Topstories

(advertentie)

Terence McKenna (1946 – 2000) was etnobotanicus, mysticus, auteur, docent, psychonaut, begenadigd spreker en expert op het gebied van sjamanisme en spirituele transformatie. Als cannabis-grootgebruiker was hij een van de eersten om het heilige kruid te verdedigen, in een tijd waarin dat nog zwaar gedemoniseerd werd. Zijn kijk op cannabis was al even uniek als zijn gebruiksadvies: ‘Slam it! And then, hang on Hannah!’

Als je ook maar een klein beetje psychonautenbloed door je aderen hebt stromen, dan moet je Terence McKenna ook kennen. Hij was etnobotanicus, mysticus, auteur, docent, maar vooral psychonaut die de westerse wereld in prachtige verhalen en lezingen kennis liet maken met zo’n beetje elke vorm van psychedelica.

Theorie van de stonede aap

Terence en zijn broer Dennis McKenna zijn ook de bedenkers van de ‘stoned ape theory‘ waar je misschien weleens van gehoord hebt. In die theorie verklaren ze de snelle groei van het menselijke brein (dat verdubbelde zo’n 200.000 jaar geleden in slechts zo’n 50.000 jaar in formaat) met het gebruik van psilocybine houdende paddenstoelen (magische paddo’s). De jagers-verzamelaars van die tijd zouden volgens de theorie grote kuddes grazende dieren volgen, voor hun voedselvoorziening. Daarbij stellen de McKenna broers dat ze ook de paddo’s gevonden en geprobeerd moeten hebben, aangezien die op de mest van de dieren groeien. De plotselinge bewustzijnsveranderingen zouden een evolutionaire katalysator zijn voor de ontwikkeling van taal, voorstellingsvermogen, kunst, religie, filosofie en wetenschap waaruit alle menselijke cultuur is ontsproten.

Terence McKenna over cannabis

Als psychonaut en ervaringsdeskundige gebruikte McKenna zo’n beetje elke vorm van psychedelica van psilocybine (paddo’s) tot DMT, LSD, ayahuasca en waarschijnlijk nog veel meer. Terence was dan ook pleitbezorger van natuurlijke psychedelica, en bestudeerde het sjamanisme als een ware Gonzo-journalist in het Colombiaanse regenwoud. Onderwijl rookte hij enorme hoeveelheden hasjiesj, en dan bij voorkeur Libanese.

Zijn kijk op cannabis was echter niet helemaal zoals we vandaag de dag over het kruid denken. Het was voor hem meer een middel voor spirituele transformatie; een middel waardoor hij interessante connecties legde en wat zijn productiviteit verhoogde. Terence zei dan ook dat hij na een paar ‘puffs’ weer twee uur kon doorschrijven, of zelfs gemotiveerd werd om fysieke klussen zoals hout stapelen af te maken.

‘Redelijk functionerend lid van de gemeenschap’

Terence eerste ervaring met wiet was tijdens de paasdagen van 1965, op 18-jarige leeftijd. Zijn ‘hetero middenklasse ouders’ hadden hem ingeprent dat ‘de weg naar de hel betegeld was met cannabis. Uit boeken wist hij echter wel dat het genuanceerder lag en Terence was nieuwsgierig. In een van zijn lezingen vertelt hij een nerveus kind te zijn geweest. Cannabis kwam ‘met de kracht van een openbaring’, en slechts een kleine hoeveelheid zorgde voor een omwenteling van zijn persoonlijkheid, waardoor hij zich kon socialiseren tot een ‘redelijk functionerend lid van de gemeenschap’.

In 1991 vertelde McKenna over zijn jonge jaren als wietroker in Cannabis Trialogue (video). “Binnen een paar maanden had ik cannabis geïntegreerd in mijn levensstijl als de absolute centrale praktijk van mijn leven. En dat is zo gebleven tot twee of drie maanden geleden, toen ik onder druk van mijn blijkbaar ontbindende huwelijk, stopte met roken om te zien wat voor effect het zou hebben.”

“Ik bevond me in de absurde situatie dat ik in psychotherapie zat met een vrouw die ik zeer respecteerde en die een zeer bekwaam psychotherapeute leek te zijn. Behalve dat ze helemaal niet deskundig was op het gebied van cannabis, en het therapeutische proces bleef terugkomen op mijn cannabisgebruik.”

Psychotherapeut: Hoeveel keer per dag doe je dit?
McKenna: Eh, tien tot veertien keer.
Psychotherapeut: En hoeveel jaar doe je dit al?
McKenna: 25, 26, 27 jaar?

Stoppen met cannabis?

McKenna ontdekte dat zijn dagelijkse hasjjoints “het therapeutische proces belemmerde”. Niet vanwege de effecten op hemzelf maar vanwege de effecten op de houding van zijn psychotherapeut ten opzichte van hem. Hij stopte dan ook, “om deze kwestie uit het menu van zaken die we behandelden te schrappen”.

Over het stoppen met cannabis vertelt McKenna het volgende. “En ik ben blij te kunnen melden dat, hoewel ik op dat moment de zwaarste en meest regelmatige cannabisgebruiker was die ik ooit gekend heb of waar ik van gehoord had, het niets voorstelde: ik stopte gewoon met roken en begon ’s avonds te lezen. Het leek geen enkele invloed te hebben op mijn psychologische organisatie. Behalve dat, moet ik zeggen, mijn droomleven aanzienlijk interessanter werd.”

Waarom McKenna toch altijd cannabis gebruikte

Binnen enkele maanden haalde McKenna zijn ‘bombers’ (joints) weer uit de kast. Hij zou ze de rest van zijn leven dagelijks blijven roken, behalve als hij er geen toegang tot had, tijdens zijn reizen. Wederom in de Cannabis Trialogue lezing, legt hij uit waarom hij altijd zulke enorme hoeveelheden cannabis gebruikte:

Cannabis verdunt de barrière tussen het bewust en het onderbewuste, was een van de theorieën van Terence McKenna. Hij vormde deze theorie puur voor zijn eigen bestwil, en stelde het onderbewuste erbij voor als een systeem dat onder hydrolische druk staat. Normaal gesproken komt de druk van het onderbewuste, zo stelde hij, ’s nachts vrij in je dromen. Als je echter cannabis rookt dan manifesteert het onderbewuste zich in de overpeinzingen en mijmeringen van de cannabisroes.

Lokale en personalistische perspectieven gaan door cannabis letterlijk in rook op. Dit was een ander idee van McKenna, en reden voor zijn enthousiaste cannabisgebruik. “Als ik geen cannabis rook, maak ik me zorgen over mijn financiele balans, en de toestand van mijn carrière. Met andere woorden, alle burgerlijke zorgen komen dan binnen en eisen mijn aandacht op. Als ik daarentegen gebruik maak van cannabis… ben ik in staat om te putten uit een grote intellectuele wereld, die bestaat uit alle boeken die ik ooit heb gelezen, alle mensen die ik ooit heb gekend, en alle plaatsen waar ik ooit ben geweest.”

Cannabis verrast je met je eigen kennis, was nog iets wat McKenna over wiet opmerkte. “Wat ik echt waardeer aan cannabis is de manier waarop het je in staat stelt verrast te worden door onverwachte ideeën.” In plaats van een “lineair soort steen voor steen extrapolatie van bepaalde zorgen”, kwamen met cannabis allerlei ideeën bij hem opborrelen. “Het ene moment doet het me denken aan Goethe’s kleurentheorie, en het volgende moment laat het me puzzelen over een bepaald aspect uit de geschiedenis van de Maya’s”.

Cannabis maakte Terence productiever, legde hij uit. “Als ik boeken schrijf, kan ik maar ongeveer drie uur schrijven voordat de werkdag over is, tenzij ik hasjiesj rook. Twintig minuten later ben ik klaar om nog twee uur door te gaan – en dat kan ik twee keer op een dag doen. Als ik mijn inname van cannabis goed controleer, geeft het me een tweede en een derde push om door te gaan met creatieve activiteiten. Als je gewoon gaat zitten en high wordt, dan zul je dit niet kunnen doen. Maar als je gewoon even stopt, een paar trekjes neemt en even gaat zitten, dan krijg je weer een paar interessante gedachtes en voel je je helemaal gerevitaliseerd en in staat om er weer tegenaan te gaan.”

Cannabis hielp McKenna niet alleen met schrijven. Ook fysieke arbeid werd makkelijker vol te houden met wiet. Als voorbeeld geeft hij het stapelen van blokken hout. Halverwege dacht hij er de brui aan te geven maar een half uur na een paar haaltjes van een joint besloot hij het klusje toch meteen af te maken. Dat kwam door de cannabis. Terence zag dat cannabis in tegenstelling tot bijvoorbeeld cafeïne en andere stimulerende middelen, geen motivatie lijkt te stelen van je toekomstige zelf.

McKenna’s seksleven werd beter door cannabis. Zijn eerste seksuele ervaringen waren “behekst”, zo vertelt hij, door de kans op een voortijdige zaadlozing. “En ik denk dat dit een probleem voor veel jonge mannen is, simply because they have so much juice going.” Hij ontdekte dat cannabis hem de ongelooflijke vaardigheid gaf om zijn ejaculatie te controleren, terwijl het tegelijk zijn seksuele uithoudingsvermogen vergrootte.

Terence was een geweldige spreker door cannabis. Hiervoor haalt hij een herinnering aan over de tweede keer dat hij stoned werd. Tegen twee meisjes waarop hij indruk probeerde te maken, vertelde hij dankzij cannabis een verhaal van wel een uur lang. Dat niet alleen maar de toehoorders hingen aan zijn lippen terwijl hij ter plekke een pseudo Melvilliaanse stijl (Herman Melville, auteur) van spreken bedacht.

De échte manier om wiet te gebruiken

Als je vandaag de dag naar de huidige cannabiscultuur kijkt, dan lijkt het wel een casual soort roesmiddel geworden voor dagelijks gebruik. Terence zag wiet echter meer als een spirituele verrijking. Zijn advies was dan ook (in tegenstelling tot zijn eigen gewoonte) om het maar zelden te doen, zodat je hele systeem zich als het ware kan resetten en in balans komt. “…and then just slam it!”

Of met andere woorden, je moet er helemaal voor gaan met zoveel mogelijk wiet van de sterkste kwaliteit die je kunt vinden. McKenna: “Ik denk dat dit voor alle psychoactieve middelen geldt. Ik ben een doorgewinterde cannabisroker maar ik zou ergens willen dat ik mijn gebruik wat kon temperen. Want ik denk dat de échte manier om wiet te gebruiken maar één keer per week is. In je eentje. In stille duisternis. Met het sterkste spul dat je kunt vinden, en dan in immense hoeveelheden.

En weet je? Mensen noemen het een recreatieve drug en een dit en een dat. Maar hey… als je het zó doet dan word je gekatapulteerd naar plaatsen waar… Het is de… I love it… the great place to get to on cannabis, and some people never touch it. It’s the place where you say: my god, I’ve done too much! It’s not easy folks, but it’s worth shooting for.

(advertentie)