Topstories

(advertentie)

Gewoontegetrouw schrijft onze Vlaamse Eef de Bruyne goudeerlijk over cannabis, dus ook over de soms riskantere kantjes ervan. ‘Ik herinner me dat ik als tiener veel te vaak in hogere sferen vertoefde, waardoor ik toch wel een belangrijk deel van mijn jeugd gemist heb’, bijvoorbeeld. Maar hoe dan toch cannabis en jongeren vredig verenigen? Dat legt Eef uit in deze column…

Wietvoorraad slinkt langzamer

Drie maanden is het ondertussen dat ik voltijds werk als winkelverantwoordelijke bij één van de grootste tweedehandsketens die ons land telt. Ik begeleid mensen op de werkvloer en ik sta in voor de verkoop van tweedehands kledij, schoenen en tassen. Ik hou heel erg van tweedehands spullen! Een droom is uitgekomen.

Het grote voordeel van voltijds werken en je job graag doen is dat m’n wietvoorraad veel langzamer slinkt dan gewoonlijk. Een goeie zaak is dat, want de prijzen swingen toch wel behoorlijk de pan uit. En omdat ik met plezier naar mijn werk ga voel ik ook niet de nood om al van ’s morgens vroeg aan m’n vaporizer te gaan lurken, wat om eerlijk te zijn bij mijn vorige jobs niet altijd het geval was. Dan hielp een pufje me soms wel om met een lach op de werkvloer te verschijnen en er het beste van te maken. Eens je in die fase zit stel ik voor dat je ander werk zoekt want blowen voor het werk is onverantwoord, toch?

Minderjarig en cannabis

Eén van mijn collega’s vertelde me tijdens een vergadering dat zijn zoon van 14 betrapt werd op het roken van een joint op school en dat hij zich daar ernstig zorgen over maakt. Ik probeerde het voorval wat te relativeren en antwoordde hem: ”Ja, hoe waren we zelf in die tijd? Ik zou me vooral zorgen maken over het feit dat hij op die manier ook tabak rookt en dat is enorm verslavend.”

Ik vertelde’s het voorval ’s avonds aan tafel aan mijn dertienjarige zoon en hij antwoordde nogal verbouwereerd: “Maar cannabis is toch niet gevaarlijk?”

Ik probeer de gevaren niet te overdramatiseren maar ze ook niet te minimaliseren, want daar schiet hij niks mee op

Waarop ik: ‘Cannabis is op zich misschien niet gevaarlijk maar de manier waarop het gebruikt wordt is dat wel. En daarbij; jullie zijn nog veel te jong om al te gaan zitten blowen. Jullie brein kan dat nog niet aan! Het gevaar bestaat dat je dan niks anders meer zou willen doen dan stoned worden en in de zetel hangen waarop je interesse voor school zal verdwijnen en je naar je diploma kan fluiten!”

Ik vervolgde mijn preek: “Ze gebruiken geen vaporizer neem ik aan? Nee, ze roken het in een joint! Dus dat betekent dan ook nog eens dat je tabak binnenkrijgt en dat is superverslavend en heel ongezond. Tabak is de doodsoorzaak van miljoenen mensen elk jaar weer opnieuw!  Roken verhoogt  het risico op gelijk welke ziekte of aandoening! Maar de tabaksindustrie is zo rijk en machtig dat daar amper iets tegen ondernomen wordt. En wiet is ook verslavend hè schat, zeker als je al op zo’n jonge leeftijd begint.”

Ik probeer de gevaren niet te overdramatiseren maar ze ook niet te minimaliseren, want daar schiet hij niks mee op.

Drinken, blowen, roken

Ik herinner me dat ik als tiener veel te vaak in hogere sferen vertoefde, waardoor ik toch wel een belangrijk deel van mijn jeugd gemist heb. Waar andere tieners op kot zaten en zich amuseerden of in het buitenland studeerden met één of ander uitwisselingsproject zat ik al drinkend, blowend en kettingrokend mijn tijd te verdoen en zinloos te wezen. Nee, voor mijn zoon heb ik wel een andere toekomst in gedachten.

Toen ik al een goed eind in de twintig was werd ik me gelukkig steeds meer bewust van verkeerd gemaakte keuzes. Ik stopte met overmatig drinken en roken en haalde alsnog een hoger diploma via het volwassenenonderwijs.

Decorte werd amper onderbroken in zijn betoog over de vele voordelen die de maatschappij kan winnen wanneer cannabis uit het strafrecht wordt gehaald en gereguleerd zou worden door de overheid

Ik probeer hem nog wat banger te maken: ”Ik ken mensen die heel erg teruggetrokken, paranoia of angstig worden als ze een joint roken. Dat komt doordat de wiet tegenwoordig vaak veel te straf is, je moet al moeite doen om lichte soortjes te vinden. En doordat wietplanten ook vaak behandeld worden met zware pesticides kan je er wel echt van doorslaan. Dat wil je toch niet hè schat?”

Hij knikt van nee en eet rustig verder.

Cannabis social clubs

Ik blik in gedachten even terug naar begin februari. Er vond toen een debat plaats in een Gents café over cannabis, georganiseerd door Speakers Corner. Professor in de Criminologie Tom Decorte was uitgenodigd als spreker, samen met de Gentse drugscoördinator en iemand die werkzaam is in de geestelijke gezondheidszorg.

Decorte werd amper onderbroken in zijn betoog over de vele voordelen die de maatschappij kan winnen wanneer cannabis uit het strafrecht wordt gehaald en gereguleerd zou worden door de overheid. “Cannabis Social Clubs zouden in een soort van collectieve biologische cannabis kunnen kweken voor een beperkt aantal leden”, sprak Decorte. “Ook thuisteelt zou een oplossing kunnen zijn, zo haal je de plant weg van criminelen en geef je ze terug aan de gebruiker.”

Professor Decorte schreef samen met professor Tytgat en professor De Grauwe die nuttige informatie ook al in een boek: ‘Cannabis onder controle, hoe?’

Maar wanneer cannabis dan toch eindelijk legaal zou worden in ons kabouterlandje dan zal er waarschijnlijk een leeftijdsgrens van 21 jaar op de verkoop in de gereguleerde verkooppunten zijn

Eén ding is zeker, repressie lost niks op: Het aantal gebruikers daalt niet, de criminaliteit daalt niet, het risico op vervuilde, schadelijke en veel te straffe wiet daalt niet, het risico om in aanraking te komen met harddrugs daalt niet, …

Kortom, dit beleid kan ernstige schade toebrengen!

Maar wanneer cannabis dan toch eindelijk legaal zou worden in ons kabouterlandje dan zal er waarschijnlijk een leeftijdsgrens van 21 jaar op de verkoop in de gereguleerde verkooppunten zijn.

Maar eigenlijk wordt dan wel het feit genegeerd dat jongeren nu eenmaal experimenteren. Hoe waren we zelf?  Er zal dus nog steeds een zwarte markt bestaan die de jongeren bedient.

Speciale cannabis voor de jeugd

In mijn stoute dromen komt er een cannabislijn voor de jeugd bestaande uit lichte soorten: rijk aan CBD en arm aan THC. Want wat hebben we het liefst? Dat jongeren veel te straffe wiet roken en er helemaal apathisch van worden of dat ze een licht wietje kunnen roken waar ze een licht gevoel van in het hoofd krijgen en zich ontspannen en lacherig voelen voor een paar uur? Op café hebben ze toch ook de keuze tussen een pilsje, wijn of whiskey? Doordachte keuzes leren maken, daar komt het op aan.

En als we dan toch bezig zijn; leer jongeren dan ook meteen dat ze ook high kunnen worden zonder schadelijke rook in te ademen en dus zonder het risico om verslaafd te worden aan the killer number 1 tabak en geef ze de kans om een wietvaporizer te gebruiken. Zo ademen ze de dampen in zonder dat er verbranding bij te pas komt. Het is een zo goed als onschadelijke manier om high te worden.

Schadebeperking

Jongeren die willen experimenteren moeten we zoveel mogelijk beschermen door het risico op schadelijke nevenwerkingen zoveel mogelijk tegen te gaan.

Net zoals jongeren en volwassenen die per se XTC willen nemen dit ook zouden moeten kunnen laten testen, om niet het risico te lopen op een overdosering.

‘Harm reduction’ noemen ze dat ook wel eens.

Jongeren en volwassenen die willen drinken, zullen drinken en zij die andere drugs willen gebruiken zullen dat ook doen. Hoezeer de wet het ook verbiedt…

[openingsbeeld: 3Dalia/Shutterstock, illustratie: Ofri Stern/Shutterstock]

(advertentie)