Topstories

(advertentie)

Als klein meisje van 13 begon mediwiet voorvechtster Eef de Bruyne sigaretten te paffen, stoer als ze wilde zijn. Na een jarenlange verslaving – met serieuze negatieve gevolgen – wist ze de tabak eindelijk vaarwel te kussen. En nu is de vaporizer haar beste vriend en de wiet komt ineens ook veel effectiever op de plaats van bestemming! Een pleidooi voor tabakloos blowen van een ervaringsdeskundige, recht uit het hart…

Roken om stoer te doen

Als meisje van 13 probeerde ik de aandacht van mijn buurjongen te trekken door net als hem te beginnen met het roken van filtersigaretten. Naïef als ik was bewonderde ik hem voor zijn stoer gedrag en ik dacht als ik bij hem op een goed blaadje wil komen moet ik ook maar wat stoerder worden.

Bij mijn eerste pogingen, die doorgingen op mijn lievelingsplekje van toen: ergens in het veld aan het water, kon ik alleen maar hoesten en kokhalzen, hoezeer ik ook moeite deed om het lekker te vinden. Walgelijk was het.

Tijdens het schrijven merk ik hoe mijn gezicht verstrakt en ik me bijna net zo voel als toen ik die smerige rook naar binnen probeerde te zuigen.

Kettingrokend door het leven

Door niet op te geven en zoveel mogelijk te oefenen lukte het me uiteindelijk om zo elegant als een diva in het bijzijn van anderen te roken.

Ik had altijd gezegd dat ik niet verslaafd zou worden, ik had alles onder controle, dacht ik. Het enige wat ik wou was erbij horen, iemand zijn. Hoe stom!

Mijn één jaar oudere zus was ondertussen ook beginnen roken en samen kettingrookten we erop los. Al onze vrienden rookten. Waren ze allemaal door zo een gek zelfpijnigend traject gegaan? Het kan bijna niet anders…

Wazig in een wolk van rook

Al gauw merkte ik dat mijn lichaam er niet zo goed tegen kon. Ik was konstant moe, voelde me vaak heel somber, had veel last van keelpijn en hoestte erop los. Mijn conditie was nul, een brug oprijden met de fiets lukte slechts met liters zweet en als ik er al op geraakte dan was ik volledig buiten adem. Redelijk gênant dus… Een brommertje bracht oplossing, mijn grote hulp, ik noemde haar Bella.

Verslaafd aan roken als ik was lukte het me niet om er mee te stoppen en te kiezen voor mezelf. De tabak koos voor mij en ik kon er niet onderuit. Ik was te zwak, had het nodig. Het was alles. Dag en nacht.

Mijn leven werd wazig, omhuld en omsingeld door een wolk van rook. Waar ik kwam werd de lucht giftig en benauwend. Ik hield weinig rekening met anderen en liet de rook mijn pad bepalen.

Er is nog niet veel veranderd aan haar lelijke imago, alsof cannabis echt die vreselijke plant is waar je na een paar trekjes zwaar verslaafd aan raakt en het je leven tot een hel maakt. Terwijl de echte duivel nicotine is!

Tot het me tien jaar later lukte om eindelijk uit zijn klauwen te ontsnappen. Mijn ontsnappingsplan nam weken, zoniet maanden, voorbereiding in beslag maar eens ik de beslissing had genomen was het enkel nog een kwestie van doorzetten, niet omkijken, blijven gaan, mezelf feliciteren en trots zijn omdat het me gelukt was.

Nog enkele keren werd ik terug in herinnering gebracht met mijn gevoeligheid voor verslaving wanneer er op feestjes een jointje rondging en ik het niet kon laten er een trekje van te nemen waarop ik dan maar terug een pak tabak in huis haalde en het met cannabis mixte in een vloeitje, weer goed voor een stickie-verslaving die maanden aanhield.

Happy met mijn vaporizer

Daarom ben ik nu zo happy met mijn vaporizer. Als ik een wolkje damp uit mijn mond zie komen – wat ik ook echt wel wil zien anders geloof ik niet dat ik wat binnen heb – heb ik niet het gevoel dat ik iets mis. Ik adem uit in de richting van een donkere muur of een donker voorwerp om de damp beter te kunnen zien, want als ex-roker zie je toch graag waar je mee bezig bent.

Maar het gevoel en de smaak is zo zalig dat geen sigaret in de wereld hier aan kan tippen. Je voelt meteen dat de dampen die je inademt het goed met je voorhebben. Ik word er meestal heel ontspannen en vrolijk door en daar heb niet alleen ik voordeel bij! :)…

Nicotine is de duivel

Omdat de overheid de dialoog over cannabis nog altijd niet is aangegaan, is er nog niet veel veranderd aan haar lelijke imago, alsof cannabis echt die vreselijke plant is waar je na een paar trekjes zwaar verslaafd aan raakt en het je leven tot een hel maakt. Terwijl de echte duivel nicotine is!

Tabak, ik laat alcohol er even buiten, maakt mensenlevens kapot. Het kan iemands leven zodanig beheersen dat er geen woorden voor zijn om te beschrijven hoe iemand onder een tabaksverslaving kan lijden.

Weten dat het je lichaam langzaam kapot maakt maar er niks tegen kunnen – of denken te kunnen – beginnen… daarvan voelt een mens zich waardeloos, het haalt alle kracht uit je lijf.  80% van alle mensen met een psychiatrische aandoening roken sigaretten, moet ik nog meer zeggen?

Ook maakt nicotine de stap naar harddrugs zoals alcohol kleiner en vernietigt het de hersencellen van jongeren onomkeerbaar! Let er ook maar eens op hoe weinig geduld en zelfbeheersing rokers hebben. Cannabis verdampen daarentegen ontspant je zenuwstelsel, het toont je het leven door een roze bril.

Effectief genotsmiddel

“Daarom dat een vaporizer of verdamper wel eens spottend Mama’s kleine helper  zou kunnen genoemd worden”, waarschuwde iemand me onlangs. Maar zelf zou ik dit niet beledigend opvatten.

Cannabis is een efficiënt genotsmiddel waar geen enkele ouder zich over zou moeten schamen. Daarom ook dat ik de Facebookpagina ‘Mama’s voor cannabis‘ onderhou: om ouders ervan bewust te maken dat er niks mis mee is om te genieten van cannabis in plaats van wijn, bier, sigaretten, antidepressiva, pijnstillers, slaapmiddelen, enzovoort.

En laat niemand je wat anders wijsmaken! 😉

[openingsfoto: Doug Shutter/Shutterstock]

(advertentie)