Topstories

(advertentie)

Het is een vloek en een zegen om te mogen werken met deze plant. Dat bleek maar weer vorige week. Ik was namelijk twee maanden geleden een meisje tegen gekomen en dat ging lange tijd goed. Tot de dag voor mijn verjaardag nota bene, waarop ze me vertelde dat we toch te veel verschillen van elkaar en ze er geen toekomst in ziet.

 

Ons soort mensen

Natuurlijk waren er meer argumenten, maar een van de voornaamste (onderliggende) verschillen was wel dat ik een cannabis consument ben en zij niet. Sterker nog, zij rookt helemaal niet. In haar bijzijn deed ik dit dan ook niet, ik vond het ook niet nodig. Wel was ik zelfbewust genoeg om na een opmerking erover, altijd een kauwgompje mee te nemen voor ik haar zag en nadat ik een joint had gerookt.

De situatie frustreert me en deed me tegelijkertijd nadenken hierover in de breedste zin van het woord. Ik moest denken aan een verhaal van iemand, die vertelde over een vriendin van haar die in een coffeeshop werkt(e) in Maastricht. Maar doordat ze voor deze coffeeshop werkte, werd ze keer op keer afgewezen voor woonruimte.

Werken in de cannabis

En zo zijn er allicht na wat onderzoek, talloze voorbeelden te verzamelen van het stigma wat cannabis met zich meedraagt. Het stigma als consument heb ik wel eens eerder aangekaart in een column, maar nog niet voor de mensen die in de industrie werken. Het is één ding om cannabis te consumeren, maar het is heel wat anders als je er ook nog iedere dag mee in de weer bent voor je inkomen.

Dit was het punt waarop ik besloot mijn collega en mede CNNBS columnist Derrick Bergman eens te vragen hoeveel mensen er eigenlijk in deze sector werken. Onze schatting is een kleine 10.000 in het coffeeshop gedeelte, maar ook een kleine 5.000 bij de diverse zadenbanken, voedingsbedrijven, groothandels en dergelijke. Dat zijn er toch behoorlijk veel. De illegale kant van de sector blijft gissen natuurlijk.

Zijn wij die werken voor de plant gedoemd om het met elkaar te doen?

Al deze mensen zullen, tenzij ze niet de deur uit komen, de vraag krijgen en moeten beantwoorden wat voor werk ze doen. Het is vaak een van de eerste vragen die je krijgt immers. Het zou me niet verbazen als een groot deel van de mensen hierover zal liegen, of iets zegt waarmee hij of zij niet liegt maar ook niet helemaal de waarheid vertelt.

Alleen cannabis blijft hangen

Maar zeker als dit contact wat verder gaat en het op relaties aankomt, kun je het onmogelijk verbergen voor je (potentiële) partner.

Daarnaast is nog een bijkomend probleem dat ook al weet jij uit te leggen wat je doet voor werk, het in de vertaling van die persoon naar bijvoorbeeld zijn of haar ouders (of vrienden en aanverwanten) mis gaat.

In mijn geval horen ze freelancer. Daar schrikken ze al van. Laat staan cannabis freelancer. Van dat freelancer horen ze dan niets meer, alleen cannabis blijft hangen en alle associaties met dealen en illegaliteit kan ik me zo voorstellen. Doe maar niet wordt er geadviseerd…

Gedoemd?

Zijn wij die werken voor de plant gedoemd om het met elkaar te doen? Het is duidelijk iets waar ik mee worstel, en ik kan me voorstellen dat er wel meer mensen mee worstelen. En dat in Nederland! Het land waar Nederwiet in het woordenboek staat…

[openingsfoto:  EnolaBrain81/Shutterstock, illustratie:  Artem Avetisyan/Shutterstock]

(advertentie)