Topstories

(advertentie)

Je zou het bijna vergeten maar deze zomer nodigden wij jou uit om ook buitenwietcorrespondent te worden. Guerrillakweker B. nam deze uitnodiging ter harte en stuurde ons deze week zijn kweekverhaal. Hij is lekker recalcitrant en kweekt stiekem een paar Frisian Dew planten in het bos. 

Het kweekverslag dat je gaat lezen is een lezersverhaal van guerrillakweker B. Voor de lol en om de nodige kosten te besparen, zet hij voor het eerst een paar wietplanten in de vrije natuur. Een heel avontuur want daarvoor moest B. eerst op zoek naar een geschikte locatie.
De gelukkige wietsoort is Frisian Dew, en na de oogst kan B. het (binnen) nog eens overdoen met Mohammed, Sneeze, Auto Camelberry of Auto Blancaneu want die heeft hij met dit mooie verhaal verdiend. Mocht je zelf ook met je buitenwiet op CNNBS willen verschijnen, dan kan dat door te mailen naar redactie@rollingstoned.nl. Veel leesplezier!

Frisian Dew uitblinkers

Haai beste medekwekers en CNNBS lezers! Top dat we zelf ook eens in de spotlight mogen staan dit jaar. Door het coronavirus en de bijbehorende lockdowns hebben de meesten van ons waarschijnlijk ook een hoger energieverbruik dit jaar. Ik in ieder geval wel!

Om zodoende wat kosten te sparen heb ik besloten om dit jaar thuis een buitenkweek te proberen. In de volle grond in mijn tuin, en een extra guerrilla-kweek in de natuur in de buurt. Aangezien we in België een hypocriete regering hebben, heb ik besloten om thuis maximaal één plantje te groeien. De tweede plant in het bos is om mijn kans op een goede oogst te vergroten. Daar het mijn allereerste guerrilla-kweek is begin ik ook maar met één plant buiten, en kijk ik of de plek een kanshebber is voor een iets grotere kweek volgend jaar.

Ik ben begonnen met drie feminized Frisian Dew zaadjes en één feminized verrassingszaadje. Ik weet dan ook niet welke soort het is, spannend!
Door omstandigheden zoals een zaailing die uit m’n handen viel door een goed aankomende high van een Lemon Haze 🙂 heb ik er helaas nog maar twee over. Het zijn gelukkig wel de twee uitblinkers van de groep die het gehaald hebben dus, toi toi!

Mijn grond bestaat uit 2/3 goedkope potgrond, gemengd met wat perliet, kippenmest, grondverbeteraar (mos en veen) van de boerenbond, huisgemaakte compost en wat lava- en wortelmeel. Zowel thuis als in het bos heb ik een kuil gegraven van 80 liter, en daarin een mooi en vruchtbaar bed aangelegd voor de planten. Op locatie heb ik tralie (hek/gaas), breed rond de plant gezet tegen herten. Ook heb ik wat slakkenkorrels gestrooid tegen de veelvraten en de Frisian Dew geplant toen ze zo’n 50 centimeter groot was. Geen voeding.

Guerrilla kweken

Het is voor mij de eerste keer dat ik in de natuur een wietplant kweek, en ik heb er maanden voorbereiding aan gehad. Spannend wel, zoeken naar de geschikte plaats. Soms zelfs iets té spannend (ik kwam op zijn jaagpad namelijk even de jager tegen…). Maar dan is daar toch plots de geniale plek! Net op tijd want ik was al best moe gewandeld.

De ideale plek zoeken neemt verdorie veel tijd en energie in beslag! Ver van de wandelpaden af, maar dan zit je al snel op iemands stukje privéterrein hier in België, en dat is nooit goed.

Gelukkig heeft de staat een samenwerking verkregen tussen boeren en natuurbeheer. Wat wil zeggen dat de boer een minim stukje land afstaat tussen zijn weiden door, waar de natuur zijn gang mag gaan. Ideaal voor de boer (dankzij de vlotte bestuiving door de biodiversiteit) en groene jongens zoals ik hebben er ook wat natuur bij. Wij krijgen plots onze stekjes op een gouden bordje voorgeschoteld. Mits je een grotere plek vindt kan je ongestoord wat minder begroeide gebieden opschonen en starten!

Niet te veel opvallen

Ik probeer om niet te veel te gaan kijken zodat de ingang van de plek niet te veel opvalt, just in case… Na de laatste keer wat onderhoud gedaan te hebben zoals slakkenkorrels strooien en een insecticide kuur (éénmalig welteverstaan, er zitten nu eenmaal veel beestjes in het bos) zal ik nu toch tenminste twee weken wachten voor ik weer eens ga kijken. Veiligheid voorop!

Ik voel steeds de adrenaline wanneer ik de plek betreed. “Zouden ze haar gevonden hebben? Is ze opgevreten door die slijmerige smeerlappen? Heeft het hert zich voldaan aan een sappig kruidje?”. Maar neen hoor, daar staat ze nog steeds! Te blinken in de zon, zonder plagen of sporen van ongedierte. Perfect in balans. Wat een avontuur! I fucking love it!

Thuis geef ik mijn plant Canna Vega.

Frisian Dew wordt een grote brede dame

Ik ben geschrokken hoe hard ze gaan! Ze moeten beiden nog een kleine maand in de groeifase blijven en alle twee de dames groeien me nu al bijna boven het hoofd. Ik ga, zoals ik op CNNBS gelezen heb, de planten ontdoen van de onderste takken, en bij tijden ontdoen van de meeste bladeren voor de verluchting en tegen toprot. Maar dat zijn zorgen waar we hopelijk van gespaard blijven.

Het is prachtig om te zien hoe het guerrilla meisje zich ontpopt tot een grote brede dame met (binnenkort) vele zijtakken. Daar ze wat bleek van kleur kwam te staan heb ik haar een voedingskuur gegeven en daar knapte ze snel van op. Raar dat op die plaats vol natuurlijke vegetatie weinig stikstof te vinden is, maar bon.

Van deze plant heb ik enkel een foto van twee weken geleden en aangezien we nog even wachten kan ik jullie erbij vertellen dat deze meid nu al groter en breder is dan de dame thuis. Maar de dame thuis groeit iedere dag ook mooier, hoger en breder. Ze maakt ook al secundaire takken aan en heeft nog een maand te groeien, aangezien ik niet verduister. Daar wordt een mens toch gelukkig van, total bliss.

Ik zou zeggen beste collega’s: kweek met verstand, rook in verband en bovenal… geniet ervan!

Groeten B.

(advertentie)