Topstories

(advertentie)

BongZilla gaat voor de tweede binnenteelt van zijn leven in het technologische hoogstandje Minigrow One. Van leermeester Dokter Groen krijgt hij een uit Oostenrijk opgestuurd Bubba Diesel stekje. Naar verluidt een smakelijke terpenenknaller, dus we zijn benieuwd hoe onze nieuwbakken binnenkweker het er dit keer vanaf brengt.

Goed geprepareerd Bubba Diesel stekje

Tijdens de eerste kweekcyclus ging er het een en ander faliekant fout. Twee van de vier zaailingen kwamen van de dorst om het leven bijvoorbeeld. Maar alle begin is moeilijk en daarom begin ik dit keer met een wietstekje. Helemaal uit Oostenrijk per post opgestuurd naar Dokter Groen, die mij er eentje wil geven.

Ik geef de kweekdokter op mijn beurt een rechthoekige, best wel diepe plantenpot mee met aardig wat liters aarde, flink wat scheppen perliet en een goeie kwak wormenmest erin. De stek komt terug in een soort babycouveuse: de pot is afgedekt met plastic huishoudfolie. Dat houdt het microklimaat eronder lekker vochtig, minstens een week lang.

Oh ja, er zit nog steeds een hydro-netpotje om het stekje in de aarde. Dokter Groen heeft het stekje in zijn hydrosysteem gehad, en heeft het netpotje om de wortels laten zitten. Hij kreeg het stekje er namelijk niet meer heelhuids uit, vandaar. Maar een klein netpotje in een grote pot met aarde hoeft verder geen enkel probleem op te leveren, verzekert hij. De hoofdtop heeft hij er voor het gemak alvast uitgesneden.

Groeifase ingekort, beter opletten met water geven

Ik stel op het LED-schermpje van de Minigrow, de groeifase in op de standaard van 2 weken. Maar gezien de snelheid waarmee die Alpen-stek groeit, kort ik dat later in tot ruim 1 week. Het plastic haal ik er dan ook vanaf en ik geef om de anderhalve dag een half gietertje water (een derde liter per keer, schat ik).

Omdat ik in de eerste ronde nogal waardeloos was met water en voeding geven, besluit ik nu voorzichtiger te werk te gaan en simpelweg vaker mijn vinger in de aarde te steken en te voelen of het watergeeftijd is.

Wat voeding betreft hoef ik dit keer helemaal niets meer te doen, omdat Dokter Groen een biologisch meststoffentablet van BioTabs in mijn pot met aarde heeft gedaan. Genoeg voor de hele groei- en bloeiperiode. Lekker makkelijk!

Bubba Diesel groeit met de snelheid van het licht

De Bubba Diesel stek groeit ondertussen als eh… kool. Zó snel, dat ik al vroeg moet gaan supercroppen. De stengels van deze stekkenplant zijn echter wel aan de dunne kant merk ik. Voor ik er erg in heb heb ik een los stuk plant in mijn hand, niet leuk. Dat probeer ik met een stukje plakband nog te fiksen, maar tevergeefs.

Voortaan buig en masseer ik de stengels heel erg voorzichtig, want supercroppen blijft nodig in een slechts 80 centimeter hoog kweekkastje zoals de Minigrow. Wat mij betreft zou er trouwens best een 20 centimeter hogere versie van dit prachtapparaat op de markt mogen komen. Dan knal je toch minder snel met je dame(s) tegen de LED-lamp!

Snelle topvorming en direct al een stevige wietgeur

Al snel – zeg na een maand in totaal – zie ik dat de Bubba Diesel kleine topjes begint te vormen. Niet alleen bovenin, maar overal – tot onderaan. Later krijg je daar trouwens nog een mooie ‘oogstfoto’ van te zien.

De Bubba begint ook snel lekker te meuren. Als je met je handen de verdorde gele blaadjes weghaalt, dan ruiken je klauwen al heftig naar wiet. Als het kastje dicht is ruik je echter niks. En je hoort eigenlijk ook niks, dus zo’n Minigrow is echt wel über-Stealth!

De rest van de bloeifase hoef ik eigenlijk op water geven na, nauwelijks meer iets te doen. Alles gaat sowieso bijna automatisch met deze kast. Ik geef om de anderhalve dag een gietertje water en pluk wat vergeelde blaadjes weg, dat is het wel. Kunnen we dus gerust met foto’s samenvatten eigenlijk die ruim zes weken bloei.

Van top tot teen oogsten

Uiteindelijk haal ik net niet de 70 dagen voorgeprogrammeerde bloeitijd. Ik denk dat dit echter met name komt omdat ik begon met een stekje dat al redelijk uit de kluiten gewassen was. Tijd om te gaan knippen.

De toppen – maar ook de kleinere topjes lager in de plant – ruiken sterk en intens, het knippen is dan ook een plezierige en plakkerige boel. Nadat ik klaar ben met de takken snoeien, hang ik de toppen ondersteboven aan het scrogrekje in de Minigrow. De vorige keer moest ik dat met plakband zien te fiksen, een onmogelijk irritant klusje. Dit keer ben ik beter voorbereid en heb ik daarvoor van die hele kleine mini-wasknijpertjes gekocht.

Drie dagen drogen in de Minigrow

Het drogen ging deze keer trouwens razendsnel. Eigenlijk veel té snel want al na drie dagen was het al gepiept, maar dat heeft denk ik meer met de luchtvochtigheid in mijn huis te maken dan met dit kweekkastje. De oogst is er in ieder geval op vooruit gegaan; de eerste ronde had ik een oogst van 30 gram van 2 plantjes en nu scoor ik 33 gram met 1 plant.

Het eindresultaat van 33 gram moet volgens de kweekdokter nog veel beter kunnen maar ik klaag niet. Natuurlijk wil je wel 1 gram per Watt oogsten (de lamp van de Minigrow is goed voor 65 Watt), maar naarmate ik meer ervaring krijg, kom ik daar wellicht steeds wat dichter bij in de buurt. En de wiet zelf? Die is ontzettend lekker, plakkerig en ook heel sterk want ik word er knetterstoned van!

Geen dief van eigen portemonnee

En vergeet niet: een grammetje van deze kwaliteit die ik nu met de Bubba Diesel zelf in krap drie maanden heb geproduceerd, kost in de coffeeshop minimaal 12 euro. En dan ‘bespaar’ ik mij dus lekker even 400 euro!

Nog één zo’n rondje eigen wiet kweken en ik heb de aanschafkosten van de Minigrow kweekkast al terugverdiend. En bovendien rook ik dan ook nog 100% gegarandeerd schone wiet. Nee, één ding is na mijn eerste rondjes binnen wiet kweken al duidelijk: er gaat niks boven thuisteelt 😇

(advertentie)