Topstories

(advertentie)

Zaterdagmiddag 17 mei, Westgaarde Amsterdam: de uitvaart van Koos Zwart, grondlegger van het gedoogbeleid. Onder de aanwezigen coffeeshop-houders uit heel Nederland. Advocaat en RollingStoned-columnist Maurice Veldman is er ook.

Koos Zwart 1947-2014

Voor coffeeshops is Koos Zwart van levensbelang geweest. Zonder hem moet toch echt worden betwijfeld of coffeeshops in deze vorm en aantallen hadden bestaan. Het was zijn moeder, mevrouw Irene Vorrink, die als minister van volksgezondheid in het kabinet Van Agt in 1976 het gedoogbeleid vorm heeft gegeven. Dat was destijds revolutionair en niet eerder vertoond. Koos had een bijzonder liefdevolle band met zijn moeder.

Vanaf 1976 heeft Koos voor vele cannabisondernemers gelobbyd en onderhandeld met gemeenten door het hele land. Hij bereikte daarbij opmerkelijke resultaten die een bijdrage hebben geleverd aan het gedoogbeleid. Koos heeft jarenlang op zowel politiek als bestuursrechtelijk gebied vragen beantwoord en problemen opgelost van cannabisondernemers.

Koos werd tijdens de uitvaart geprezen vanwege zijn kwaliteiten als journalist, cannabisactivist, zijn onuitputtelijke kennis van het cannabisbeleid en zijn nimmer aflatende strijd voor legalisering. Hij pleitte met kracht van argumenten steevast tegen politici die niets zagen in het gedoogbeleid en zich bedienden van onzinnige argumenten voor repressie en tegen de vrijheid van het individu. Hij was fel tegenstander van minister Opstelten die met zijn wietpas een bom legde onder het gedoogbeleid.

Liedjes van Armand

Tijdens de uitvaart zong Armand, speelde voor Koos liedjes van weleer en vertelde over hun vriendschap. Armand kende Koos zelfs nog uit een tijd dat hij nog niet blowde, dat was langer dan 40 jaar geleden toen Koos als hoofdredacteur werkte voor HitweekAloha. Dat was een jongerenblad over vooral Nederlandse popmuziek, steevast ‘Nederbiet’ genoemd. We schrijven midden 60er jaren in een tijd waarin langharigen op sommige scholen werden gediscrimineerd en Koos zich hiertegen keerde. Later kreeg het blad een heuse Arabische achterpagina verzorgd door Mohamed el-Fers voor Marokkaanse jongeren met vermelding van hasjprijzen in het Arabisch. Vanaf 1974 maakte Koos in het VARA radioprogramma In de Rooie Haan wekelijks in zijn ‘beursberichten’ de prijzen van Marokkaanse en Libanese hasj bekend.

Koos Zwart logenstrafte elk argument dat je van blowen sloom en vergeetachtig zou worden

In debatten legden tegenstanders van het gedoogbeleid het altijd af tegen Koos, die als getalenteerd woordkunstenaar over een opmerkelijke parate kennis beschikte waarmee hij reactionaire politici alle hoeken van de kamer liet zien. In dat opzicht is Koos onvervangbaar.

Er was dan ook echt geen speld tussen te krijgen als hij het woord kreeg en Koos beschikte altijd over meer kennis van zaken dan zijn opponenten uit ‘de politiek’, dat door Koos ‘de amorfe massa’ werd genoemd. Ik ken niemand die met bronvermelding van parlementaire stukken zo accuraat en trefzeker kon interpelleren in debatten over softdrugs. Hij logenstrafte elk argument dat je van blowen sloom en vergeetachtig zou worden.

Strijd tegen wietpas

Enkele jaren geleden ging Koos de strijd aan tegen de wietpas. Hij was tot twee maanden geleden actief en wilde nog een stemwijzer publiceren voor de Europese verkiezingen. Dat is hem helaas niet gelukt omdat zijn steeds slechter wordende gezondheidstoestand dit niet toestond. Zijn allerlaatste radio optreden was in januari dit jaar tijdens een uitzending van het 40 jarige jubileum van het programma ‘In de Rooie Haan’.

We verliezen met Koos één van de markantste personen die heel veel heeft betekend voor het succesvolle gedoogbeleid van de afgelopen bijna 40 jaar.

(advertentie)