Topstories

(advertentie)

In de kweekkast van Dokter Groen is het duidelijk goed toeven voor Auto Blancaneu, want het ziet ernaar uit dat ze een enorme monsterplant gaat worden. Zienderogen geniet ze van het licht van haar binnenzon, en de voeding die ze moeiteloos opslurpt. Ze is deze week weer zo hard gegroeid, dat onze kweekdokter er bijna een hele wietplant vanaf moest knippen, sorry wietplant…

Zo zeg, het nieuwe voedingswater van vorige week heeft mevrouw de wietplant duidelijk goed gedaan! Het lijkt erop dat de bloei nu pas écht goed is doorgebroken. Alle tekens wijzen daarop, haar hoofdtoppen – en dat zijn er een hoop! – zijn deze week flink de hoogte ingeschoten, en de toppen krijgen nu ook langzaam vorm. Wat vorige week nog meer losse bloeiharen dan toppen waren, worden nu kleine harige bolletjes.

In haar nieuwe formaat lijkt het er bovendien op dat Auto Blancaneu een enorme monsterplant gaat worden. Ze geniet zichtbaar van de lange dagen en is nu ook al wat groter dan mijn Sneeze pas aan het einde van haar bloeifase was. Met een beetje geluk en alertheid mijnerzijds, gaan we deze keer zien waartoe de 150 Watt G-Bars in staat is als er een grote autoflower onder staat. Oh, en ik hoop ook zó dat Sneeuwwitje – want dat betekent Blancaneu in feite – aan het einde van de bloeifase haar mooie paarse kleur laat zien!

I’m sorry plant…

Omdat de hoofdtoppen nu een stuk hoger groeien moest de kweeklamp natuurlijk ook mee omhoog. De clipfan die bij mij simpelweg aan het armatuur zit, met de handige knijpvoet werd links en rechts al door de Auto Blancaneu ingehaald.

Maar met de G-Bars hoger boven het gebladerte, kwamen de onderste toppen ook weer wat verder van de lamp af. Té ver om genoeg licht op te vangen om tot fatsoenlijke toppen uit te groeien, en bovendien groeien er bovenaan al zoveel toppen, dat er aan de onderkant best wat weg konden. Al die topjes onderaan stagneren de luchtcirculatie alleen maar, en werken een te hoge luchtvochtigheid en daarmee schimmels in de hand.

Ik heb dus wederom moeten dieven, net als twee weken geleden. En niet te zuinig ook, want er kwam een behoorlijke berg takjes, groeipuntjes en bladeren vanaf en waarschijnlijk wordt dat de komende weken nog wel wat meer. Het dieven zelf is wel een zorgvuldig werkje, waarbij mij altijd het gevoel bekruipt dat het mijn wietplant een beetje pijn doet. Het is echter wel voor haar eigen bestwil maar toch fluister ik bij ieder takje dat ik afknip, I’m sorry plant. Wie weet helpt het, waarschijnlijk niet maar ik doe het zo.

Water & voeding

Wat het voedingswater betreft heb ik nauwelijks omkijken. Om de dag vul ik het reservoir van het Flow Hydroponics 3-in-1 Systeem met wat water. Hier doe ik vaak ook helemaal geen voeding bij, want de EC-waarde hoeft niet zo gek hoog te zijn. Sowieso één keer in de week, en dat is dan ook meteen vaak de woensdag waarop ik mijn verslag maak, check ik de pH- en EC-waarde en voeg ik zonodig voeding en pH-min toe om de waarden op 5,8 en ongeveer 1,8 te brengen.

Hydrokweken is ook eigenlijk veel makkelijker dan biologisch kweken op aarde. Sommigen denken van niet, en anderen menen dat biologische wiet veel lekkerder is dan hydrowiet, maar die hebben mijn Sneeze nog nooit geproefd 😉 Keiharde toppen zijn dat, en iedereen die ik ze geef beaamt dat het héérlijke wiet is. Ik hoor in ieder geval nooit klachten over de smaak.

Nou, ik denk dat dit het wel is voor vandaag. Volgende week kan ik je misschien wel de eerste trichomen laten zien. Tot dan!

Dokter Groen

(advertentie)