Topstories

(advertentie)

Voor mij geen vliegschaamte deze zomer. Met mijn drie zoons maakte ik een roadtrip door Frankrijk in de vintage Volvo van de jongste, Simon. Luisteraars van de High Tea Potcast kennen hem als technicus en editor van de show. 

Doden komen naakt uit de grond

Mijn twee oudste zonen hebben, net als ik, geen rijbewijs. Maar wij zijn goedgemutste passagiers en bovendien nam ik de benzine en andere kosten voor mijn rekening. Ons reisdoel, het vakantiehuis van mijn ouders in het uiterste zuiden van Frankrijk, ligt zo’n 1.200 kilometer van Eindhoven.

We overnachtten halverwege, in de buurt van Beaune, waar we het Hôtel-Dieu bezochten. Dit is één van de oudste ziekenhuizen van Europa, gesticht in 1443.

Ik was er één keer eerder geweest, voor het schilderij dat Rogier van der Weyden op bestelling maakte voor het Hôtel-Dieu. Dit Laatste Oordeel is één van de grootste meesterwerken van de middeleeuwen en hangt al ruim 570 jaar op deze plek.

Met verbluffende techniek en kleurgebruik laat Van der Weyden zien hoe de doden op de Dag des Oordeels naakt uit de grond komen, hoe Jezus over hen oordeelt en hoe de aartsengel Michaël hun zielen weegt. De zondaars gaan naar de hel, rechts, de uitverkorenen naar de hemel, links.

Oud medicijnboek ligt in vitrine met opvallende wietplant

Wat ik de vorige keer had gemist, was het herbarium in de apotheek van het Hôtel-Dieu. Het dateert uit het midden van de achttiende eeuw en bevat gedroogde planten die in het ziekenhuis werden gebruikt vanwege hun medicinale werking.

Het lijvige boek ligt in een vitrine, opengeslagen op de bladzijde waar een direct herkenbare wietplant (!) is ingeplakt. Chanvre, hennep, vermeldt het naamplaatje. Chapeau voor degene die net deze bladzijde heeft open gelegd, met het bewijs dat de Fransen al zeker 250 jaar mediwiet gebruiken.

(Blijven) blowen op vakantie in Frankrijk

Het kleine beetje wiet dat ik had meegenomen voor ons Franse avontuur had ik zodanig verpakt dat zelfs de scherpst snuivende speurhond het niet zou kunnen vinden. Dik drie gram excellente Ice Cream Cake, een cadeautje van De Kroon, die te gast is in High Tea Potcast 78.

Sinds juli 2021 rook ik alleen nog pure wiet, zonder tabak. Het was dus zaak om de Ice Cream Cake slim te verdelen over de tijd die we in Frankrijk waren. Ik begon met een tolerance break van vier dagen. Net lang genoeg om maximaal effect te hebben van mijn eerste jointje op Franse bodem.

Mijn ‘digitale detox’ was nog makkelijker vol te houden dan mijn tolerance break. Ik raakte mijn iPad vrijwel niet aan. Voor twee onderzoeksjournalisten van het Algemeen Dagblad maakte ik een uitzondering. Hun reportage over de afname van het aantal opgerolde wietkwekerijen verscheen vorige week en ze checkten van tevoren – zoals het hoort – of mijn citaten klopten.

Optimaliseren met een kleine Ice Cream Cake joint

Een onverwacht hoogtepunt van onze Frankrijk trip was het Spi-K-Tri Street Art Universe, op het terrein van de voormalige wijncoöperatie van Ferrals. Dit kleine, ingeslapen dorpje ligt vlakbij het vakantiehuis van mijn ouders. Op de dag voor ons vertrek terug naar Nederland gingen we er toch maar even kijken. We verwachtten er niet veel van.

Om de ervaring te optimaliseren had ik een kleine Ice Cream Cake joint bij me. Terwijl ik die discreet probeerde te delen met mijn oudste zoon, kwam een medewerkster van het museum enthousiast vragen of we behoefte hadden aan informatie. Mijn meestal best acceptabele Frans liet me volledig in de steek.

Met de joint in mijn gesloten handpalm probeerde ik te bedenken wat “even rondkijken” in het Frans is, toen ze me redde met een tweede vraag: ‘Willen jullie de ruimte zelf ontdekken?‘ Precies ja, dat wilden we.

Tip: steek je hoofd in een van de metalen tanks in de kelder

Buiten is al volop te zien; tientallen kunstwerken van oud ijzer, afgedankte apparaten en andere welvaartsresten. Bijna alles is gemaakt door Spi-K-Tri, spreek uit Spie-kaa-trie, een street artist uit de regio. Hij kocht na twaalf jaar leegstand het terrein en alle gebouwen van de wijncoöperatie.

In juni 2021, na anderhalf jaar werk, opende het Spi-K-Tri Street Art Universe de deuren. Het woord “uniek” wordt te vaak gebruikt, ook voor dingen die helemaal niet uniek zijn, maar hier is het op zijn plaats.

De oude gebouwen zijn van boven tot onder beschilderd en volgehangen, vooral met werk van Spi-K-Tri, maar ook van collega’s. Apart genomen is het werk niet wereldschokkend goed, maar het totaal is absoluut indrukwekkend.

Tip: Steek je (stonede) hoofd in een van de metalen tanks in de kelder van het eerste gebouw, B1, en roep iets naar binnen. De echo is waanzinnig!

Reggae Sundance, één van de cannabisvriendelijkste festivals

Onze terugkeer in het vaderland was letterlijk een koude douche. Sinds ik weer thuis ben heb ik mijn planten nog geen enkele keer water gegeven. Ik gooi alleen de schotels met regenwater onder mijn potten leeg, soms meerdere keren per dag.

Jah zij dank is de weersvoorspelling voor komende zaterdag vrij goed. Dan vindt in mijn eigen Eindhoven één van Europa’s meest cannabisvriendelijke muziekfestivals plaats: Reggae Sundance.

Ook dit jaar ben ik “hoffotograaf” van Reggae Sundance en de line-up is fire, met levende legende Burning Spear als afsluiter. Van harte aanbevolen, zelfs als je weinig met reggae hebt. De vibe is onweerstaanbaar en het ruikt er heerlijk.

[Tekst & Fotografie door Derrick Bergman/Gonzo Media, tenzij anders vermeld]

(advertentie)