Topstories

(advertentie)

Hij baalde als een stekker toen hij in maart van dit jaar te horen kreeg dat hij moest stoppen met binnen medicinale wiet kweken. Gelukkig liet Barney zich het kweken niet helemáál afpakken, en kunnen we toch nog een beetje genieten van zijn kweekverhalen, zij het dan buiten in plaats van binnen. 

Yabadabadoo! Ik kan weer kweekverslagen schrijven! Uiteraard doe ik dat nog steeds met de heerlijke klanken van SwissGroove op de achtergrond, zoals je dat nog wel van mij gewend bent. Wat wel veranderd is, is de locatie van mijn wietplanten; die staan namelijk niet langer binnen maar buiten op mijn balkon.

Ik moest in maart van dit jaar noodgedwongen stoppen met kweken binnenshuis. Maar buiten kweken zal niemand mij afpakken, en dus heb ik vier Dutch Automatic (Spliff Seeds) autoflowers op mijn balkon gezet. En ik kan je nu al vertellen dat buiten kweken heel anders is dan binnen kweken onder een kweeklamp.

Als je binnen kweekt in een kweektent onder kunstlicht, dan kun je bijna alle facetten finetunen. Zaken als het licht, de temperatuur en hoeveel wind er staat heb je binnen in eigen hand. Hierdoor kun je binnen perfecte wietplanten telen.

Hugo

Buiten is dat heel anders, daar heb je als kweker te maken met de grillen van moeder natuur. Ik heb mijn planten bijvoorbeeld vier weken geleden ontkiemd en dat verliep al wat trager dan ik gewend was. Maar na een week waren alle vier de zaden ontkiemd en boven de grond. Ik heb ze binnen voor het raam ontkiemd en kwam daar al meteen de eerste vijand tegen: mijn kater Hugo.
Hugo blijkt wietblaadjes erg lekker te vinden dus moest ik de flora in mijn huis scheiden van de fauna aldaar. De dames heb ik in de keuken voor het raam laten staan, en de kater hou ik strikt in de andere vertrekken.

Ik heb de wietzaadjes in een klein potje ontkiemd en later in een grotere pot gezet. Dit is wellicht niet de beste methode voor een autoflower, want die kunnen niet altijd goed met de stres van het verpotten omgaan. Ik had echter geen ruimte in de keuken voor grote plantenpotten, dus heb ik het toch zo gedaan.

Weer en wind

Nog een voorbeeld van de grillen van moeder natuur, is dat de warmte vorige week een grote rol is gaan spelen. Want van temperaturen van 35 graden worden wietplanten ook niet erg blij. Dit lijdt bij autoflowers voor vertraging in de groei. Van alle wietplanten kunnen autoflowers het minst goed tegen hitte, omdat ze afstammen van de cannabis ruderalis. Een subsoort die geëvolueerd is in koele noordelijke gebieden.

Ik maak me niet druk over de hitte; het is de eerste keer dat ik wietplanten aan moeder natuur toevertrouw, dus ik zie het wel. De meiden staan nu in 15-literpotten en worden één keer per week met Mills plantenvoeding bijgevoerd. Ik heb ze zo nu en dan moeten ondersteunen, omdat de wind te hard woei en ze daardoor bijna omvielen.

Koper tegen slakken

Naast de wind en mijn kat Hugo, hebben de autoflowers ook te dealen met een slak. Ik heb daarvoor kopertape gehaald. Ik woon op een zekere hoogte maar slakken weten mijn balkon op een of andere manier toch te bereiken. Als ik er een zie verwijder ik hem, en plak ik de tape om de buitenrand van de pot. Slakken houden niet van koper en glibberen daar doorgaans niet overheen.

Ik geef mijn dames iedere dag een klein beetje water. Ik let er goed op dat ze niet te veel krijgen want ze staan niet helemaal uit de regen. De potten hebben wel openingen aan de onderzijde dus een teveel aan water kan er ook weer uit. Door de soms harde wind droogt de aarde in de potten ook sneller, maar let op want dat is meestal alleen de bovenlaag. Als je met je vinger in de aarde prikt, dan merk je dat er op twee, drie centimeter wel vocht is.

Nou, ik ga nog even lekker bij de meiden op het balkon zitten en wens jullie een mooie zomer toe, smoke on! Of druppel on! Dat laatste is voor de wietolie gebruikers, waar ik tegenwoordig trouwens ook toe behoor.

Barney Green

(advertentie)