(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Opmerkelijk initiatief van de burgemeester van Amsterdam: de gemeente gaat zelf prostituees huisvesten! Dit curieuze plan gaat over de Wallen. Maar wacht even, het was toch juist de bedoeling om prostituees de stad uit te jagen, net als coffeeshops? Allebei zijn toch immers criminogeen en laagwaardig? Advocaat Veldman over de laatste ontwikkelingen in Mokum.

Gemeente geldschieter van pooiers

Acht jaar geleden heeft de gemeente als opmaat naar de grote schoonmaakoperatie 18 panden in het Wallengebied gekocht van pornobaas Charles Geerts, voor de lieve som van 25 miljoen euro. De bordelen gingen dicht. De belendende coffeeshops zouden snel volgen, beloofde Lodewijk Asscher, die zichzelf had uitgeroepen tot beschermheer van de prostituees en coffeeshops de criminaliteit in kletste.

3129113447_c0720318d5_z

Deze prostituee doet het alvast voor: een joint roken doe je achter het raam… [foto: Alexandre Costa/Flickr]

Financieel liep het allerminst vlotjes. Het werd zelfs een smadelijke vertoning. Stadsgoed NV is eigenaar van veel panden en de gemeente heeft een hypotheekgarantie afgegeven aan deze ‘bevriende partijen’. Als leningen niet kunnen worden afgelost springt de gemeente bij. Zij heeft zich garant verklaard om alle schulden te voldoen als een partij begint te piepen. De aanschaf van de panden geschiedt indirect met belastinggeld van de Amsterdamse burger. Nu ziet de gemeente zich voor de vraag gesteld of zij de panden niet zelf moet kopen omdat het niet goed gaat.

Sesamstraat op de Wallen

Sinds het verdwijnen van veel prostituees heeft de gemeente een aantal etalages van de voormalige raambordelen uitgerust met merkwaardige Sesamstraat-achtige poppen. Er is geen kredietwaardige huurder te vinden voor deze bedrijfsruimte, maar de prostituees zijn toch maar mooi verdreven en dat doel heiligt alle middelen. Dit is precies wat Asscher beoogde. Hij had snel door dat deze miljoenen verslindende vertoning hem uiteindelijk op veel kritiek zou komen te staan en vertrok schielijk naar Den Haag.

Het probleem was en is dat er al acht jaar geen bestemming gevonden kan worden voor de lege bordelen op de Wallen omdat een huurprijs gerelateerd aan 25 miljoen euro indirecte belastingcenten voor iedere ondernemer onbespreekbaar is. Toch moest de pretentie overeind blijven dat het Project 1012 een successtory wordt en doen de betrokken ambtenaren alsof er niets mis gaat.

De oplossing: maak een gemeentebordeel

Vorige week bleek dat de burgemeester wat heeft gevonden om een einde te maken aan de jarenlange leegstand van de bordelen. Er komt een gemeentebordeel in de panden. Het Ei van Columbus. Er bestaat zelfs kans dat de gemeente zelf eigenaar wordt van de panden, waardoor de Amsterdamse gemeente zich inlaat met souteneurschap. Het is voor alle toeschouwers duidelijk dat de burgemeester geen zin heeft in een nieuwe functie als toekomstig souteneur. Hij liet weten het ‘minder wenselijk’ te vinden als de gemeente eigenaar wordt.

Tip voor de burgemeester anno 2015: alle straatdealers van cannabis en andere drugs kunnen binnenkort worden gehuisvest in de overige aangekochte prostitutiepanden. Dat wordt de nieuwe vorm van gedogen

De nadruk in de plannen ligt op het zelfstandig ondernemerschap voor de vrouwen. Het komt erop neer dat de dames die destijds door meneer Asscher met pek en veren de stad uit zijn gejaagd nu door de burgemeester worden uitgenodigd om in de Rosse Buurt hun nering te hervatten. Dat de gevluchte dames plots worden uitgenodigd om weer terug te keren in het  Rode Loper project is een teken van het algehele faillissement van het Wallenproject.

Lodewijk Asscher beschermheer van prostituees

Sociaaldemocratie heeft een beperkte houdbaarheidsdatum, zo bleek afgelopen week in de hoofdstad. Toenmalig wethouder Asscher had toch echt iets heel anders bedacht. Hij vond dat de prostituees voortaan thuis in hun eigen achterkamertje moesten pezen zodat het straatbeeld in het Wallengebied niet langer werd bepaald door prostitutie. Hij veinsde de prostituees in bescherming te nemen tegen pooiers.

plo

Coffeeshops, ooit hoorden ze bij de Wallen als tulpen bij Amsterdam…

Binnenkort kunnen deze criminogene dames in gemeentelijk goedgekeurde bordelen prostitutie bedrijven vanuit dezelfde ramen waar ze acht jaar geleden uit naam van deze gemeente door meneer Asscher uit zijn verdreven. NV Stadsgoed wil geld zien en wordt ongeduldig.

Coffeeshops gesloten

Rond deze raambordelen zijn inmiddels rond de 20 coffeeshops gesloten omdat zij door dezelfde voormalig wethouder Asscher als laagwaardige criminogene horeca zijn afgeserveerd. Iedereen die een wandeling over de Wallen maakt kan zien dat het straatbeeld wordt bepaald door een trieste monocultuur van laagwaardige horeca zoals ‘Wok to Go’ en ontelbare afhaalloketten van pizzapunten. Een goed restaurant is moeilijk te vinden.

De broodnodige sociale controle die coffeeshops bieden aan het straatbeeld is verdwenen, er is een gebrek aan sociale controle in het tumultueuze Wallengebied doordat zoveel coffeeshops zijn gesloten en de rolluiken niet meer open gaan. Deze stabiele factor is aan het verdwijnen.

In plaats daarvan wemelt het er van de straatdealers. De komende maanden gaan in een aantal straten de laatste coffeeshops dicht en de vraag die zich opdringt is wat er met de uitdijende groep straatdealers gaat gebeuren als de coffeeshops dicht zijn.

Wellicht kan de burgemeester voor deze wandelende coffeeshops zonder exploitatievergunning en gedoogverklaring nog iets betekenen. Enige vorm van opvang zou geen kwaad kunnen. Dit doet mij denken aan de Amsterdamse binnenstad van circa 35 jaar geleden.

Terug naar de tijd van heroïnecafés

Heroïnegebruikers en dealers werden eind zeventiger en begin tachtiger jaren van de vorige eeuw ondergebracht in heroïnecafés, die op last van de gemeente her en der in de binnenstad de deuren openden om harddrugs te gebruiken, waarbij onvermijdelijk ook kooptransacties plaatsvonden. Dat gebeurde om de straathandel en dito overlast in de openbare ruimte te beteugelen. Toen al raakten stadsbestuurders zelf betrokken bij het huisvesten van gebruikers en dealers. Deze cafés waren een initiatief van het stadhuis en werden bedacht als alternatief voor overlast op de Zeedijk. De handel kon zodoende ook in de beslotenheid plaatsvinden.

Tip voor de burgemeester anno 2015: alle straatdealers van cannabis en andere drugs kunnen binnenkort worden gehuisvest in de overige aangekochte prostitutiepanden. Dat wordt de nieuwe vorm van gedogen. De politieke winst is dat hiermee twee problemen zijn opgelost: de criminogene coffeeshops zijn uit het straatbeeld verdwenen en de illegale dealers brengen hun waar aan de man zonder overlast te veroorzaken.

Daar kan je als burgemeester mee voor de dag komen.

[openingsfoto: Cristiano Gatti/Flickr]
(advertentie)