Topstories

(advertentie)

Je zou in deze tijd van het jaar misschien veel toprot-horror verwachten maar het tegendeel is het geval. In deze tweede herfstupdate van onze buitenwiet test zien we namelijk vooral hele mooie plaatjes. Neem de geweldige paarse Zmäkdaun openingsfoto van Beyond Context maar als maatstaf want de rest is al net zo mooi! Veel lees- en kijkplezier dus – voor de 27ste keer dit seizoen! 

Gefjon Grow

Update 20 oktober 2024: Hey hallo iedereen, hier ben ik weer met een outdoor verslagje De Zmäkdaun heb ik deze week alsnog moeten oogsten. De eerste keer dat ik ging checken op rot viel het zeer goed mee. Hier en daar een plekje uitgesneden maar niks ergs. Nu – een paar dagen later – wilde ik foto’s gaan nemen en zag ik dat er in een paar dagen tijd, serieus veel rot was bijgekomen.

Ik vermoed door de vele regen en de nog wel warmere dagen, dus een perfecte combinatie voor toprot natuurlijk Dus het plan om te wachten was geen optie meer, en ik heb ik ze gelijk afgedaan. Tja, eerder dan ik had gehoopt maar het zij zo… Als het niet te roken valt maken we er toch ice-O-lator van

De Big Yeti in de kas die doet ook goed verder, en hier eigenlijk tot nu toe geen toprot gevonden. Ze staat ook aan de deuropening van de kas, dus krijgt veel luchtdoorstroming waardoor ze het tot nu toe goed uithoudt. Overal groeien dikke toppen

Maar ik was eigenlijk al een tijdje vergeten te schrijven over de andere Big Yeti, die een hele tijd geleden een serieuze aanval had overleefd van de slakken, maar er echt niet goed uitzag. Die heb ik weer mee terug genomen, en in onze tuin ergens in een pot gezet onder een afdak. Inmiddels staat deze eigenlijk redelijk ver in de bloei, en is zelfs iets verder dan de plant in de kas. Door de schade van de slakken heeft ze allemaal kleine topjes met wel heel veel trichomen, dus ik denk dat ik deze misschien volledig zal verwerken in ice-O-lator.

Ze staat nu overdag als het iets of wat droog is buiten, zodat ze wat wind en zo krijgt om rot te vermijden. ’s Avonds of op regenachtige dagen zet ik haar binnen in de veranda, en af en toe schud ik haar takken om het  condens eraf te schudden.

Volgende week zal voor mij de voorlaatste week zijn, en dan is het hopelijk zover en zal ik de Big Yeti in het weekend daarop oogsten.

Groene groet, Gefjon Grow

Luuk

Update 22 oktober 2024: Ola Amigo’s, zoals jullie in mijn vorige update hadden kunnen lezen ben ik aan het knippen geslagen ✂️ De Zmäkdaun moest er als eerste aan geloven, daar er al zichtbare rot aanwezig was en ik dit niet al te lang wilde laten zitten. Het was een grote dame met veel takken; er zaten veel kleinere buds aan de takken met op het einde telkens een mooie hoofdtop als kers op de taart!

Veel knip werk had ik eraan, omdat het veel klein spul was maar niet te treuren want ik maak van het knip proces altijd een leuk event voor mijzelf. Ik trek me terug in mijn schuur, zet een pot thee aan en knal een lekker muziekje op. En dan zit ik heerlijk met een stick op mijn lip te knippen, stiekem kijk ik hier het hele jaar al naar uit.

Ik heb de Zmäkdaun helemaal klaar en de volgende in de rij is de machtig mooie Alpine Honey Melon. Pho wat ziet deze dame er prachtig uit zeg! Daar zitten alleen maar dikke cola’s aan zoals je kan zien. De mooie herfstkleuren worden nu ook zichtbaar in de tuin, en de dames kleuren mooi mee de seizoenswisseling van dit moment. Ik heb nu al zin om hieraan te beginnen maar ze komt ergens deze week aan de beurt.

Naar verwachting zal de Big Yeti over twee weken geknipt worden. Deze is ook zwaar mooi aan het bloeien nu, en je ziet de toppen iedere dag dikker worden. Ook naar deze soort ben ik zeer benieuwd, omdat deze dame er ook heel mooi uitziet en ruikt qua vorm en geur. Geuren doen ze trouwens allemaal goed, en als ik thuiskom en de achterdeur open komt mij een heugelijke walm tegenmoet.
Hiermee sluit ik deze update af, en volgende keer zal denk ik een van de laatste zijn, want dan gok ik dat Big Yeti ook om is.

Een rood, geel, groene groet vanuit het zuiden, Luuk

Ewout

Update 22 oktober 2024: Hallo lieve mensen, na al die updates ervaar ik het een beetje alsof we een clubje zijn. Een update nadat ik de vorige wel voornemens was te schrijven, maar overrompeld werd door de voorbijgaande week. Wat gaat het opeens weer snel! De stress van schimmel zit er hier erg goed in.

Alpine Honey Melon

De AHM was grotendeels te vroeg geoogst, tenminste, als we kweken voor de maximale potentie. Ik vaar zelf eigenlijk best goed bij wietjes die niet al te sterk zijn. Misschien af en toe ook lekker upliftend of licht euforisch, voordat de een harde onvermijdelijke slaap het van de euforie wint. Ongeacht lijkt het weer niet echt mee te willen werken om de planten echt tot knotsen van toppen te leiden. Misschien ben ik zelfs wel een beetje gek gemaakt door de beelden op het internet (en al jullie fantastische plaatjes). Ik merk dat de shop tegenwoordig ook kleinere toppen levert.

Het wordt dus vooral zaak om goed te oogsten, zonder viezigheid. Doordat de AHM zo vroeg is geoogst hangt ze al een dag of 12. Een zakje mooie testtoppen van de extra vroege oogst, moet voor de competitie dus wel gaan lukken denk ik. Net als Nick’s gespaarde plant heb ik ook een top of wat laten zitten. Meer geluk dan wijsheid maar toch. Ik vrees dat die net niet voldoende opleveren om als late oogst deel te nemen aan de test.

Zmäkdaun en azijn tegen stamrot

De Zmäkdaun heb ik ook voor het overgrote deel uit elkaar geknipt. Daar bleef veel meer van over dan van de Alpine Honey Melon. En nagenoeg geen rot, wat zoveel betekent dat er dus wel al een paar plekjes aan het ontwikkelen waren. Volgend jaar ga ik minmaal één van de ‘buitententjes’ proberen te verduisteren, eerder oogsten, minder rot.

Die verkleuring van de toppen helpt bij het opsporen van schimmel niet echt; hoewel ook hier geld, oefening baart kunst. Ik lijk ook niet echt het juiste moment te vinden qua verlichting, en neem voortaan een lapje en azijn mee, ik merk dat de stam soms doorrot, dus die ga ik voortaan afvegen met azijn. ’s Avonds met een zaklampje door de planten vind ik het lekkerst, maar ik voel me dan ook wel eens een beetje bekeken.. Niet dat we veel buren hebben, maar toch.

Ze zijn wel mooi hard geworden en ik vind de kleuren naast de geuren helemaal te gek! Ik heb ook hier verschillende dagen geoogst, en dit keer iets bewuster een deel laten zitten. De resterende topjes hebben een stevige stam helemaal voor zichzelf, en minder last van inwaaiende regen of ophopende vochtzakken. Ik vraag me af of ik de geknipte wonden zou moeten behandelen, bv met bijenwas afdoppen of zo? Ik hoop iig dat deze het nog een poos uithouden, zodat hier toch nog wat amber kan vormen.

Big Yeti

Big Yeti doet het nog perfect, hoewel ik vandaag – maandag – twee of drie beginnende rotte topjes heb weggehaald. Gelukkig ook hier wel compacte toppen, en mooi diepgroen blad waar ze nog niet hevig richting hard paars aan het verkleuren zijn. Ik ben eind van de middag begonnen met het inkorten van een aantal van de takken. Het zou hard gaan regenen de komende nacht (is inmiddels begonnen). De rest van de week lijkt het best redelijk weer te worden, met donderdag nog tegen de 20 graden. Ik hoop dat we de nacht goed doorkomen. Dan kan de wiet voor de vijftiende een goede 12 dagen drogen, en toch ook nog een week in de pot.

De droogruimte begint zich ook wat beter te gedragen. De luchtvochtigheid klimt wat op met een nieuw record van 42 procent. Hoe voller het wordt hoe hoger hoop ik, voor de test zal ik het niet boven de 50% laten komen. Daarna mag het naar 60%, en springt er een lucht-ontvochtiger aan zodra die 55% meet. De temperatuur is nog steeds een perfecte 15 graden, ik hoop dat dat voorlopig een beetje blijft. Voor de airflow, en binnenkort nachttemperatuur, heb ik een kleine instelbare elektrische verwarming klaarstaan. Al met al ben ik dus optimistisch en probeer realistisch te zijn richting mogelijke schimmel. Op tijd en rigoureus ingrijpen is het motto, tegelijkertijd proberen een deel veilig door te laten groeien.

Omhoog gekweekte wortels voor thee en crème

De SeedStockers test vind ik in ieder geval nog steeds helemaal te gek. Ik ben me meer bewust van waar ik mee bezig ben, en ik denk dat het lezen en schrijven hier enorm heeft geholpen om er mee bezig te blijven. Die omhoog gekweekte wortels zijn in ieder geval een mooie opbrengst van dit experiment. Hoe meer ik eraan durf te zitten, hoe meer ik geloof dat het echt een ding is. Wat een massa!

Ik probeer er nog niet te veel aan te zitten, en heb de drie planten uit de test het minst proberen te ‘belasten’ met de gefantaseerde techniek. Maar de toegevoegde potgrond lijkt echt een massief blok met soms wel millimeters dikke strengen, en er is bijna geen aarde die loskomt zonder het gevoel iets te breken. Het verwachtte hergebruik wordt daarmee ook nog een dingetje denk ik.

Ik hoop eigenlijk ook de wortels te gaan gebruiken dit jaar, je kan er schijnbaar fantastische producten mee maken als thee, crème en poeders. Niet om ‘haai’ van te worden, maar tegen allerlei ongemakken waar mensen duizenden jaren terug blijkbaar ook al mee te kampen hadden, zo toevallig. Iets wat me hier in de buurt op was gevallen, is dat de hennep industrie aan het exploderen is. En dat ze van al die oogsten de wortels laten zitten… lijkt me enorm zonde. Maar goed, ik dwaal een beetje af denk ik.

Colombian Gold voor Nick en extra licht voor Big Yeti

Laat ik afsluiten met mijn vrees dat ik uiteindelijk voor Nick niet veel kan betekenen qua wiet van onze testsoorten. Door de schimmels en het in delen oogsten, denk ik dat ik geen idee heb wat ik zou willen behouden, en dus wat ik nu al weg kan geven. Gelukkig dat onze vrienden je blijkbaar niet zo hard aangepakt hebben dan je schijnbaar verdiend had.

Ik vind het persoonlijk niet echt mededogen. Waanzinnig eigenlijk, hoe langer ik erover nadenk hoe krankzinniger ik het idee van ons ‘gedoogbeleid’ vind worden. Een klein gelukje is dat ik als vierde lichtgevoelige dame ook een Colombian Gold (bijna) heb grootgebracht; als deze de komende tijd goed doorkomt zal ik een potje voor je vullen. Deze plant heeft de meeste ‘uprooting’ gehad; het plastic hoedje is meer dan 3 meter hoog. Nog moest ik haar hoogste top knakken, en twee weken later zelfs knippen om niet door het dak te gaan, ze groeit maar door! Ik denk dat ik eigenlijk ook het wortel-groei-experiment nog twee weken langer door had kunnen zetten. Rupsje nooit genoeg is wakker, allemaal mooie plannen voor volgend jaar!

Update van deze update: de regen was gelukkig geen ramp, en ik had toch nog wat geks lopen knutselen. Een ideetje om een van de koepels volgend jaar mee uit te rusten. En om BY wakker te schudden… Niet van die zware, wellicht zelfs ongeschikte lampenbakken, maar met groei-leds in de bogen, misschien zelfs een warmte plaatje oid rond de wortels. Kan ze vroeger naar buiten en heeft ze altijd mooi weer. Het kan niet gek genoeg denk ik.

Fijne en voorspoedige weken allemaal en tot binnenkort. Ewout

Zengrower

Update 26 oktober 2024: Hoi allemaal! De dames hebben hun tijd genomen maar ze zijn nu toch bijna klaar voor de oogst ✌️ De toprot is tot nu toe nog weggebleven vreemd genoeg, terwijl de luchtvochtigheid en temperatuur ideaal zijn voor schimmels. Oké, het zijn geen knuppels van toppen zoals je ziet, maar er zit wel behoorlijk wat hars op, en ook op de suikerblaadjes. En net zoals bij de autoflowers is er veel verschil tussen de planten, kijk maar mee op de foto’s.

De Alpine Honey Melon is de grootste van de drie, en begon als eerste te bloeien. De toppen zijn langgerekt maar daardoor ook erg fluffy geworden. Maar in de late herfst is fluffy alleen maar een voordeel, want ze heeft totaal geen schimmel. Of de toppen ook goed te roken/vapen zijn moeten we natuurlijk nog afwachten. Sowieso kan ik er lekkere olie van maken, dus er zal niets verloren gaan van de plant. De Big Yeti heeft meer compacte toppen, en ook die zijn al bedekt met een mooie laag trichomen!

Dan is er de Zmäkdaun; de kleinste maar wel degene die de schoonheidsprijs wint wat mij betreft. De toppen zijn rond en compact zoals bij de Big Yeti, maar ze kleuren prachtig paars! De geur doet me een beetje denken aan de Erdbeer en ben benieuwd of de smaak ook in die richting gaat.

Gisteren heb ik nog een inspectie gedaan van de trichomen, en bij alledrie de planten waren ze al bijna helemaal troebel van kleur. Ik verwacht dat ze eind van de week te drogen hangen. Omdat ik net klaar ben met mijn binnen kweekronde en voorlopig even geen nieuwe kan starten ivm een verbouwing, kan ik nu mijn G-Tools kast en droogtent gebruiken om de planten rustig te laten drogen. De laatste twee rondes heb ik de planten droog geknipt, en het resultaat bevalt me heel goed. Dus ik zal bij deze dames ook alleen de grote schutbladeren wegknippen en ze verder rustig laten drogen.

Groene groet, Zengrower

Beyond Context

Update 24 oktober 2024: Beste allemaal! De stressmaand is begonnen: oogsten, wachten, inspecteren, drogen, knippen, uitharden. En natuurlijk voornamelijk de luchtvochtigheid proberen naar beneden te krijgen. Wat een hoofdpijn zoals verwacht.

In ieder geval staan de twee dames nog in de volle grond. De paarse (Zmäkdaun) is aan het einde van haar Latijn. Duidelijk te zien ook dat mevrouw naar binnen wil, en daarbij is hoogstwaarschijnlijk haar penwortel gebroken 😣

Voor de Big Yeti (ik noem haar nog steeds Icarus) klapt alles voorbij. Zelfs met de grote hoeveelheid regen en wind, swingt zij als een bonenstaak naar boven, tussen de dorre bladeren en vooralsnog geen rot ontdekt 🥳 De Thatcher aka Iron Lady onder de wietsoorten.

Het drogen is voornamelijk het probleem. Mocht dat achter de rug zijn, het knippen.. Gaat mij met gemak maanden duren. Hoe? Dat zie ik na november wel even. Rust is nu een prioriteit. Dussssss. Tot volgende week, en een goed weekend gewenst!

Beyond Context

(advertentie)