Topstories

(advertentie)

Pauke is lid van Mambo Social Club in Hasselt, Belgisch Limburg. Recent gaf hij een interview aan scholieren over cannabisgebruik en daarbij kan zijn andere grote liefde niet onbesproken blijven: muziek. Gezondheid, veiligheid en heel veel muziek dus… het recept voor een b(l)oeiend leven!

Column Mambo Social Club: Muziek

Omdat ik lid ben van de Mambo Social Club (Hasselt), ontving ik enkele maanden geleden een mail met het verzoek een schriftelijk interview toe te staan voor het eindwerk van twee middelbare scholieren. Een kleine moeite om iemand een plezier te doen en een uitgelezen kans een poging te ondernemen om toch minstens een onwetende criticaster te doen nadenken over de standpunten van een ervaren gebruiker.

Zorgvuldig beantwoordde ik eerlijk de vragen over mijn gebruik en dan komt de onvermijdelijke vraag: “Wat zijn volgens u de voordelen van cannabisgebruik?”  Tja, begin dan maar eens. Uiteraard geef je hier als verdediger en liefhebber van een correct overzicht van al die fantastische fysische en psychische effecten en probeer je de onervaren lezer een zo accuraat mogelijk beeld te schetsen. Maar ik kon niet voorbij gaan aan hetgeen cannabis vooral voor mij betekent heeft: muziek.

Mijn eerste jointje…

Nooit vergeet ik de dag waarop ik eenentwintig jaar geleden mijn eerste hijsen van een deskundig gefabriceerde toeter nam. Ik was een zeventienjarige, door allerlei hormonen opgefokte tiener die volop de verdovende effecten van alcohol en de oppeppende gevolgen van nicotine consumeerde. Tot plots iemand mij op een fuif vriendelijk een joint aanbood. Twijfelen deed ik niet en wat er toen gebeurde, was de meest opmerkelijke en fantastische ervaring die ik ooit mocht ervaren: het leek of er plots een knop in mijn immer gejaagde kop werd omgedraaid. Een ontroerend mooi en oprecht gevoel van rust kwam over mij, een rust die ik nooit eerder gevoeld had. Maar niet enkel rust, plots klonk de muziek helemaal anders: in nummers waarvan ik dacht dat ik ze van voor tot achter vanbuiten kende, ontdekte ik baslijnen en gitaarpartijen die ik nooit eerder opgemerkt had. En dat was hetgeen mijn eerste cannabiservaring zo onvergetelijk maakte. Mijn persoonlijke en onmiddellijke  cannabisrevolutie was een feit.

Maastricht werd van de ene op de andere dag de stad die ik het vaakst zou bezoeken. Weed, hasj, alles probeerde ik uit en nooit werd ik teleurgesteld

Maastricht werd van de ene op de andere dag de stad die ik het vaakst zou bezoeken. Altijd maar op zoek naar andere soorten, andere mooie ervaringen. Weed, hasj, alles probeerde ik uit en nooit werd ik teleurgesteld. En bij alles was er een constante: muziekbeleving. Nadat ik enkele maanden aan het blowen was, besefte ik dat ik al lang niet meer naar mijn eerder geliefde metalmuziek  geluisterd had. Geen tijd meer. Ik had het veel te druk met het beluisteren en ontdekken van de platencollecties van mijn ouders en ooms. The Doors, Bob Marley, Jimi, Pink Floyd, noem maar op, tientallen bands ontdekte ik op die manier. In de new wave van de late jaren zeventig en begin tachtig ontdekte ik de heerlijk donkere baslijnen die me nog steeds kunnen plezieren.  Veel eerdere  idolen liet ik links liggen.

Stevig blowende jazzmuzikanten 

Maar ik hield het niet op rock. Toen ik een plaat van Miles Davis beluisterde, besefte ik onmiddellijk dat ik een voor mij nieuwe stijl ontdekt had. Jazz neemt nog steeds een prominente plaats in in mijn platen-en cd-collectie. Soms gebeurt het dat ik in de auto naar bijvoorbeeld de fantastische Jake Bugg aan het luisteren ben, maar dat ik plots besef de afgelopen minuten een saxofoonsolo van Charlie Parker in mijn hoofd aan het afspelen ben. Niet voor niets dat de Amerikaanse jazzmuzikanten in de eerste helft van de vorige eeuw bekendstaan als stevige blowers.  Net zoals de ontelbare hedendaagse muzikanten die ons meer dan muziek alleen brengen, niet zelden gedreven op een stevige rookwolk.Ik vermoed dat die rookwolk er ook toe bijdraagt dat ik kan blijven genieten van de geweldige mellowmuziek van Massive Attack en de heerlijk opzwepende beats van Underworld.

Gezondheid, veiligheid en… muziek

Uiteraard ben ik de laatste persoon op aarde die zich wenst uit te spreken over uw muzikale voorkeuren. Ergernis over andermans keuzes is me vreemd. Mocht het toch zo zijn dat bovenstaande namen geen enkel belletje doen rinkelen, kan ik u enkel aanraden een en ander rustig te ontdekken. Dit uiteraard met uw favoriete rookwaar niet te ver buiten bereik. Wie zich de moeite wil doen, garandeer ik minstens een blijvende ontdekking. Graag gedaan.

Het leek me te lang dit allemaal te beschrijven voor de studenten, maar mochten ze nog verdere informatie nodig hebben: bij deze graag gedaan.

De criminalisering van cannabis is een blijvend onrecht waartegen overtuigde gebruikers zich wereldwijd zullen blijven verzetten. Steeds met de terechte argumentaties over gezondheid, veiligheid en noem maar op. Maar ik wil een pleidooi houden om een van de mooiste gevolgen van cannabis niet uit het oog te verliezen: goeie muziek klinkt nog beter. En als u mij nu wilt excuseren, ik ga een plaat van Grateful Dead opleggen.

Pauke

(advertentie)