(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Mocht je net als onze columnist Derrick niet naar het buitenland gaan dit jaar, dan is een bezoek aan coffeeshopstadsie Utrecht zeker de moeite waard. Utrecht heeft immers een aantal bijzondere coffeeshops en een mooi Centraal Museum. Derrick heeft zich er er in ieder geval uitstekend vermaakt, getuige deze lekkere zomercolumn. 

Kenners weten dat de allereerste coffeeshop van Nederland niet in Amsterdam zat, maar in Utrecht. In het kader van onze vakantie in eigen land was ik vorige week een dag in Utrecht met mijn vrouw Ciel, die op het uitstekende idee kwam om OV-fietsen te gebruiken.

We haalden ze op in de grootste fietsenstalling ter wereld, een attractie op zich, met ruimte voor 12.500 fietsen. Wat een geweldig gebouw en wat een geweldige ervaring om over de paden tussen de verdiepingen heen te fietsen…

Eerste stop: Sarasani

Onze eerste stop was de Oudegracht 327, de werfkelder waar van 1968 tot de gedwongen sluiting in 2007 Sarasani was gevestigd – de allereerste coffeeshop van ons land. De werfkelder hoort al weer een hele tijd bij een woonhuis en een gedenkplaat of enige andere aanduiding ontbreekt. Omdat er een kleine verbouwing gaande was, kon ik even naar binnen gluren, met weemoed denkend aan de uren die ik in die halfronde ruimte heb doorgebracht, toen er nog hasj en wiet werden verkocht.

Voor de ingang staat nu een picknicktafel en aan de muur prijkt een klein bordje met de tekst ‘privé woning – private property’. Een ANWB-bord met daarop in het kort de geschiedenis van Sarasani en oprichter Holly Hasenbos zou toch echt niet misstaan, ergens op deze historische plek. Bijvoorbeeld aan het hek op straatniveau, waar de witte trap naar beneden leidt. Voor wie de geschiedenis van Sarasani nog niet kent, zie deze gedenkpagina van ’s lands eerste echte coffeeshop.

Op deze locatie zat Sarasani van 1968 tot de gedwongen sluiting in 2007. Het was de eerste coffeeshop van Nederland.

Tweede stop: Culture Boat

Utrecht blijft voor mij altijd een speciale stad; ik heb er journalistiek gestudeerd en kom er nog steeds graag. Er is waarschijnlijk ook geen plaats waar we met het VOC vaker hebben vergaderd dan bij ’t Grasje in Utrecht. Een coffeeshop naar mijn hart. Qua setting en originaliteit is de Culture Boat lastig te overtreffen, dus daar gingen we iets drinken en roken. De boot ligt tegenover de voormalige gevangenis, waar Simon Vinkenoog in de jaren zestig zes weken vast heeft gezeten vanwege het bezit van cannabis.

De boot is in 1905 gebouwd voor de ‘Leidsche Stoombootmaatschappij de Volharding’ en werd tot 1930 gebruikt voor een lijndienst tussen Leiden en Amsterdam. Na allerlei omzwervingen kreeg de boot zijn huidige functie en ligplaats. Utrechtse blowers noemen hem ook zo: De Boot. Een jointje roken in dit fraaie antieke schip, lichtjes deinend op het water, met uitzicht op de oude gevangenismuren, is een unieke ervaring die ik iedereen aan kan raden. Bonuspunten voor het vriendelijke personeel.

Qua set, setting en originaliteit is coffeeshop Culture Boat lastig te overtreffen…

Onder invloed in het Centraal Museum

Een flink deel van de dag brachten we door in het Centraal Museum, een wonderlijk samenraapsel van gebouwen, met een eclectische collectie en een grote tuin. Als ik een museum bezoek, doe ik dat het liefst onder invloed van cannabis. Niet alleen scherpt het mijn zintuigen, het helpt ook bij het soort concentratie en mind set die bij het kijken naar kunst goed van pas komt. Met een open geest, met verwondering en zonder cynisme. Wel een waarschuwing voor de ruimte waar het duizend jaar oude Utrechtse vrachtschip tentoon wordt gesteld: de geur van teer is intens en overweldigend.

Het leven van ware kunstenaars gaat niet over rozen maar dikwijls wel over cannabis!

[Foto’s: Derrick Bergman, G0nz0 Media]
(advertentie)