Topstories

(advertentie)

Onderweg tussen Antwerpen en Amsterdam kwam het onderwerp aan de orde: de moderne manier van wietteelt, binnen onder lampen, is een direct gevolg van het cannabisverbod. Prohibitiewiet, zou je kunnen zeggen. Moeten we na regulering of legalisering daarom terug naar zonbeschenen wiet, uit de kas of van de volle grond?

Cannabisdiscussie tijdens autorit

Achter het stuur van het piepkleine autootje zat Joep Oomen, bekend van Encod en Trekt Uw Plant, de eerste Belgische Cannabis Social Club. Op de achterbank had RollingStoned columnist Mauro zich opgevouwen. Ons doel was De Luwte, een vrijplaats in Amsterdam Noord waar eind deze maand de jaarlijkse ‘General Assembly‘ van Encod wordt gehouden.

‘Bag appeal’

Voordeel van dit soort autoritten: eindelijk tijd om onderwerpen te bespreken waar we anders niet aan toekomen door de actualiteit, deadlines, evenementen en andere zaken die geen uitstel dulden. Dat we ondertussen kunnen roken en vapen is een bijkomend voordeel. In de discussie over prohibitiewiet viel al snel de term ‘bag appeal‘. De meeste coffeeshopbezoeker willen gewoon een compacte, glinsterende, harde top in hun zakje. Zeker als dat zakje tien of twaalf euro kost.

Bud porn

Door decennia van binnenteelt onder druk van repressie zijn veel mensen ‘goede wiet’ gaan associëren met dit soort toppen. Tegelijk waren Joep, Mauro en ik het er over eens dat je van zorgvuldig en met liefde geteelde en gedroogde buitenwiet heerlijk high kan worden. Bovendien duurt die high langer dan die van binnenwiet. Maar ja: het ziet er wat minder aantrekkelijk uit, zeker vergeleken met de ‘bud porn‘ die bijvoorbeeld High Times in groten getale verspreidt. Ook RollingStoned kan er wat van, trouwens.

Dat het Nederlandse klimaat ongeschikt is om buiten te telen, bestreed de Amerikaan. In de staat Oregon is het even koud en nat als hier en toch komt daar superieure, buiten geteelde cannabis vandaan

Natuurlijk: het oog wil ook wat, maar uiteindelijk gaat het om het effect van je wiet. Ik moest denken aan de presentatie die de Amerikaanse auteur en organic cowboy Doug Fine een tijdje geleden gaf bij de landelijke coffeeshopbond PCN. Locatie was – oh ironie – een ambachtelijke bierbrouwerij, aan de rand van Utrecht. Doug – lees zijn boeken Too High To Fail en Hemp Bound! – is overtuigd voorstander van duurzaamheid op elk vlak én van biologische wietteelt, zonder lampen. In mijn verslag van die middag, zoek ik Doug’s pleidooi terug. Dit zei hij:

Belang van buitenteelt

‘Hoe je ook mag denken over bag appeal, kristallen, trichomen: voor elke plant op deze planeet geldt hetzelfde. Ik heb een lange carrière als duurzaamheidsjournalist en ik heb zelf een boerderij waar ik groenten verbouw. Alles dat groeit in de lokale bodem en haar complexe microbacteriële soep, door de zon wordt beschenen en zelfs de lokale mineralen en het lokale water krijgt, levert een beter product op dan iets dat in een kamer is geteeld onder kunstlicht. Het is geen kwestie van of-of, zolang de binnenteelt duurzaam gebeurt, bijvoorbeeld met stroom uit zonne- of windenergie. Ik denk dat er meer nadruk moet komen op de waarde en het belang van buitenteelt en vooral lokale teelt. Ik hoop dat jullie dat kunnen aanmoedigen.’

Juiste strains kiezen

Dat het Nederlandse klimaat ongeschikt is om buiten te telen, bestreed de immer optimistische Amerikaan. In de staat Oregon is het even koud en nat als hier en toch komt daar superieure, buiten geteelde cannabis vandaan. Zolang de kwekers maar de juiste strains kiezen, aangepast aan de lokale omstandigheden. En het restmateriaal van de planten kan weer benut worden om energie uit de biomassa te winnen.  Doug: ‘Zo kun je aan de wereld bewijzen dat de hippies gelijk hadden: cannabis gaat écht de wereld redden!’

 

(advertentie)