizen verderop woonde in aanraking met cannabis. We waren op weekend met vrienden in Hulst en daar werd me een joint aangeboden. Ik was zeer nieuwsgierig, aangezien de energie die mijn vrienden hadden nadat ze “gesmoord” hadden, me zeer aanstond. Alles rustig, lachen en filosoferen EN de dag erna geen kater! Ik zei dus volmondig JA(h)! Wat een heerlijk weekend. Sindsdien gebruikte ik maandelijks cannabis. Enige tijd later had ik een liefje van school. Na enkele jaren verkering stapten we in het huwelijksbootje. Huisje, hondje, tuintje hadden we, en een kind zou het volgende worden.

Compleet naar de filistijnen

Zo rond mijn 23ste vlogen we de feestwereld in met zijn allen. Discotheken, danscafé’s, het kon niet op… Cannabis werd vervangen werd door alcohol en andere middelen. Elke vrijdag-, zaterdag-, zondag- en maandagnacht werden versleten in discotheken rondom het gehele land. Met daarbij partydrugs, maar vooral alcohol en alcohol en alcohol… Maar dit had natuurlijk een keerzijde. Ik gebruikte meer en meer en kreeg een hoop financiële shit. Mijn vrouw had intussen een relatie met mijn beste vriend. Een vechtscheiding (we waren 14 jaar verder toen alles uit de doeken was) was onvermijdelijk en ik was op de dool. Compleet naar de filistijnen en zonder doel ging ik door het leven.

Liefde en angst…

Tot op die mooie dag in 2001 in de lift op het werk. Daar kwam ik mijn huidige levensgezel – beste vriendin – soulmate, echtgenote tegen. Drie weken later woonden we samen. Zij zelf rookte cannabis, en alzo pikte ik dat terug op. Maar ik kon mijn alcohol niet laten. Enkele jaren later werd ons geluk vervolledigd met onze eerste zwangerschap: een meisje! 17 maanden later waren we zwanger van onze tweede dochter. Mooi toch? Niet voor mij dus… De angst sloeg me (beide keren) om het hart. Ik vlucht weg van de verantwoordelijk dat het vaderschap met zich zou meebrengen. Ik hing in kroegen tot ’s morgens. Tot op een ochtend mijn stoppen doorsloegen. Blinde agressie, niet tegen de kinderen, alles wat los zat in mijn buurt vloog door het huis. Kwaad thuis vertrokken en natuurlijk terug aan de alcohol. De kinderen waren intussen 4 en 5 jaar oud.

De dag nadien kwam ik thuis in een leeg huis. Vrouw en kinderen waren vertrokken. Ik had de keuze: Iets aan mijn probleem doen en kans maken op een verenigd gezin, of doorgaan met mijn shit en ALLES kwijtspelen.

Intensieve behandeling

Ik liet me opnemen en werd anderhalf jaar intensief behandeld. Alcohol bleek de trigger te zijn voor mijn cocaïnegebruik, dus grenzen bewaren was de boodschap. En dat deed ik met succes.

Met hulp van mijn therapeute, gecombineerd met de rust dat het gebruik van cannabis op me heeft, kwam ik terug in evenwicht met mezelf, mijn omgeving en de natuur. Ik startte terug met tuinieren en legde een moestuin aan. Ik had het gevoel mezelf terug gevonden te hebben, maar er was nog veel werk aan de winkel.

Sinds 2012 ben ik op zoek gegaan naar de natuur om met mijn fysieke en psychische klachten te kunnen leven. Ons gezinsleven kwam in een totaal andere plooi te liggen. Heerlijke momenten en levensgeluk waren ons deel. Gelukzalig gingen we door het leven. Ik gebruikte geen alcohol meer en mijn leven en dat van het gezin was in balans.

Bespoten met pesticiden, verzwaard met gemalen glas. Wat dealers doen om cannabis te verzwaren, ik kon het niet geloven toen ik wat research deed

Daardoor kreeg ik ook meer en meer interesse in de medische kant van cannabis. Ik ging mijn wiet halen in Nederlandse coffeeshops, of via de zwarte markt op straat. Dat werden minder bezoeken aan Nederlandse coffeeshops en meer op zoek gaan op de zwarte markt. De pakkans was immers significant kleiner wegens geen invoer.

Tot een goede vriend van me een herseninfarct deed. Na onderzoek hieromtrent werd vastgesteld dat dit ten gevolge van vervuilde wiet was. Bespoten met pesticiden, verzwaard met gemalen glas. Wat dealers doen om cannabis te verzwaren, ik kon het niet geloven toen ik wat research deed.

Thuisteelt

Genoeg dacht ik. Ik begin zelf cannabis te telen. Dit was een van de beste beslissingen die ik in mijn leven maakte, daar ben ik nog steeds rotsvast van overtuigd!

Ik raakte gefascineerd door de levensovertuiging die rasta met zich meebrengt en verdiepte me erin. Het leven kabbelde rustig verder, op het werk ging het me voor de wind. Ik kreeg meer verantwoordelijkheden en had een niet te stoppen energie. Verschillende projecten werden me aangeboden en ik zei op alles ja. Ik dronk af en toe wel eens een biertje of een glaasje wijn. Ik had mijn grenzen onder controle, dronken kon je me nooit aantreffen.

Ik teelde mijn cannabis in onze tuin. Ik oogste dat jaar 12 planten (drie gefeminiseerde langbloeiers en 9 autoflowers), met een opbrengst van 320 gram. Dat was voldoende voor ons eigen gebruik voor de periode van een jaar! Geen zwarte markt meer…

Cannabis én alcohol verdraag ik niet

Rond de periode oktober 2015 waarschuwde mijn echtgenote me dat ik meer en meer begon te drinken. Niet problematisch, maar wel met regelmaat. Af en toe werd dagelijks en ik gebruikte steeds minder cannabis, aangezien ik cannabis in samenwerking met alcohol niet verdraag. Dit waren de eerste tekenen dat ik uit balans raakte.

Tot 22 februari 2016… Na een middagje voetbal kijken met mijn schoonbroer en daarbij vier sterke bieren in een tijdspanne van 5 uur, knapte er ’s avonds iets in mij. Het licht ging volledig uit, een black-out van 6 uur tot gevolg. Ik kwam terug bij positieven ongeveer 100 km verder van huis, waar ik van een brug was gevallen (of gesprongen, ik weet het niet). Randpsychose door alcohol was het verdikt. Alweer was alcohol de trigger. Ik ben sindsdien terug in behandeling. Burnout en depressie de diagnose.

Overtuigd Rastafarian

Ik weet nu, geen alcohol meer voor mij. Als overtuigd Rastafarian is cannabis voor mij een heilige plant. Niet enkel de bloemen die geconsumeerd worden, maar de gehele teelt ervan is voor mij heilig. Het is een therapie dewelke ik zeer belangrijk vind om evenwicht in mijn leven te kunnen vinden.

Ik ben klaar met alcohol, leef op een streng Ital dieet. Cannabis mag ik van mijn therapeute en artsen blijven gebruiken. Ook de teelt van cannabis (voor eigen gebruik), en andere geneeskrachtige planten, vinden ze nuttig voor mijn therapie. De positieve energie die een wietplant me geeft heeft is enorm! Onze kinderen weten van mijn cannabisgebruik, ze weten ook waarom ik dit gebruik.

Enkel eerlijke informatie

De kinderen zijn 9 en 11 jaar oud, en zijn meer op de hoogte van de medicinale werking van Cannabis en andere geneeskrachtige planten dan de gemiddelde politicus van dit land… Heb ik mijn kinderen geïndoctrineerd, gehersenspoeld? NEEN! Enkel eerlijke informatie gegeven. En net dat is wat er in ons landje niet gebeurt.

Is het niet belangrijk in deze tijden van onverschilligheid, racisme en stress dat mensen eens gaan stilstaan bij zichzelf, en terug in contact komen met Moeder natuur? Het levensgenot, stabiliteit en mooie energie die je in de Rasta terugvind, kan je zelf ook vinden in de natuur. Kweek zelf je groenten en fruit (als je daar de ruimte voor hebt). Het wordt hoog tijd dat we ons bewust worden van de pracht en sterkte van Moeder aarde!

“We must become bigger than we have been: more courageous, greater in spirit, larger in outlook. We must become members of a new race, overcoming petty prejudice, owing our ultimate allegiance not to nations but to our fellow men within the human community”   – Haile Selassie

Kinderen

Het moment dat ik “gepakt” werd, waren het niet zozeer de planten die ik staan waar de rechercheurs zich druk over maakten. Wel dat er kinderen in huis wonen. Raar gedachtegoed. Wij mogen als ouders dus geen medicinale cannabis of CBD-producten gebruiken in het bijzijn van de kinderen… Medicatie op voorschrift uit de apotheek met alle bijwerkingen erbij wel.

Wat dan met alcohol? Ik kan je verzekeren dat onze kinderen veel gelukkiger zijn nu, dan toen er in ons huis nog alcohol werd geconsumeerd. De sfeer is gezellig, relaxed. Geen ruzie’s, papa en mama leven eindelijk in harmonie. Kortom, de kinderen zijn gelukkig! Als er vrienden op bezoek komen en het jointje wordt opgestoken of de vaporizer wordt verwarmd met daarbij een leuk muziekje, is het gezelligheid troef en heerlijk samen zijn. DAT is belangrijk.

Mijn dochter vroeg me deze week nog; Papa, hoe komt het toch als er vrienden hier thuis komen, dat het altijd gezellig is de hele avond door? Dat er nooit ruzie van komt? (zoals ze dat gewoon zijn bij feestjes waar de nodige hoeveelheden alcohol worden verorberd) Tja, de waarheid komt uit een kindermond is een gezegde. Maar het is zo dat sinds alcohol verbannen is uit ons gezin EN huis, er een mooie energie aanwezig is. Ik merk dit ook aan onze honden, ze genieten mee van al die positieve energie. De schade die alcohol met zich meebrengt in diverse families is ENORM! Ik denk dat het tijd is om daarop in te spelen dames en heren politici.

Dolgedraaide maatschappij

Mensen hebben het alsmaar moeilijker om zichzelf te beschermen en stress hoopt zich op. De financiële crisis en verhoogde werkdruk geven normvervaging en vooral stress. Het verhoogde aantal burn-outs de laatste jaren is niet verwonderlijk. Onthaasting, cocoonen en mindfulness zijn niet meer uit het nieuws weg te slaan.

De innerlijke mens heeft nood aan contact met zichzelf en de natuur. Dit is duidelijk te merken aan de groene revolutie die zich gestaag maar zeker verderzet wereldwijd. Maar deze natuur in zijn volle glorie gebruiken wordt door de overheid beknot. Wie moet ons vertellen welke planten we mogen zaaien, oogsten en gebruiken te verbetering van onze (innerlijke) leefwereld? NIEMAND! En dat vind ik een schandalige overtreding van onze mensenrechten!

Farmaceutische industrie

We worden de farmaceutische industrie in gedwongen. Deze miljardenbusiness houdt de legalisatie van ons geliefde plantje tegen. Moeten we wachten tot zij de medicinale stoffen uit onze plant onttrekken om nog meer (dure) medicijnen te maken? Met nog meer winstmarges? Daar moeten wij ons tegen verzetten!

Terpentenen en terpenoïden zijn onmiskenbaar aanwezig in de cannabisplant. Voldoende onderzoeken zijn wereldwijd gepubliceerd. Volgens wetenschappers reguleren bestanddelen van de plant onze vitale functies: ze beschermen het brein tegen trauma’s, geven het immuunsysteem een krachtige impuls en helpen de herinnering aan zeer ingrijpende gebeurtenissen te verzachten. Hoe komt het dat onze (huis)artsen hiervoor de ogen sluiten? Een schande vind ik het!

Een volgend punt dat me zorgen baart is de verslavingsproblematiek van de farmacologie. Zolang we onze pillen slikken, leven we in België in een wondermooi landje. Antidepressiva en antipsychotica worden voorgeschreven als zou het snoep zijn.

Als we in België in zulk een welvaartsstaat leven, waarom zijn we dan zo ongelukkig? Cannabis is verboden, maar wordt er stilgestaan bij het gevaar dat deze antidepressiva, angstremmers en antipsychotica met zich meebrengen in het dagelijkse leven?

1 op 8 (!) Belgen gebruikt deze middelen dagelijks. Dan stel ik me de vraag: als we in België in zulk een welvaartsstaat leven, waarom zijn we dan zo ongelukkig? Cannabis is verboden, maar wordt er stilgestaan bij het gevaar dat deze antidepressiva, angstremmers en antipsychotica met zich meebrengen in het dagelijkse leven? Wordt er ook maar één woord over gerept dat deze middelen je reactievermogen en inschattingsvermogen verminderen? Neen, maar 1 op 8 Belgen rijdt dagelijks met deze middelen in hun gestel over onze wegen… Dat deze medicatie bestaat is een goede zaak, maar de manier waarop ze worden voorgeschreven roept vragen bij me op. Als je als mens een dierbare verliest, zou je na een week of acht uit je rouwperiode moeten zijn. Zoniet krijg je antidepressiva voorgeschreven. Is dat geen verkeerd teken? Om nog maar over de bijwerking van deze producten te zwijgen. Hartfalen, osteoporose, verhoogd risico op beroertes, verlaging van het libido, pulmonale hypertensie, dementie, de ziekte van Parkinson zijn maar enkele voorbeelden.

We zijn stilaan aan het ontaarden tot het grootste volk van junkies op de aarde. Natuurlijk worden deze middelen vanuit het medische standpunt genomen en voorgeschreven, maar ik kan niet om het feit heen dat deze middelen verslavender en schadelijker zijn dan onze cannabis.

“First they ignore you, then they laugh at you, then they fight you, then you win” – Mahatma Gandhi 

Laatste strohalm

Volgens verschillende studies wereldwijd, is de “war on drugs” een voorbijgestreefd item. De Global Commission On Drugs Policy heeft in 2014 daarover reeds een uitgebreid rapport uitgebracht. (Taking control: Pathways to drug policies that work.) Ik ga dit hele werk hier niet uit de doeken doen, wie het wenst te lezen kan het HIER.

Voorbijgestreefde wetten in ons kleine België dus… Het wordt tijd dat cannabis gelegaliseerd wordt. Is het niet belangrijk dat artsen gaan inzien dat cannabis belangrijke medicinale stoffen bezit en levenscomfort verhogend werkt? Het zou niet de laatste strohalm, maar de eerste keuze moeten kunnen zijn voor elke patiënt! Legaliseer (medicinale) cannabis en regel thuisteelt onder strikte voorwaarden en controles op het product.

Vervuilde wiet van bedenkelijk niveau

Wees eerlijk dames en heren, leidinggevenden van ons land, met Bart De Wever met zijn war on drugs op kop; Moet er doorgegaan worden met deze belachelijke acties tegen de kleine thuisteler, die zelf wenst in te staan voor zijn/haar medicatie, zijn/haar comfort? Het enige wat bereikt wordt met deze abominabele, negatieve en mensonterende acties, is dat de straatdealers in hun handen wrijven. En, mijnheer De Wever, is dat nu net niet wat u niet meer wenst in Antwerpen? Wij moeten terug de straat op, om daar vervuilde wiet te kopen van bedenkelijk niveau. Cannabis die gekweekt wordt om zoveel mogelijk THC te hebben, waarvan de medicinale werking niet het belangrijkste is, maar wel winstbejag!

Ik stel voor mijnheer De Wever, dat u met uw grootste partij van het land een referendum organiseert. Want ik citeer: “Natuurlijk, als er democratisch gestemd wordt voor de legalisering van cannabis, kan ik dat niet tegenhouden”.

Tijd voor actie

Tot slot wens ik iedere gelijkgezinde op te roepen om België wakker te schudden. Laten we een mars of blow-in organiseren op een zeer serene manier, in stilte en zeker zonder verzet bij tussenkomst van de ordediensten. Met minimum 5000 mensen kunnen we onze stem laten horen (cfr Eef de Bruyne). Het wordt tijd dat we van ons laten horen, want deze discriminatie kan niet langer!

Niemand hoeft mij te zeggen op welke manier ik dien te leven, hoe ik op een natuurlijke manier mijn leven comfortabeler kan maken. Ik beroep me op het recht van het individu om zelf zijn/haar behandelingsmethode te kiezen.

Ik ben benieuwd welke politieke partij me van antwoord dient op mijn verzuchtingen.

Alain Bollen

“Any intelligent fool can make things bigger, more complex and more violent. It takes a touch of genius – and a lot of courage to move in the opposite direction”   –  Albert Einstein

(advertentie)