Bedrocan, Sneeze, Auto Mokum’s Tulip & afbloeien in RDWC

CannaTommy 20 maart 2023

CannaTommy heeft zijn vingers weer eens blauw getikt. Hij begint met een uitgebreide reactie die hij van Bedrocan kreeg, op zijn verslag over hun beschimmelde wiet. Vervolgens gaat hij over naar Sneeze, die heel lekker gaat in de DGS kweekkast. En tenslotte kijken we mee in naar Auto Mokum’s Tulip en Tommy’s RDWC systeem, waar Blue Amnesia Haze en NL #5 x Haze aan de eindsprint zijn begonnen.

Omdat er nogal wat verschillende dingen spelen, zal ik je eerst even kort laten weten waar mijn verslag vandaag over gaat. Eerst zal ik je bijpraten over de beschimmelde wiet die ik bij de apotheek haalde, en wat je kunt doen als dat jou ook overkomt. Daarna zal ik je uiteraard bijpraten over de Sneeze in mijn DGS kweekkast want die is momenteel niet te stoppen. En dan heb ik natuurlijk ook nog de autoflower die ik vorige week naar een DWC-emmer (bubble bucket) heb verplaatst, en tot slot nemen we een kijkje bij Blue Amnesia Haze in het Growrilla RDWC-systeem.

Het protocol en de reactie van Bedrocan

Misschien vraag je je af hoe het is afgelopen met de beschimmelde wiet van Bedrocan. Ik heb wel even getwijfeld of ik daar nog over zou beginnen, want ik hou het natuurlijk liever positief. Positiviteit is tenslotte wat cannabis ons dient te brengen. Maar gezien de interesse van veel lezers en mede (medicinaal) cannabisgebruikers lijkt het mij niet meer dan normaal om mijn feiten en bevindingen toch te delen. Mijn intentie was om jullie te waarschuwen, en inmiddels heeft Bedrocan daar een reactie op gegeven.

Gezien de vreemde situatie in ons land, waarin je je als zelfvoorzienend medicinaal cannabisgebruiker bevindt, vind ik het belangrijk om anoniem te blijven. Bedrocan reageerde via de redactie van CNNBS op mijn verhaal. Ik sluit het onderwerp zelf echter liever af en denk dat ik me beter kan focussen op verse goede wiet in de pot. Misschien is het voor jou als lezer echter wel waardevol om te weten wat het protocol is als je toprot tegenkomt in de medicinale cannabis van Bedrocan.

Hieronder de vriendelijke reactie van Bedrocan samengevat, zonder censuur of oordeel. Na navraag bij de hoofdkweker werd uitgelegd dat (ondanks de visuele check van het verwerkingspersoneel) het weleens voor kan komen dat de cannabis uit de apotheek toprot bevat. Deze aangetaste cannabis kan worden ingeleverd bij het Bureau voor Medicinale Cannabis (BMC) en worden vervangen voor nieuwe. Dit is de procedure. Wat betreft de zaden, dat zijn zaadhulsjes van zaden die niet tot wasdom zijn gekomen. Bedrocan schrijft dat deze zaadhulsjes onvermijdelijk zijn.

Omdat ik aangaf dat ik de plastic potjes niet van deze tijd vind, werd daar ook op gereageerd. De cannabis verlaat de faciliteit van Bedrocan in grote luchtdichte aluminium zakken. Ze gaan direct door naar de doorstraler. Daarna worden ze verpakt in plastic potjes. Deze plastic potjes zijn een keuze van het BMC en heeft niet de voorkeur van Bedrocan. Bij de nieuwe faciliteit van Bedrocan in Denemarken, die volgend jaar operationeel is, gaan ze dat ook anders doen.

Tot slot, voor wat betreft smaak, (bij)werkingen en andere teleurstellingen: het Trimbos Instituut doet onderzoek waarom patiënten liever thuis telen. De informatie die ik gedeeld heb zou voor de onderzoekers zeer waardevolle informatie zijn. Ze hebben mij gevraagd de vragenlijst in te vullen van het Trimbos Instituut, want daar zouden dan lessen uit getrokken kunnen worden… Nu denk ik natuurlijk van alles, maar wat ik vooral denk is dat we deze discussie beter kunnen stoppen.

De korte conclusie is als volgt: het is mogelijk dat je soms beschimmelde wiet van de apotheek ontvangt. Het is medicatie die eigenlijk hartstikke hard nodig is, maar die je dan moet terugsturen en waar je op moet wachten. Bij het openen van de nieuwe potjes heb je mogelijk weer kans op schimmel, waarbij ik overigens denk dat niet iedere patiënt weet hoe je schimmel in wiet herkent. Als er schimmel is kan de aangetaste cannabis wel terug gestuurd worden. Een bijzondere werkwijze wat mij betreft. Mijn plantjes water geven lijkt me beter dan heen en weer blijven rijden naar de apotheek, en pakketjes schimmelwiet naar Den Haag sturen.

Nu stop ik, want anders floept mijn ongecensureerde eigen mening eruit en dat is niet mijn bedoeling. Ik deel het met jullie zodat je je eigen mening kunt vormen. Terug naar mijn planten.

Sneeze in de DGS kweekkast

Deze ronde kan het bijna niet makkelijker en waarom zou je zelf het wiel voor de tweede keer uitvinden? Daarom spiek ik gewoon even bij Dokter Groen himself, want hij kweekte in zijn laatste ronde ook de Sneeze. Omdat hij een erg mooi resultaat had, zijn DGS bomvol stond en hij een hele mooie oogst had, heb ik besloten om mijn Sneeze ook boven de zesde node te toppen. Gisteren was het zover en verwijderde ik voorzichtig het jonge groeipuntje door deze voorzichtig dubbel te vouwen. Zo is er geen schaar in contact met de sapstroom en op die manier vermijd je het risico op contaminatie.

Nu ik om de week schijf, besef ik me nog beter hoe snel het kan gaan op hydrocultuur. In het vorige verslag sprak ik nog over een zaadje, maar Sneeze (mijn baby) verandert rap in een jongedame. Ik heb dit fenomeen al vaker mee mogen maken maar het blijft me verwonderen.

Ze lijkt blij te zijn met de borrelende waterval achter de wortels. Als ik de deksel van de growtray een stukje optil en over het wateroppervlak tuur, zie ik allemaal minuscule waterdruppeltjes heen en weer schieten. Daar word ik als hydrokweker blij van en Sneeze zo te zien ook!

Als extra verwennerij kreeg deze chick de helft van de aanbevolen portie T.A. ProRoots (2 ml op 20 liter voedingswater). Ik dacht haar wortels te kunnen beschermen door een snufje nuttige bacteriën (T.A. TrikoLogic S) toe te voegen direct tussen de hydrokorrels. Misschien had ik dit beter niet kunnen doen, want na een paar dagen begon er schimmel op de hydrokorrels te groeien. De meest beschimmelde gooide ik weg en er kwamen wat nieuwe bovenop. Na een paar dagen zag ik dat deze nieuwe hydrokorrels wederom schimmel bevatten. Lastig om er een vinger op te leggen waar het vandaan komt.

Doordat Sneeze al behoorlijk wat wortels heeft staat ze nu op een laag waterniveau (met het buisje uit te retourleiding van het hydrosysteem). Vlak voor het schrijven van dit verslag heb ik de hoek van de waterval nog iets veranderd. Naar mijn vermoeden is de schimmel ontstaan doordat de netpot met hydrokorrels te vochtig wordt / blijft. De beschimmelde hydrokorrels heb ik met een plantenspuit met een halve liter water en 5 ml 3% foodsafe waterstofperoxide (H2O2) bespoten. Ik hoop dat dit de schimmels doodt.

DWC-autoflower

In het vorige verslag stond ze nog in de DGS, maar inmiddels is ze verhuisd naar een iets grotere netpot in de Growrilla DWC-emmer. Het is natuurlijk niet top om je jonge plantje nog uit een netpot te peuteren, maar zo heb ik wel mooi een stukje efficiënt voor kunnen groeien. Na het ontkiemen van deze Auto Mokum’s Tulip heb ik expres een netpotje van G-tools gebruikt met een wat grotere maaswijdte. Ik heb wat grote hydrokorrels geselecteerd zodat ze in het potje bleven en weer gemakkelijk te verwijderen zouden zijn.

In de keukenla kwam ik chopsticks tegen. Daarmee kun je de hydrokorrels oppakken, verwijderen en de kwetsbare zaailing beschermen tegen zure handen. Met wat Blue Amnesia Haze in de vaporizer en met de chopsticks in de hand, kickte de munchies in. Tijd om een keer letterlijk langs de coffeeshop te gaan, dus even vriendelijk te zwaaien, om vervolgens bij de buren sushi te halen. Bij de shop zijn ze een vaste klant kwijt en zo probeer ik het te houden. Als ik er tegenwoordig nog wat haal, dan is het om eens iets nieuws uit te proberen. Natuurlijk ging ik pas van huis nadat deze tulp uit Amsterdam veilig in haar bubbelende DWC-emmer stond.

Kweekbuddy @Redeyedsm0ker kweekte eerder autoflowers in de DGS. Hij tipte mij dat autoflowers in de bloei wat minder licht nodig hebben dan fotoperiode-gevoelige planten. 800 PPFD (fotosynthetische fotonenfluxdichtheid) is voldoende, in plaats van 1000 PPFD. Door meer uren te belichten voldoe je eerder aan de lichtsom /DLI (daily light integral). DLI meet hoeveel licht je plant per dag verbruikt.

Simpel uitgelegd: omdat je meer uren belicht (bij mij staat ze op het 18/6 lichtschema) mag de lamp wat minder fel dan als je op het 12/12 schema zou bloeien. Om dit mooi te kunnen meten in de toekomst ben ik voorlopig nog even aan het sparen voor een quantum PAR meter. Tot die tijd gaat het op gevoel en probeer ik zo goed mogelijk de plant te lezen. Bij deze autoflower heb ik de Rubol V3 quantum board op gevoel een beetje gedimd.

RDWC

Tot slot geef ik je een kijkje bij de RDWC. Blue Amnesia Haze is denk ik wat eerder rijp dan NL #5 x Haze. Ik kijk even hoe ze verder ontwikkelen voordat ik beoordeel of ik ze met z’n allen tegelijk oogst. Als het verschil straks te groot is spoel ik Blue Amnesia Haze alvast wat eerder door een losse DWC-emmer te gebruiken.

Blue Amnesia Haze besloot vorige week trouwens ook om een paar banaantjes te maken, maar dat is niet zo gek gezien de stress die ze gehad heeft. Aan haar bladeren zie je dat ze stress heeft door de wind van de ventilator, die dus eigenlijk wat te dichtbij staat. Zoals jullie misschien eerder al hebben kunnen lezen houd ik niet zo van zaad in mijn wiet. Daarom pluk ik de banaantjes meteen. Nu controleer ik haar dagelijks op de aanwezigheid van nieuwe. Het zou zonde zijn als ze zichzelf en haar vriendinnen bestuift.

Zo in de bloeifase vind ik de foto’s leuker dan een hele lap tekst en daarom besluit ik af te ronden met de macro-lens. Ik heb wat foto’s geschoten van de dames in de RDWC-tent. Tot over twee weken mensen!