(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Het is weer vrijdag en voor de vijfentwintigste keer dit jaar nemen we een kijkje aan het buitenwietfront. Daar trotseren de laatste buitenwiet-test-dames het inmiddels stormachtige herfstweer. Er wordt natuurlijk ook al hard naar toprot gezocht en zonodig geoogst. Waar het kan bloeien de planten nog even door. 

Gefjon

Update 6 oktober 2024: Hey hey, hier ben ik weer met een outdoor update over mijn buitenwiet test. Het waren de laatste betere dagen van het seizoen, en dat kon je wel zien aan de dames. Ze hebben nog genoten van het laatste zonnetje!

De Zmäkdaun in de kas begint al lekker te ruiken. Heel zoet en wat snoepjes-achtig. De topjes beginnen overal dicht te groeien en het volume neemt ook lekker toe. Dat maakt het ook iets riskanter voor toprot maar vooralsnog heb ik geen toprot meer hoeven wegknippen.

Zmäkdaun in de kas krijgt steeds dikkere toppen.

Dan de Big Yeti in de volle grond… die is nu ook compost… Ik vermoed hetzelfde verhaal (muizen die aan de wortels knagen) als bij de Zmäkdaun die iets verder stond… Binnen een paar dagen werd ze ineens extreem slap en niet meer goed te krijgen…

De andere Big Yeti in de kas daarentegen, begint juist herkenbare topjes aan te maken 🙈🤣 Ik heb even zitten rekenen, en ik zal ze het weekend van 25 oktober oogsten, zodat er iets droog is tegen midden november. Ik vermoed ook dat ik ze ook niet veel langer zal kunnen laten staan, want volgende week (deze week als het gepubliceerd wordt) krijgen we een restje van orkaan Kirk over ons heen. Dat gaat mogelijk gepaard met veel regen en harde windstoten van windkracht 5, dus ik denk dat dit nog spannende laatste weken worden 🙈😁

In de kas gaat Big Yeti nog lekker maar de grote Yeti buiten wordt (met dank aan de muizen) compost… 

Ik wens al m’n medegrowers dan ook een goed eind dat bijna in zicht is, en een mooie oogst met niet te veel rot of andere troep er in 🙏

Groene groet, Gefjon Grow 🙏

Zengrower

Update 6 oktober 2024: Hoi hoi, lieve mensen ✌️ Hierbij weer een verslag uit Zen’s overdekte kruidentuin. De dames in de kas gaan best lekker, ondanks het vochtige en koude weer. Ze staan allemaal mooi in de bloei, en de Alpine Honey Melon neemt de leiding met de meest ontwikkelde toppen en een doordringende geur. De Big Yeti en Zmäkdaun hebben nog iets kleinere topjes maar ruiken ook al lekker sterk.

Afgelopen week kreeg ik een beetje de kriebels, en bedacht ik me om Zmäkdaun – de kleinste van het stel – naar binnen te halen en te laten afbloeien in de binnentuin. Met een beetje beschutting en kunstlicht zou ze het tot een mooi einde kunnen brengen, zonder toprot. Gelukkig kon ik mezelf bedwingen want het blijft nu eenmaal een buitenwiet test en vals spelen is geen optie!

De bladeren van de Big Yeti en Alpine Honey Melon krijgen al mooie herfstkleuren (of is het een voedingstekort?). Om een voedingstekort uit te sluiten geef ik ze dagelijks een scheutje Alga Bloom van Plagron, als aanvulling op de compostthee van BioTabs. Alles met mate uiteraard zodat we de dames niet overvoeden.

In Zengrowers kas gaat Alpine Honey Melon aan de leiding.

Zmäkdaun ruikt al lekker sterk!

De Alpine Crocket, Erdbeer en Dutch Treat liggen nu al een aantal weken te curen in de Grove Bags. Ik vind de geur en kwaliteit er iedere week wel op vooruit gaan! Over de Erdbeer is al wel even genoeg geroemd, maar de Dutch Treat ben ik de laatste weken ook heel erg gaan waarderen. De toppen hebben een lekker citrus/kush-achtig aroma die heel lang in de mond blijft hangen. Het effect is redelijk mild, waardoor je makkelijk twee vape sessies achter elkaar kunt doen zonder risico op couch lock.

De Alpine Crocket smaakt op zichzelf goed, maar heeft een minder uitgesproken smaak. En hierdoor valt hij een beetje in het niet vergeleken met de twee andere autoflowers. Ik twijfel nog heel erg of ik nu de Dutch Treat of Erdbeer ga meenemen voor de contest op het oogstfeest. Voor Nick ligt er in ieder geval een mooi zakje Dutch Treat op de plank te wachten 😉

Groene groet, Zengrower

Big Yeti mag er ook zijn!

Luuk

Update 9 oktober 2024: Hi, mede growers en maybe growers to be. Het mooie weer is dan nu echt voorbij, en de herfst nadert in ons land. Wat lees ik met veel plezier hoe iedereen druk in de weer is met zijn of haar planten. Er worden zelfs hele mooie creatieve constructies gemaakt om de dames droog te houden. Erg leuk en leerzaam om te lezen hoe dit veel growers bezig houdt.

Ik heb het geluk dat ik de dames droog heb staan onder mijn overkapping. Na mijn laatste update heb ik het voedingsschema aangepast, en met succes. Ik heb geen gele bladeren meer en de dames zagen er heel voldaan uit. Ik moest helaas wel twee takken verwijderen, omdat ik daar het beginnende stadium van rot zag. Gelukkig was ik er op tijd bij.

Ik heb de droogtent al klaargezet, zodat ik ieder moment kan beginnen met knippen. Hopelijk word ik niet gedwongen om te knippen i.v.m. rot, want:

De Alpine Honey Melon moet nog een week staan en dan gaat naar verwachting de schaar erin. De Zmäkdaun moet ook nog een week staan; wel zie ik dat ik hier op korte termijn al moet beginnen met knippen i.v.m. zichtbare rot.

De Big Yeti moet zeker nog twee weken staan, deze liep al achter vanaf het begin. Ik moet zeggen dat de Alpine Honey Melon er zwaar nice uitziet, en ik ben dan ook benieuwd naar de opbrengst en de smaak. Hopelijk is alles gedroogd voor het oogstfeest in november. Dat wordt een heuglijke dag gezien dat ook mijn verjaardag is, ik zal voor Limburgse Vlaai zorgen 🍰

De volgende update zal ik naar verwachting aan het knippen zijn. I’ll keep you guys posted.

Peace out Amigo’s, en til the next update!

In de volgende update worden de prachtige dames van Luuk waarschijnlijk geknipt.

Ewout

Update 10 oktober 2024: Beste lezer, een beetje een rot-update deze week. Vorige week dacht ik nog dat we door het feestje tijd te kort zouden komen. En was ik door het vooruitzicht van overvloed, van plan een derde van de planten te ‘watercuren‘, waarom niet, toch genoeg wiet… Dat plan is vooralsnog even in de ijskast beland. Als het niet op tijd af is voor het oogstfeest, is dat zo (dank voor die tip).

Nog meer nieuwe invloeden zo op het laatste moment bedacht, lijkt me bij nader inzien ook niet zo’n goed plan. En ik heb voor dat weekend een superlieve chauffeur gevonden die graag mee komt, die gaat voor het eerst mee naar een shop..

Verder begin ik langzaam in te zien dat de dames waarschijnlijk niet tot eind oktober in de bloei gaan staan. Hoop doet leven maar 20 graden zonder regen is waarschijnlijk net iets te veel wensdenken.. Ik overwoog twee lampen (Philips gezichtsbruiner) buiten te zetten, met een ventilator, waarom niet? Alle beetjes helpen maar ik hou me voorlopig in. Het ontwerpen van een minituintje in een schuurtje is wel vorm aan het krijgen. Blijkbaar is de wet, als niet krom, er niet voor iedereen. Waarom zou ik er dan zelf wel star aan vasthouden. En ik ga een leesbril kopen, goed kijken is veel makkelijker als je ook goed ziet.

Voor Alpine Honey Melon zit de buitenwiet test erop. Nu alleen nog even testen 😋

De Alpine Honey Melon is dus geoogst, of eigenlijk ‘gered’. Ze is te vroeg omgehakt maar ook minimaal een dag te laat. Ik denk dat ik tot dinsdagavond al een dag of vier op een rij, twee topjes met rot weg heb gehaald. Allemaal stukjes die van buiten goed zichtbaar waren, niet echt door rot blad maar meer door de verkleuring.

Dinsdagavond was het alleen wat heviger, niet een paar topjes maar echt wel drie takken waar de top (!) de kroon spande, verloren 2/3de van hun toppen. In plaats van de hele plant te oogsten had ik besloten (stom stom stom) het nog een dagje aan te kijken. Er zaten mooie witte trichomen in de toppen, alleen nog geen enkel stukje amber.

Woensdagochtend leek het allemaal nog redelijk goed; wel twee nieuwe plekjes maar niets schokkends gezien… Dus lekker aan de dag begonnen, en in de loop van de middag nog een keer gekeken. Toen bleek wel dat ik beter op zoek moest naar rotte toppen. De twee plekjes die ik net had weggenomen, bleken de hele rest van de tak al besmet te hebben. Van buiten leek er niets aan de hand maar bijna iedere top had in de kern al een begin van rot. Rot toppen dus om ertussenuit te zoeken. Ze moet om.

In m’n schuurtje had ik een sterke lamp aangezet, en helaas zo’n 80% van de plant weg moeten gooien. Gelukkig heb ik een klein deel van de laagste takken, perfect schoon van de plant kunnen halen. De toppen waren daar nog wel wat fluffy. Bij een ander aantal takken waren nog niet àlle toppen bereikt. Deze hangen nu ook te drogen en gaan op voor de olie. En rotdag dus, hoewel ik erg blij ben dat er nog wel wat van af is gekomen. En mag natuurlijk nog van geluk spreken: veel regen, kou en weinig zon zijn geen succesfactoren voor een sterke laatste bloeiperiode.

De Zmäkdaun is de volgende die onder het vergrootglas gaat. Ze doet het heel erg goed, mooi groen, bijna geen schade op haar blaadjes en nog geen tekenen van rot of andere stressoren. Hoewel ik me rotschrok vanmiddag omdat de toppen wat grauw lijken te kleuren, lijkt op rot.. Gelukkig denk ik inmiddels dat het verkleuren hoort.

De trichomen zijn schoon, melkwit en het zijn er veel denk ik. ’s Avonds in het harde led-licht van m’n zaklamp lijkt ze licht te geven, zo veel reflecteren de toppen. Na heel goed zoeken heb ik ook al een stukje amber gezien, één stukje, maar toch. De toppen zelf zijn nog niet hard en lijken nog behoorlijk dikker te kunnen worden, toch denk ik oogst is beter dan nog een keer op zo’n rot jacht. Ik zal bij deze scherper opletten en eerder oogsten.

Big Yeti en een lekker paars Zmäkdaun topje.

De Big Yeti sukkelt er een beetje achteraan, je ziet wel dat de toppen zich mooi ontwikkelen. Zelfs in haar huidige staat denk ik dat dit harde, compacte perfect rookbare wiet op zou leveren. Ze staat ook het vaakst te strekken, en lijkt enorm content. De trichomen zijn hier net in de overgang van helder naar mistig. Ik bekijk het nu per dag. Een goed einde zonder meer schimmel zou echt heel fijn zijn.

Ik vond tot gister de posities van de planten best heel goed bedacht. Nu wil ik ze volgend jaar toch nog wat verder uit elkaar gaan zetten. Een beetje meer wind had van de AHM echt een nachtmerrie kunnen maken.

Lieve groet, Ewout

Beyond Context

Update 10 oktober 2024: Beste iedereen! Hier weer een update. Helaas zonder foto’s aangezien mijn telefoon niet meer aan gaat, zonder alternatief.

Ik heb een klein deel van de dames geoogst (Big Yeti’s) en die hangen inmiddels te drogen. De twee bomen die in de volle grond staan, staan daar nog prima. Ongelofelijk groot geworden en vol in de bloei. Of de twee het halen is nog maar de vraag (Zmäkdaun is paars aan het worden). En voor wat betreft Icarus, die is torenhoog en staat ook aardig in de bloei.

Ik baal er wel van geen foto’s te kunnen plaatsen, maar het is even niet anders. Veel zin in het oogstfeest en alvast mijn complimenten voor de organisatie. Leuk leuk 😁

Trouwens, ik weet niet of ik de enige ben maar de luchtvochtigheid bij het drogen op welke plek dan ook krijg ik nauwelijks onder de 65%. Deur open, deur dicht. Raam verder open, raam verder dicht . Ventilator naar buiten, naar binnen. Beetje in de war, maar dat zal vast goed komen. Een goed weekend gewenst en tot volgende week.

Beyond Context

Mike

Update 11 oktober 2024: Hallo liefhebbers, ik heb de knoop doorgehakt en Big Yeti en Zmäkdaun grotendeels geoogst. Ik heb de kleine buds nog even laten zitten. De weersvoorspellingen waren slecht en ze hadden last van toprot. Na wat grof trimwerk, hangen ze nu te drogen. Zmäkdaun heeft erg mooie compacte toppen.
Alpine Honey Melon staat erg nog groen en sterk bij, als alles goed gaat denk ik dat ik haar volgend weekend ga oogsten. Zoals je op de foto ziet moet ze nog even.

Groene groet, Mike

Alpine Honey Melon mag nog even…

Voor het grootste deel van Zmäkdaun en Big Yeti zit het erop.

(advertentie)