Topstories

(advertentie)

Hoewel Nederlanders en Belgen dezelfde taal spreken – nou ja, bijna – is er een wereld van verschil op cannabisgebied. Nog wel. Columnist BongZilla zet de verschillen op het scorebord, geeft een actuele tussenstand en voorspelt een verrassend eindresultaat!

Coffeeshop vs. straat/thuisdealer

Kaaskoppen lopen open en bloot (niet letterlijk graag) naar de dichtstbijzijnde coffeeshop, bestuderen op hun gemakje de menukaart die ze allang uit het hoofd kennen, maken een sociaal babbeltje met de dealer of een van de vaste klanten aan de bar, bestellen hun rokertje en kuieren als gelukkige(re) mensen huiswaarts.

Bij de bierburen ben je aangewezen op thuis- en straatdealers. Daar hoeft natuurlijk niks mis mee te zijn. Een dealer met kloten wil alleen goeie shit verkopen aan z’n klanten. Maar oh wee je family juwels  als je in België gepakt wordt. Voor een jointje kan je zomaar een weekloon boete aftikken. Als je die joint in de gevangenis rookt, zoals Kim van den Broeck deed, gooien ze je gerust 3 weken in de isoleercel of verhogen je onvrijwillige verblijf met enkele maanden. Kim, een 29-jarige speedverslaafde moeder met een kind van 7 pleegde zelfmoord in haar isoleercel… Een jonge Belg die achter het stuur blowde, mocht zijn rijbewijs inleveren bij de rechter, levenslang. Wietkwekers vliegen er gegarandeerd het kot in.

De Belg kweek al legaal wiet

Kort samengevat, het is niet een overdreven relaxte omgeving om wat wietplantjes water te geven of een jointje te smoren wanneer je aan de juridische, sociale en financiële gevolgen van je handeling denkt. Gelukkig worden veruit de meeste blowers en growers niet gepakt en kunnen zij net als Nederlanders genieten van de vele fijne aspecten van het stoned zijn. Of high, afhankelijk van de input. En regeringspartij SP.A heeft sinds een week officieel legalisering van cannabis als partijstandpunt (dat zie ik de pluchefetisjisten van de PvdA nog niet snel doen)!

En wat helemaal fijn is, er zijn 2 zogenaamde cannabis social clubs actief: Trekt Uw Plant en de Mambo Social Club. Hoewel ze regelmatig met justitie te maken hebben, aangeklaagd worden en voor de rechter komen te staan is het de autoriteiten niet gelukt ze te verbieden. En dat gaat ze met de huidige wetgeving en publieke opinie ook niet meer lukken. In de wietkweekverenigingen (want dat zijn de social clubs dus) heeft elk lid 1 plant in de gezamenlijke kwekerij staan. Als die rijp is krijgt de betreffende mazzelaar een zak lekkere wiet mee naar huis.

Het cannabisverhaal is vergelijkbaar met de staat waarin de nationale voetbalelftallen verkeren

Waarmee de Belgen toch maar mooi Nederland passeren. Onze huidige gedoogpraktijk is van een gespletenheid waarvoor seriemoordenaar Charles Manson beleefd zijn getatoeëerde hakenkruisje op het voorhoofd afdekt.

In Nederland behandelt de minister van Justitie het volk, inclusief burgemeesters van coffeeshopgemeenten, als volkomen idioten. Achterlijke hippies of anderszins links vrijdenkend gespuis waarnaar hij nooit hoeft te luisteren. Evenmin doet het buitenland ertoe. Legaliseren ze wiet in Uruguay, Colorado en Washington? Iedereen heeft recht op zijn mening maar ik geloof er niet in, zegt de man die het gedoogbeleid bepaalt. Wetenschappelijk en medisch bewijsmateriaal dat positief is voor cannabis? Nooit van gehoord, liegt de 70-jarige Ivo Opstelten. Nee, nog veel harder gaan straffen, lang leve de War on Drugs, zo vatten we het huidige regeringsbeleid goed samen.

Maar zelfs hij en de andere blinden in het parlement komen niet aan het grondwettelijk ingeburgerd recht van een Nederlander om in alle vrijheid een coffeeshop te bezoeken en er wiet te kopen. En dat gaat ze met de huidige wetgeving ook niet lukken.

De Nederlander wordt drugstoerist

Dus, als we er toch een wedstrijdje van maken tussen de Nederlanders en Belgen, dan luidt de tussenstand dat wij net voorstaan. Maar het spelbeeld van de laatste tijd geeft de Belgische burger vast meer moed dan de Nederlandse. De wind waait in het zuiden veelbelovend warm en in het noorden steenkoud.

Het cannabisverhaal is vergelijkbaar met de staat waarin de nationale voetbalelftallen verkeren. Nederland denkt dat ze goed zijn en heeft een snel aangebrande coach die ongeschminkt als Duitse soldaat kan figureren in een Quentin Tarantino oorlogsfilm. Dat wordt helemaal drie keer niks in Brazilië. België houdt zich koest, wint alles en barst van het talent. Zou zo maar eens (halve) finalist op het WK kunnen worden. Met een coach die gewoon de beste voetballers opstelt en verder aan een denkbeeldige sigaar lurkt tijdens de match, zo goed zijn Vincent Kompany & Co. Tot zover BongZilla’s voetbalanalyse.

Misschien dat Nederlanders binnenkort – aan het einde van de cannabiswedstrijd – ook als drugstoerist op pad kunnen. Nadat wiet bij ons verboden of onmogelijk gemaakt is. En ze in België in elke gemeente een plaatselijke wietkwekerij hebben. Maar de strijd is gelukkig nog niet helemaal gestreden…

(advertentie)