(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Het is altijd weer spannend wat er zich allemaal in de kweekruimtes van CannaTommy afspeelt. Neem bijvoorbeeld de afgelopen twee weken. Daarin produceerde één Tropical Tangie naast wiet ook dermate veel bananen dat ze alvast geoogst werd. Een andere dame bracht ongewenste bezoekers mee. Hoewel, niet voor Tommy’s killer-lieveheersbeestjes…

Bananen 🍌🍌

Huh, bananen? Het gaat hier toch over andere exotische planten? Nou, exotisch is Tropical Tangie zeker met die banaantjes erbij. Maar goed, er groeien natuurlijk geen echte bananen aan maar wel een paar mannelijke stampers. Deze maken wietplanten soms als ze na een aantal weken bloeien merken dat ze niet bevrucht worden. Het is een soort overlevingsstrategie om toch nog wat zaden te kunnen maken, maar het zijn gelukkig geen echte hermafrodieten.

Een banaantje aan Tropical Tangie

En nog twee banaantjes.

De lege plek geeft de dames ook weer wat meer lucht in de kast.

Het is echter wel belangrijk om zulke banaantjes snel te verwijderen, voordat ze openen en stuifmeel loslaten want dan heb je dus wel zaad in je wiet. Gelukkig was ik net op tijd om dat te voorkomen.

Eerst waren het nog maar enkele banaantjes in de top van één plant. Op dat moment was ik extra blij dat ik de planten nog steeds individueel uit het systeem kan halen. Want onzichtbaar aan de achterkant van de plant, vond ik nog twee banaantjes. Eerder schrok ik daar erg van, maar zo aan het einde van de bloei kan het niet heel veel kwaad meer. Ik ben al een paar keer eerder tijdens het knippen her en der een banaantje tegengekomen. Nu hou ik ze scherp in de gaten en mogen ze nog een week of twee doorbloeien. Ik hou de planning maar wat flexibel, want soms zijn planten net zo onvoorspelbaar als mijn gezondheid.

Tropical Tangie in de kweekkast.

Tropical Tangie in de kweekkast.

Tropical Tangie in de kweekkast.

Lemon OG in de kweekkast.

Gedeeltelijke vroege oogst

Als ik zo tussen de toppen door tuur (op bananenjacht 🧐) zie ik soms een verse bloeihaar aan voor een banaan. Oef, ben ik nou te stoned of raak ik er vanaf? Maar bij de buurvrouw waar ik net al bananen geplukt had, zie ik nu op verschillende plekken ook kleine verse groene banaantjes. Omdat deze plant ook als enige van de Tropical Tangies al even in de herfstfase was, heb ik besloten dat het haar tijd was. Misschien wat vroeg na 60 dagen 12/12, maar het ziet er al erg goed uit en ze heeft van boven tot onder al mooie harde compacte topjes.

Natuurlijk had het oogstgewicht nog wat op kunnen lopen, maar het universum vond het schijnbaar tijd dat er weer iets in mijn lege potten zou belanden. Ik heb haar nat geknipt, verdeeld over drie dagen. Secuur heb ik ieder suikerblaadje geknipt omdat ik het idee heb dat dit de smaak ten goede komt. Met goed curen (rijpen) zal het niet zoveel uitmaken, maar bij bijna directe consumptie via een vaporizer merk ik dat het veel minder scherp aan de keel voelt. Geen gehoest dit keer.

Groepsfoto van de dames in de tent.

Double Banana Kush maakt gek genoeg géén bananen 😉

Sneeze in de tent.

Sneeze in de tent.

Double Banana Kush maakt gek genoeg géén bananen 😉

Sneeze van dichterbij.

White Diesel foxtail.

Nat geknipt

Ik heb de plant nat geknipt en de topjes goed los uitgespreid zodat ze snel drogen. Eigenlijk lijkt dit natuurlijk helemaal nergens op, en de echte gepassioneerde liefhebber zal me er misschien wel om vervloeken. Het komt de kwaliteit absoluut niet ten goede, en daarom droog ik ook liever de hele plant om haar vervolgens droog te knippen.

In dit geval vind ik het echter belangrijker om weer wat voorraad in de pot te hebben, zodat ik mijn kratomconsumptie (bij gebrek aan voldoende cannabis) weer af kan bouwen. Deze ene plant is opgeofferd zodat haar zussen nog alle tijd hebben om tot volledige potentie af te bloeien. Ik hou ze goed in de gaten, volgens mij gaan er ieder moment amberkleurige trichomen verschijnen. Het nat knippen is dus een noodoplossing, maar het leert mij deze ronde ook iets nieuws…

Als ik nat knip doe ik dat het liefste vers, dat knipt het fijnste omdat de stelen en takjes dan nog stevig zijn en makkelijk doorknippen. Na het doorknippen van de hoofdstam worden de takken en blaadjes vaak snel een beetje slap en ‘sledderig’, waardoor ze stukken moeilijker te knippen zijn.

De lagere toppen van Double Banana Kush zijn lekker wit!

Sneeze onder de ledzon.

Deze plant had daar echter helemaal geen last van, terwijl ik haar toch verdeeld over drie dagen geknipt heb. Ik denk dat het komt omdat ik de plant in zijn geheel uit het systeem gehaald heb, en in een lege bak heb gezet. Mijn conclusie is dat de plant nog erg lang stevig en vers blijft, zolang je het wortelstelsel er maar aan laat zitten. Wat ik secuur wil knippen knip ik pas van de plant als ik het direct netjes af kan werken. Vroeger zag ik knippen als een hele opgave, maar nu houd ik het meditatief en zie ik het als leuk om te doen ✌️🍀

Met de lege plek in het systeem is wat ruimte ontstaan om een ventilator op de bak te zetten. Nu waait er een lekker fris windje van onderen.

In de tent beginnen de toppen wat zwaarder te worden, ik kan ontzettend genieten van de geur en hoe ze gezellig samen in de wind van links naar rechts bewegen. Ik kan er nog van alles over vertellen maar volgens mij kan ik beter een paar foto’s laten zien.

Bezoek van buiten

Dan is er nog mijn binnen-buiten-binnen plant. Soms weet ik ook niet precies wat ik wil of doe ik maar wat, of de omstandigheden laten mij maar wat doen 🤪 Het komt erop neer dat ik het handig vind om mijn DWC-plant op een karretje te houden, voor eventuele toekomstige verplaatsingen.

Eerder al belandde deze Tropical Tangie buiten, vanwege wortelrot. Nu ze daar overheen is, is het een prachtige plant geworden en ik had me voorgenomen om haar voor het slechte weer terug naar binnen te halen, zodat ze mooi af kan bloeien. Met ons wisselvallige Nederlandse weer kunnen de omstandigheden buiten immers zomaar omslaan.

Zo dacht ik haar even te inspecteren na de heftige wind van laatst, toen ik schrok van wat ik aantrof. De plant was met wortelkluit en al, half uit haar DWC bak gewaaid en hing ongelukkig tegen de schutting aan. Ik heb haar maar snel mee naar binnen genomen, vertroeteld en in de 1 m2 tent gezet.

De plant bracht wat trips mee van buiten waar ik natuurlijk van baalde, hoewel het een logisch gevolg van haar buitenverblijf is. Nog steeds balend kwam ik in de natuur de oplossing tegen: lieveheersbeestjes. Huh, leven die nu nog? Top, is die klimaatverandering toch nog ergens goed voor.

Een lieveheersbeestje op tripsenjacht.

Het ‘halyzia sedecimguttata’ lieveheersbeestje eet ook meeldauw.

Afgelopen wekend kwam ik naast een rode ook een geel lieveheersbeestje tegen, ik wist niet eens dat deze bestonden. Het is het  meeldauwlieveheersbeestje, Halyzia sedecimguttata. Deze badboy eet zelfs meeldauw, maar hij kan het daardoor ook verspreiden, kwam ik later tegen 🙈 Verder eet hij ook bladluizen als er geen meeldauw in de buurt is; top deze hulp. Ik wil nog niet te vroeg juichen, maar ik heb geen trips meer gezien door hulp van deze twee rakkers. Gratis natuurlijke bestrijding 👌

Tot over twee weken mensen, zouden de dames dan geoogst zijn? Je komt er HIER vanzelf achter.

Peace ✌️ CannaTommy

(advertentie)