Topstories

(advertentie)

Trouwe lezers zullen hebben opgemerkt dat er vorige week geen column van mijn hand is verschenen op CNNBS. Ik was namelijk – precies tijdens de hittegolf – op vakantie in het oosten des lands. Vier bloedhete en heerlijk highe dagen in Drenthe en Overijssel.

Zwolle zonder dolle

Oorspronkelijk was het idee om een romantische bed & breakfast te boeken op het pittoreske en hopelijk rustgevende Drentse platteland. Omdat we veel te laat boekten en omdat een paar miljoen landgenoten ook hadden besloten vakantie in eigen land te vieren, werd het een nogal zielloos hotel aan de rand van het historische centrum van Zwolle.

Zwolle zal voor mij voor altijd verbonden zijn met een liedje van Kees van Kooten en Wim de Bie, sowieso twee van mijn helden. Met een vet Haags accent zingt het duo in ‘Zwolle zonder dolle’ de lof van de stad, ‘Het De Haag van Overèssel’. Het onvergetelijke refrein:

Zwolle zonder dollen
Is een einde stad
Want ze houden niet van hollen
Niet van grappen en van grollen
Nergens anders dan in Zwolle gaan ze zo vroeg plat

Discreet blowen op een terrasje

Zwolle is echt een mooie stad. De eeuwenoude binnenstad van Zwolle herbergt zo’n 400 rijksmonumenten en een ruim aanbod terrassen en restaurants. Toen coffeeshop Het Binnenhof nog open was, vergaderden we met het VOC regelmatig tegenover deze shop. Helaas heeft eigenaresse Ivy de handdoek vorig jaar in de ring gegooid. The New Balance houdt gelukkig stand, een absolute aanrader met uitzonderlijk hoge kwaliteit wiet en hasj.

Van de vijf keer dat ik – uiteraard discreet – een jointje rookte op een terras kwam maar één keer een personeelslid vragen of ik dat niet wilde doen. Een score van tachtig procent: dat haal ik in Brabant al een tijdje niet meer. In Amsterdam ook niet trouwens.

Ook erg fijn: met een huurbootje door de Zwolse grachten tuffen, terwijl de zon langzaam ondergaat en een voorgedraaide joint binnen handbereik. Maximizing the experience…

Museum De Fundatie in Zwolle kende ik alleen van de spectaculaire buitenkant. De binnenkant overtrof mijn verwachtingen, vooral het werk van Robert Seidel en Pieter Henket. Henket brak in 2008 wereldwijd door als fotograaf toen Lady Gaga een van zijn foto’s koos voor de hoes van haar debuutalbum. In Congo maakte Henket de serie ‘Congo Tales’, waarvoor hij oude verhalen en mythen van het Mbomo volk in scène zette. Met verbluffend resultaat. Fun fact: Henket senior ontwierp de ovalen opbouw van De Fundatie (zie openingsfoto).

In het spoor van Vincent van Gogh

We gebruikten Zwolle als uitvalsbasis voor twee trips in Drenthe, naar de hunebedden en naar Nieuw Amsterdam/Veenoord, waar Vincent van Gogh in 1883 twee maanden in een logement woonde en minstens achttien schilderijen produceerde. Het logement staat er nog, de kamer waar Vincent sliep en werkte is nagebouwd, maar de vloer is authentiek.

Waarschijnlijk omdat ik geboren en getogen ben in Nuenen, had ik mijn jonge jaren nul interesse in Van Gogh. Pas door het lezen van zijn brieven ging ik voor de bijl en veranderde mijn desinteresse in een lichte bezetenheid. Ik heb vrijwel alle plaatsen bezocht waar Vincent heeft gewoond, alleen Nieuw Amsterdam en Ramsgate stonden nog op mijn lijstje. Van Gogh blijft me boeien. In een van de brieven die hij vanuit Nieuw Amsterdam aan zijn broer Theo stuurde schreef hij: “Het is hier zoo gansch en al dat wat ik mooi vind. Dat wil zeggen ’t is hier vrede.”

Kaalkopjes en hunebedden

Toen mijn vriend Doug Fine, bestseller auteur en hennep/geitenboer in New Mexico, twee jaar geleden vroeg of ik mee ging om de zonnewende te vieren bij een hunebed in Drenthe, sloeg ik dat aanbod af. Daar heb ik nog steeds spijt van. Niet in het minst door de verhalen van onze wederzijdse vriend Steven, die wél mee ging en zorgde voor vervoer, hasj en kaalkopjes.

In al mijn 49 jaren had ik nota bene nog nooit een hunebed gezien… Wel het Alhambra, de Taj Mahal, de haven van Sydney en de Mount Everest, maar geen hunebed. Dus reden we naar Borger en bezochten bij een temperatuur van zo’n 35 graden het hunebedcentrum, naast het grootste hunebed van ons land, D27. Het is 5400 jaar oud, ouder dan Stonehenge en de piramides. Op een perfecte plek tegenover het hunebed, iets verscholen, staat een bankje. Schaduw, een vers jointje… gansch en al vrede.

In de IJssel springen

Het was maar goed dat ik ruim bevoorraad was, want pogingen om een lokale coffeeshop te bezoeken liepen vast op zondagssluiting (Zwolle) en pas open vanaf vijf uur (Kampen). Onze laatste stop was Deventer, alwaar ik eindelijk in de IJssel kon springen.

Op de terugweg naar Brabant speelden Van Kooten & De Bie opnieuw door mijn hoofd:

Dus als ik moe ben van het dollen
In die leipe boordevolle van de scholle koppe bolle
Haagse binnenstad
Dan ken ik met de trein
In twee uur tijd in Zwolle zijn…

[Foto’s: Ciel Bergman]

(advertentie)