(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

De laatste weken van Gefjon’s buitenwietseizoen zijn aangebroken, en voor sommige planten zit het er zelfs al op. In de donkere uurtjes zijn ze omgehaald en meegenomen voor een nachtelijke trimsessie op zolder. De rest van de planten laat Gefjon zo lang mogelijk staan. Tenzij moeder natuur de plannen nog wijzigt natuurlijk…

Hey, hier ben ik weer met een buitenwiet-update; het is inmiddels al de laatste week van oktober dus heel lang zal het nu niet meer duren. Ik heb een lekkere joint met White Truffle van Growers choice en uit de speakers klinkt een playlist van de Mendo Dope Brothers. Een sapje om de keel te smeren en daar gaan we weer 😁

Ja ja, zoals ik al zei: het zijn de laatste weekjes voor de dames, en voor sommigen zit het er zelfs al op 😁 Ik zal je niet langer in spanning houden over de dames die nog overeind staan, en welke al ondersteboven te drogen hangen. Ik zal met die laatsten beginnen, want dat zijn de twee freaks van de tuin. Deze waren al mooi rijp en hadden al lekkere toppen overal. Hier en daar zag ik bij de Frosty’s Purple Freak zelfs een amberkleurig trichoompje, dus veel te vroeg was het niet voor deze.

Frosty’s Purple Freak mag dan een freak zijn, mooie toppen heeft ze wel!

Een hele bijzondere plant om te zien, en nog een goede buitensoort ook.

Een nachtelijke oogst

De voorbereiding verliep weer net zoals vorig jaar. Vlak voordat het donker werd, legden we alles dat we nodig hadden voor de oogst alvast klaar. Een paar grote plastic zakken om de dames in te steken en te vervoeren, een grote snoeischaar natuurlijk, en een paar kleintjes voor het geval ik de grote kwijt zou raken in het donker.

Toen het eenmaal donker was buiten – het zal ongeveer tussen 20 en 20:30 uur zijn geweest – zijn we naar de planten gegaan voor de oogst. Daar aangekomen heb ik de freaks eerst onderaan de hoofdstam afgeknipt, en onder het afdak gesleurd om ze in delen te knippen. Hierbij heb ik alle grote takken van de hoofdstam gehaald, zodat ze beter in de plastic zakken pasten.

Na een half uurtje konden we met twee grote plastic zakken terug naar de auto op de oprit. Ik wilde alles perfect in het donker doen. Dat leek ook te gaan lukken, ware het niet dat ik vergeten was om het lampje in de auto uit te zetten. Dus toen de deuren van de achterbank open gingen, ging ook de autoverlichting ineens aan. Daar stond ik dan op een helder verlichte oprit met twee grote vuilniszakken die ik amper op de achterbank gepropt kreeg 🙈🤣

Ik heb ze maar vlug op op de achterbank geramd, nog wat deodorant in de auto gespoten en ben er als de bliksem vandoor gegaan. Eenmaal weer thuisgekomen en na een paar joints bekomen van de adrenaline rush 🤣 heb ik de zakken in de tent gezet. Met de afzuiging volledig aan heb ik de takken dan een voor een uit de tent gehaald om te verwerken. Zo had ik minimaal last van de geur, en heb ik van 21:30 tot 2:30 ’s nachts zitten knippen. Toen kon ik eindelijk gaan slapen, en hing alles aan de touwtjes in de tent om te drogen. Het waren weer een paar spannende uurtjes in trim jail 🙈

Frosty is deze dame zeker!

Bij de konijnen af!

Bij het oogsten van de Supafreak viel me al snel op dat de trichomen – die een paar weken geleden nog zo mooi glinsterden – bijna helemaal weg waren! De topjes waren een beetje gestopt met bloeien, en waren bruin en niet volledig uitgebloeid.

Later vond ik op de hoofdstam ook een dikke witte schimmelplek. En toen we een dag later gingen kijken, zag ik inderdaad dat daar ook muizen hadden gezeten. Of liever gezegd zitten, want die zijn echt niet weg daar. Er zat ook een redelijk grote ingang van een hol bij de wortelkluit van de Supafreak, en ik vermoed zelfs dat het een konijnenhol is 🙈 We zitten dan ook aan de rand van een bos omringd met weiden. Dus het is ergens wel normaal dat hier naast egels, eekhoorns en muizen ook konijnen en/of hazen in de tuin leven 😊

Maar het is echt geen probleem voor mij. Ik heb wel veel van de Supafreak weggesmeten. Vooral de onderste takken en de kleine topjes, die ik echt niet de moeite waard vond om er tijd in te steken om te knippen of drogen.

Dan de Frosty’s Purple Freak; dat was een heel ander verhaal. Van die plant heb ik alles kunnen houden, en het knipte ook allemaal heel gemakkelijk weg. Deze dame had bladeren met lange stelen, die gemakkelijk te verwijderen waren. De takken heb ik allemaal los van de hoofdstam geknipt, en daarna heb ik de grotere bladeren zonder trichomen er vanaf gehaald.
Zo heb ik ze netjes een week ondersteboven te drogen gehangen. Daarna alle toppen van de takken afgehaald, en deze nog een week op mijn droogrek verder laten drogen.

Helaas toch veel toprot bij de Biscotti Vanilla…

Hollands Hope heeft haar naam ook niet gestolen!

Biscotti Vanilla & Hollands Hope

De rest van mijn buitenwietseizoen zal over Biscotti Vanilla van Dutchfem, en Hollands Hope van Dutch-Passion gaan. Dat zijn de planten die nog over zijn, en nog steeds buiten in de volle grond staan. De Biscotti Vanilla heeft dikke toppen, veel trichomen en een zoete geur van … ja ja, je raadt het al: vanille 😊

Hier en daar heb ik al wel wat toprot moeten weghalen, en dat wordt natuurlijk wekelijks meer. Het is gelukkig niet dramatisch erg maar toch wordt het elke week zichtbaar meer. Ik heb natuurlijk wel een beetje de ‘luxe’ positie, dat ik een paar uit de kluiten gewassen dames heb, dus er blijft nog genoeg over. Eigenlijk valt het allemaal nog goed mee 😊 en als het in dit tempo doorgaan zal het verlies echt niet veel zijn.

In het afgelopen verslag van de buitenwiet test had ik al geschreven dat ik de planten zo lang mogelijk ga laten staan. Met het risico op wat meer toprot heb ik dan hopelijk beter afgebloeide en rijpere wiet. Zo heb ik het liever, en dan hoef ik er ook minder van te roken omdat het wat smaakvoller en sterker is. De geplande oogstdatum is dan ook een week verschoven, van het weekend van 25 oktober naar het eerste weekend van november. Mits het allemaal mogelijk is natuurlijk, want als de toprot zich ineens heel snel verspreid dan zet ik natuurlijk eerder de schaar erin.

Dan de Hollands Hope dames. De ene is een mooie lange plant met een sativa structuur en lange toppen zoals van een Haze plant. Deze heeft trouwens ook een mooie paarse kleur hier en daar. De andere Hollands Hope dame staat nog altijd tussen de vlinderstruiken, en is door de wind wat naar één kant gebogen maar das geen probleem verder 😁 Ook deze heeft licht paars getinte toppen, die me echt doen denken aan de Frisian Duck.

Hoge Hollands Hope bomen vereisen een trap 😉

Mooie paarse Hollands Hope toppen.

Ik hoop ook deze twee dames in het eerste weekend van november te oogsten. Het zal nog een druk weekend worden 🙈 maar ik heb inmiddels een kaboutertje gevonden die me wat bijspringt hier en daar, dus dat komt wel goed.

Dit was het weer voor deze keer. Normaal gesproken zal het volgende verslag een oogstverslag worden. Met een beetje geluk kan ik je dan ook al wat over de smaak vertellen, als het allemaal op tijd droog is 😊 Veel om naar uit te kijken dus voor de volgende keer 😁 Geniet nog van de plaatjes, en misschien ook van je eigen oogst al, wie weet 😊

Extra update?

Nou, daar gaan mijn plannen. Het is zaterdagmiddag en ik moet helaas een extra update sturen 🙈 Toen ik donderdag ging checken viel het allemaal nog mee met de toprot. Maar nu kwam ik even voor de foto’s bij de dames op bezoek, en tot mijn verbazing zag ik dat er in twee dagen extreem veel toprot is bijgekomen! Vooral bij de Biscotti Vanilla en de Zmäkdaun, en ik vermoed omdat het nat en warm tegelijk was. Mijn extra opening voor lucht in de kas, heeft niet kunnen baten…

Een zure pil als je het niet verwacht maar ik heb meteen de schaar in twee van de Biscotti Vanilla dames en de Zmäkdaun gezet 🙈 Er zijn dus toch wat meer planten gesneuveld deze week dan ik eerst dacht 🥴 Dat betekent helaas ook wat meer vroeg geoogste wiet 🥴🙈 maar als het niet echt te roken is maak ik er wel ice-O-lator van… 😁

Hollands Hope: the last woman standing…

Groene groet, Gefjon Grow 🙏

(advertentie)