Column • VOC van Groningen tot Maastricht

D. BERGMAN (VOC) 21 november 2018

Het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod is vanaf zijn oprichting een landelijke organisatie. Het groepje mensen dat het VOC na het eerste Cannabis Tribunaal (december 2008) oprichtte kwam uit alle windstreken: Freek Polak, Henk Poncin en Jackie Woerlee uit Amsterdam, Joep Oomen uit Antwerpen, Shiva Spaarenberg uit Rotterdam, Darpan van Kuik uit Den Haag, Rowena Huijbregts en Tom Selevsek van de toenmalige Vereniging Voor Cannabis Consumenten (VVCC) uit Breda en ikzelf uit Eindhoven.

Nieuwe mensen, nieuwe ideeën

Nog steeds proberen we alle delen van het land te bestrijken. Zo schrijf ik deze column niet zoals gewoonlijk op woensdagochtend, maar op dinsdagavond. De maandelijkse VOC vergadering is morgen namelijk in Groningen en dat is een flinke reis vanuit Eindhoven.

Gelukkig blijkt elke keer weer dat het de moeite waard is om in verschillende steden bij elkaar te komen. Doordat er andere mensen aanschuiven komen er andere onderwerpen aan bod, andere inzichten en ervaringen en nieuwe ideeën op tafel. Sommige mensen blijven na een eerste vergadering actief bij het VOC; dat zien we natuurlijk graag. Zolang de Hollandse Hennepoorlog voortduurt kunnen we alle hulp gebruiken die we kunnen krijgen.

Beeld van een maandelijkse VOC-vergadering, hier bij het Cannabis College in Amsterdam

Volop strijd

Er is nog volop om tegen te strijden. De huisuitzettingen wegens kleinschalige thuisteelt. Het absurde feit dat het voor coffeeshops verboden is om hun producten op pesticiden en andere vervuiling te laten testen in een laboratorium. De weigering van zorgverzekeraars om medicinale cannabis te vergoeden. De soap rond de wietproef. De domme praatjes van onze minister-president. De gemanipuleerde onderzoeken en opgeblazen fopcijfers over cannabis en coffeeshops. Het afschuwelijke lot van de Tilburgse coffeeshop-pionier Johan van Laarhoven die nu al ruim vier jaar wegteert in een Thaise cel.

Cannabis cultuur

Gelukkig weten we ook waar we vóór strijden. Vóór het behoud van onze cannabis cultuur. Vóór het veel breder toepassen van cannabis als Nutzpflanze, zoals de Duitsers dat zo mooi zeggen: duurzame grondstof, voedingsstof, roesmiddel en medicijn. Vóór een duidelijk recht op thuisteelt. Vóór inclusieve regulering, dat wil zeggen een beleid dat gericht is op het ontwikkelen van een gezonde, bloeiende en zo snel mogelijk volledig legale cannabis industrie.

Het VOC strijdt voor gezond verstand en tegen onnodige regelgeving en repressie. Van Groningen tot Maastricht!

We hebben al zoveel tijd en geld verloren aan redeloze repressie. De Duitse omroep ARD publiceerde recent een lijstje met de vijf grootste cannabisbedrijven ter wereld en hun beurswaarde:

1. Canopy Growth: €8,2 miljard
2. Tilray: €8 miljard
3. Aurora Cannabis: €6 miljard
4. GW Pharmaceuticals: €3,2 miljard
5. Aphria: €2,5 miljard

Het VOC bijeen in Leeuwarden

Fuck drugs

Zonder Rutte en zijn voorganger Jan-Peter ‘Fuck Drugs’ Balkenende hadden er minstens twee Nederlandse bedrijven in dat rijtje kunnen staan. Vorige week was ik een dag in Maastricht, waar ik al tijdje niet was geweest. Nog steeds is het er onwezenlijk rustig en moeten de coffeeshops niet alleen het identiteitsbewijs van elke klant controleren maar ook een bewijs van ingezetenschap.

Bij één van de vier shops die ik bezocht was zelfs mijn Eindhovense stadspas – mét foto – niet genoeg. Ik kwam er niet in. Willekeur en schending van artikel 1 van de Grondwet: welcome to Maastricht.

Wietpas in strijd met grondwet

Want de wietpas – het ingezetenencriterium – is en blijft in strijd met onze Grondwet. Dat erkende onze regering al in 1996, zo blijkt uit een document dat eerder deze maand is vrij gegeven na een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur (WOB). De documenten zijn HIER te vinden.

Buiten vergaderen bij het hoofdkantoor van het VOC in Eindhoven

Dit schrijft minister van buitenlandse zaken Hans van Mierlo (D66) op 28 juni 1996 aan minister-president Wim Kok en het kabinet: “Frankrijk meent dat verkoop aan niet hier ten lande duurzaam verblijvende vreemdelingen (drugtoerisme) deze sluikhandel toelaat en derhalve niet wordt afgedekt door de betreffende verklaring. Deze implicatie wordt in de drugnota ook impliciet erkend, maar nakoming, te weten verbod verkoop niet hier ten lande duurzaam verblijvende vreemdelingen wordt in strijd met de Grondwet geacht.”

Onnodige repressie

Juist ja, wordt in strijd met de Grondwet geacht. Dat was het, dat is het en dat zal het altijd zijn. Het VOC heeft zich altijd gekeerd tegen het weigeren van coffeeshop bezoekers op welke grond dan ook. Wie achttien jaar of ouder is, heeft toegang tot een coffeeshop. De huidige situatie waarbij nog maar een paar coffeeshop gemeenten deze overbodige en ongrondwettelijke regel handhaven is op termijn onhoudbaar.

Ook op dit front blijft het VOC strijden voor gezond verstand en tegen onnodige regelgeving en repressie. Van Groningen tot Maastricht!

[openingsfoto: AlexLMX/Shutterstock]

Over D. BERGMAN (VOC)

Derrick Bergman schrijft sinds begin jaren negentig over cannabis. Zijn werk verschijnt en verscheen in o.a. HighLife, EssensiE, Leafly en The West Coast Leaf. Sinds de lancering schrijft hij een wekelijkse column voor CNNBS. Derrick is voorzitter van het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) en maakt samen met Rens Hoppenbrouwers de High Tea Potcast, de eerste Nederlandse podcast over wiet.