(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Tom V. stuurt ons vanuit het Vlaamse land een verhaal over een opvallende 4/20 (cannabis)actie. Vermoedelijk maandagnacht werd er militair erfgoed in Brasschaat beklad met graffiti. Er werd een wietblad op gespoten van een halve meter groot! Is dit kunst, vandalisme of cannabisactivisme? Waarom deze actie en waarom net deze week? Het woord is aan Lucy, één van de actievoersters.

Actie: Barbara, het militair cannabismonument

Waarom deze actie nu?

Lucy: ‘Het begrip 420 verwijst in de cannabiscultuur naar de datum 20 april. Het buitenkweek seizoen gaat dan van start, de cannabiszaden kunnen gezaaid worden en mogen na ijsheiligen naar buiten verplant. Internationaal starten er dan demonstraties tegen het wietverbod. Het bestaan van de plant wordt gevierd en op verschillende plekken wordt cannabis publiekelijk geconsumeerd.’

Wat willen jullie bereiken met de actie?

Zeg nou zelf, tank Barbara knapt toch aardig op met een wietblad op de flank…

Lucy: ‘We willen spoedig een cannabisregulering. Met de actie willen we hierover reflectie triggeren. We vonden het een leuk idee om iets wat we relateren aan liefde en vrede, namelijk cannabis, te projecteren op iets dat staat voor angst en oorlog, een militair voertuig. Het blijven criminaliseren van cannabis en de war-on-drugs zijn ongegrond en leidt bovendien tot onnodige discriminatie.’

Er is amper beweging qua cannabisregulering op Belgisch politiek vlak. Terwijl angst en oorlog enorm gepromoot worden. Sensationele media buiten het onderwerp terrorisme uit om meer reclame te kunnen verkopen tussen hun berichtgeving. Rechtse partijen buiten het uit om onze vrijheden te ontnemen. Hoe komt het dat één aanslag voldoende om zwaar bewapende militairen de straat op te sturen terwijl ongeveer een miljoen Belgische cannabisconsumenten geen cannabisregulering waard zijn?

Mensen mogen zich niet schamen voor hun cannabis consumptie. Het feit dat je dit plantaardig product consumeert wil zeggen dat jij er baat bij hebt, en onrechtstreeks dus ook de samenleving

Waarom luistert de politiek niet naar cannabisconsumenten? Of zijn wij als burgers te tam geworden om ons te organiseren, om onze rechten op te eisen? Zijn wij als cannabisconsumenten ondertussen beschaamd om onze liefde voor deze plant? Hebben we schroom ontwikkeld, omdat politiek, media en samenleving cannabis onterecht als een gevaarlijkere drug dan alcohol en tabak beschouwen?

Wat betekent cannabis voor jullie?

Lucy: ‘We consumeren cannabis op verschillende manieren. Sommige consumeer het enkel op een gezonde manier, namelijk via verdampen of druppelen. Het druppelen van met olijfolie verdunde cannabisolie verlicht bij hen bepaalde ziektesymptomen waar de gewone farmaceutische middelen niet toereikend genoeg zijn. Anderen verdampen dan weer via een vaporizer als ze een roes willen ervaren.

Cannabis betekent voor ons daarom ‘zelfzorg’. Op maatschappelijk vlak merken we dat cannabis ‘solidariteit’ creëert. Bij consumptie vermindert de angst voor het onbekende. Emoties als verwondering en liefdevolle nieuwsgierigheid kunnen worden getriggerd. Het maakt de samenleving gelukkiger. Niet iedereen moet per se lopen blowen, maar er zou zeker niets mis mee mogen zijn.’

Is het bekladden van een monument geen vandalisme?

Lucy: ‘We zijn ervan bewust dat dit beschouwd kan worden als vandalisme. Het bekladden van een officieel monument is niet oké. Maar de dagelijkse criminalisering en stigmatisering van cannabisconsumenten is ook niet oké. We hebben een morele afweging moeten maken. Maar de verrechtsing, zelfs militarisering van onze maatschappij en politiek gaven de doorslag tot actie. Het lijkt soms of we doelgericht voorbereid worden op een derde wereldoorlog.Los van de moraal achter de actie vinden we het kunstwerk wel geslaagd.

We zijn niet naïef, deze verzetsdaad zal geen spoed zetten achter een cannabisregulering. Bovendien zal het ook negatieve reacties uitlokken. Maar alle reacties zijn emoties. En is het niet de bedoeling van kunst dat we het mooi of lelijk kunnen vinden?

Mensen mogen zich niet schamen voor hun cannabis consumptie. Het feit dat je dit plantaardig product consumeert wil zeggen dat jij er baat bij hebt, en onrechtstreeks dus ook de samenleving. Consumeer bewust en met mate. Consumeer vanuit liefde voor de plant, niet uit angst voor jezelf. Een regulering zou ervoor kunnen zorgen dat jij beter geïnformeerd kan consumeren: gezondere, doeltreffendere en efficiëntere consumptiemethoden en aangepaste cannabissoorten.’

Dit artikel is geschreven door Tom V. en eveneens gepubliceerd op weblog De Wereld Morgen

(advertentie)