Topstories

(advertentie)

Terwijl ik deze column schrijf, rook ik een jointje met Leda Sour. Let wel: mijn eigen, buiten gekweekte Leda Sour, seizoen 2020. Mijn eigen Beaujolais Primeur, één van mijn beste resultaten ooit, al zeg ik het zelf. Voor de verandering had ik dit jaar geen last van wietdieven, politieteams, meeldauw of mineervlieg. Maar op het laatste moment sloeg plotseling een oude vijand toe…

Pulga Indica en Dali 2018

Nu mijn hele oogst achter glas zit, veilig in potten, kan ik weer eens een column wijden aan mijn hobby. Na meerdere wietdiefstallen, inclusief die door een politieteam in 2015, aarzelde ik daar eerder over. Best triest, als je er over nadenkt. Het is toch een vorm van zelfcensuur, een rechtstreeks gevolg van het vervloekte cannabisverbod.

Maar daar gaan we het dus niet over hebben deze week. We gaan terug naar de eerste week van april, de corona crisis was net twee weken tot Nederland doorgedrongen. Ik plantte zaadjes van zes verschillende soorten cannabis. Van ‘Green Ambassador’ Darpan uit Den Haag had ik twee soortjes gekregen: Pulga Indica en Dali 2018. Helaas leverde de zaden maar één krachtige plant op, een Dali 2018, en dat bleek later een mannetje te zijn.

Friesland S1 en de Leda Sour

Beter ging het met de Friesland S1 en de Leda Sour van Karma Genetics en met de Shiva Skunk van Sensi Seeds. De Friesland S1 leverde prachtige, grote planten op, met in sommige toppen felroze haartjes: een lust voor het oog. De Leda Sour bleek niet alleen de lekkerst ruikende plant die ik ooit heb gekweekt, maar haalt ook moeiteloos de top 3 van beste soorten tout court. Ik heb er eentje weg gegeven aan een vriend in Groningen en had er zelf dus maar eentje. Ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat die pot het snelst leeg zal zijn…

Shiva Skunk en Santa Marta Haze (auto)

De Shiva Skunk maakte haar legendarische genetische voorouders, de Skunk #1 en de Northern Lights #5, helemaal waar. Schitterende, diep donkergroene Indica’s met vuistdikke toppen en de typische compacte Indica groei. Voor het eerst had ik dit jaar een Automatic soort die me niet teleurstelde: de Santa Marta Haze van Seedstockers. De plant werd relatief groot en ontwikkelde zich als het ware tot één enorme top in een pot, een pottop zogezegd.

Voor het eerst in meer dan 25 jaar thuis kweken heb ik mijn planten dit jaar verduisterd om ze voortijdig in bloei te trekken

Toch blijf ik als old school grower een voorkeur houden voor ouderwetse cannabiszaden. Natuurlijk heb je dan uitval van mannelijke planten, maar dat hoort voor mij bij de kunst van het kweken. Je weet van tevoren nooit welke planten de eindstreep gaan halen. Nog een primeur: voor het eerst in meer dan 25 jaar thuis kweken heb ik mijn planten dit jaar verduisterd om ze voortijdig in bloei te trekken.

 

Nog nooit zulke dikke toppen gezien

Dat was ik al zeker vijf jaar van plan, maar het bleef bij goede voornemens en vage plannen voor zelf te bouwen tentconstructies. Mede door subtiel aandringen door mijn co-host Rens Hoppenbrouwers én door corona, is het er dit jaar dan toch van gekomen. Vanaf 12 juli zeulde ik ruim drie weken lang mijn planten elke avond naar mijn piepkleine schuurtje, waar ze nét in pasten. Ik had alle kieren netjes dichtgemaakt, zodat er geen enkel straaltje licht kon doordringen.

Het resultaat was verbluffend. Door de vroege bloei konden mijn planten maximaal profiteren van de zon en de warmte in juli en augustus. Nog nooit had ik zo’n dikke toppen gezien in mijn eigen planten. En precies daar ging het toch nog mis.

Budrot slaat eind augustus pijnlijk toe

Het weer sloeg eind augustus om, ineens droeg iedereen lange broeken en jassen, de lucht was grijs en het regende dagenlang. Precies het soort weer waar budrot en schimmels gek op zijn. Lang geleden had ik weleens een paar toppen verloren door budrot, maar dan was het eind september of oktober: herfst. Dankzij het verduisteren zag ik nu al op 31 augustus de eerste plekjes in de hoofdtoppen van mijn planten.

Net in deze periode had ik het extreem druk en kon dus te weinig aandacht besteden aan mijn dames, die één voor één ten prooi vielen aan toprot. Godzijdank kon ik mijn Leda Sour op tijd en intact knippen, maar van de Shiva Skunk en de Friesland S1 heb ik pijnlijk veel aangetaste toppen weg moeten gooien.

Maar ook dat hoort erbij en is leerzaam. Volgend jaar ga ik het weer nét iets beter doen. Succes bij de oogst en… let op budrot!

(advertentie)