Topstories

(advertentie)

Voor het eerst vond deze week in ons land een cannabis conferentie voor beleggers en investeerders plaats. Op een toplocatie, het iconische EYE filmmuseum in Amsterdam, en met een aantal topsprekers uit de nieuwe wereld. In die wereld gaat het over verticale integratie, branding, nieuwe consumentengroepen, microdoseren, CBD en vooral over groei.

Beleggen in cannabisbedrijven

De missie van organisator Michael Kraland is geslaagd: de zaal zat vol, er waren grote media als NOS, NRC en BNR en de professionele presentaties zullen zeker een aantal aanwezigen hebben verleid om in te stappen en aandelen te kopen. Kraland is een Nederlandse belegger, hedgefund specialist, schreef jarenlang columns voor Quote en stond aan de wieg van beleggingswebsite IEX.nl.

Het idee voor de conferentie ontstond na gesprekken met Robert Cheney, CEO van C21 Investments. Dit bedrijf is gevestigd in Vancouver in Canada, maar koopt bedrijven in de VS. Cheney vertelde dat hij de afgelopen jaren ruim 200 cannabisbedrijven had doorgelicht. Alleen de sterkste pikte hij eruit, bedrijven die hun waarde al hebben bewezen.

Swingende presentaties

Verticale integratie is de kern van Cheney’s strategie: C21 bezit kweekbedrijven, processing bedrijven – die cannabisolie maken, dabs, zalfjes, edibles enzovoort – én winkels. De hele keten, kortom. En dus kregen de bezoekers van de Cannabis Capital Convention een serie swingende presentaties te zien van kweekbedrijven Phantom Farms, Palo Verde Global en The Green Organic Dutchman, Swell Companies – met merken als The Dab Society, Hood Oil en Loud Lab – en Grön Chocolate.

Grön oprichtster Christine Smith werd door Kraland, die als presentator en moderator fungeerde, consequent ‘The Edible Queen’ genoemd. Met gevoel voor ironie bedankte Smith hem dat zij de ‘token woman’ in het programma mocht zijn.

Microdoseren met chocolaatjes

Want dat viel wel op in het prachtige EYE gebouw: zo’n negentig procent van het publiek bestond uit mannen en Christine Smith was de enige vrouw van de vijftien sprekers. Haar presentatie stond als een huis. Opgeleid als architect, stortte ze zich in 2014 in de legale cannabis industrie in Oregon, met de aankoop van een Belgische machine om chocolaatjes te maken. Infused chocolaatjes welteverstaan, aanvankelijk met THC en CBD.

Smith koos vanaf het begin voor microdosing; kleine hoeveelheden werkzame stof, met een licht en relatief kort durend effect. Al snel merkte ze dat er grote vraag was naar producten met alleen maar CBD, dus zonder enig high effect. Dus richtte ze een tweede bedrijf op, Grön CBD, dat een heel assortiment CBD producten maakt, van gezichtsmaskers tot zalf.

‘A new era for cannabis consumers’, stond er op een van Smith’s slides. Over de in Amerika nog steeds groeiende markt voor edibles merkte ze op: ‘Een groot deel van dit marktsegment bestaat uit consumenten die eten of drinken als consumptiemethode verkiezen boven roken, omdat ze dit beschouwen als gezonder, minder opvallend en/of makkelijker.’

Thuisteelt is wel cruciaal: wie niets moet hebben van al die branded producten of er geen geld voor heeft, moet zelf kunnen voorzien in zijn cannabis

Met de toenemende rookhysterie in Nederland in het achterhoofd klinkt dit nieuwe tijdperk minder ver weg dan je op het eerste gezicht zou denken. Dat geldt ook voor drankjes met CBD en/of THC; meerdere sprekers noemden de megadeal tussen drankmultinational Constellation Brands en Canopy Growth en de gesprekken van Coca-Cola met Aurora. Wat je daar verder ook van vindt; de hele wereld weet nu dat écht grote bedrijven instappen in de legale cannabusiness.

Cannabis gaat mainstream

Wie de ontwikkelingen van de afgelopen jaren heeft bijgehouden wist al heel lang dat het onvermijdelijk was wat nu gebeurt: cannabis gaat mainstream en wordt een commodity. Koopwaar, in goed Nederlands. Is dat erg?

Zolang consumenten zelf plantjes mogen kweken en gemakkelijk toegang hebben tot een ruim en divers aanbod van redelijk geprijsde producten van topkwaliteit, ben ik geneigd te zeggen: nee. Maar thuisteelt is wel cruciaal: wie niets moet hebben van al die branded producten of er geen geld voor heeft, moet zelf kunnen voorzien in zijn cannabis. En wat de coffeeshops betreft: ik wil best Canadese en Californische wiet kopen, ik koop immers ook wijn uit Chili, Zuid-Afrika, Australië enzovoort. Maar ik wil natuurlijk niet alleen maar Canadese wiet roken; ik wil vooral keuze en kwaliteit.

Nederland mist de boot

Het zou mooi zijn als er in het publiek wat ambtenaren van Economische Zaken of Justitie hadden gezeten. Zodat in Den Haag eindelijk door zou dringen dat legale cannabis de grootste economische boom van deze eeuw gaat worden. En dat Nederland de boot mist en miljarden misloopt door de obsessie van een paar partijen en politici. Zoals Henk de Vries tegen BNR zei tijdens de Cannabis Capital Convention:  “Als je 43 jaar bezig bent en aan de basis ligt van alles en je ziet dat wij door het Nederlandse beleid eigenlijk helemaal overlopen worden: dat doet pijn.”

Bedrocan

Precies datzelfde gevoel kreeg ik bij het bekijken van de Nieuwsuur-serie over de wietexperimenten deze week, met name de uitstekende reportage van Bas Haan over medicinale cannabis en de zeer bedenkelijke rol van het BMC (Bureau Medicinale Cannabis) sinds 2003. Opnieuw weet Haan het deksel van een beerput open te trekken en aan te tonen hoezeer onze overheid ons belazerd en bedrogen heeft om het failliete cannabisverbod koste wat het kost overeind te houden.

Voor Bedrocan-oprichter Tjalling Erkelens moet woensdag 26 september een bijzondere dag zijn geweest: eerst een zeer succesvolle presentatie op de Cannabis Capital Convention en daarna de vernietigende Nieuwsuur reportage. Eén ding is zeker: de cannabiswereld is in beweging als nooit tevoren. En de cannabis-haters komen elke dag verder in het defensief.

(advertentie)