Topstories

(advertentie)

Net voor de gemeenteraadsverkiezingen komende week, doet columnist ’t Modmeisje een onthulling. Ze heeft zich niet alleen behoorlijk uitgeleefd met guerrilla growing  vorige zomer, maar ook nog eens doelbewust bij de vrienden van Opstelten!

VVD wietwonder

Dankzij de VVD heb ik het afgelopen jaar 15 heerlijke buitenwiet plantjes gehad. Ja, jullie lezen het goed. Als jullie nu denken: goh, in welke gemeente woon je dan en is daar nog ruimte voor meer enthousiaste thuiskwekers? Het kan in elke gemeente! En neen, je hoeft daarvoor de komende gemeenteraadsverkiezingen echt niet op de VVD te stemmen. Sterker, dat raad ik ten zeerste af.

Het zaadje voor dit wietwonder werd geplant in het voorjaar van 2013, nadat we al een paar maanden met Rutte II en dus wéér met Ivo Opstelten opgescheept zaten. Met twee medewietliefhebbers, een vlasblond mager chickie van begin twintig en een gozer die op BongZilla leek, zaten we wat sombertjes te roken in onze buurtshop. Donkere rookwolken, die verdacht veel leken op Ivo’s boze gezicht, pakten zich samen boven onze hoofden. Uit de mond van de Ivo-wolk kwamen opmerkingen als: ‘80 procent van onze wiet wordt geëxporteerd naar het buitenland, wiet is harddrugs en resistance is futile.’

Komt de berg niet naar Mohammed…

Was dat even schrikken. Gelukkig duurt een sombere bui nooit lang als je een goed jointje rookt en  stroomden we al snel over van de briljante ideeën voor een klein burgerlijk protest tegen Ivo. Een protest in de orde van: komt de berg niet naar Mohammed dan… Omdat de uitvoering van een briljant blowers idee dan weer vaak te wensen overlaat, besloten we direct aan de slag te gaan voor het in rook opging.

Bij het huis van de BongZilla look-a-like haalden we een flinke zak wietzaadjes op en togen daarmee naar de gegoede buurt in onze gemeente. Het was net IJsheiligen geweest, dus de ideale tijd om ons snode plan uit te voeren: in elke tuin van een (lokale) VVD-politicus plantten we wat zaadjes. Op de terugweg liepen we ook nog even langs het politiebureau. Niet om onszelf aan te geven, maar om ook daar een groen cadeau achter te laten. Gewoon, omdat het kon.

Het beste deden onze plantjes het in de tuin van de VVD-burgemeester. Daar groeiden maar liefst drie prachtexemplaren op

De zomer die volgde was weliswaar lang, en we hebben nog nooit zo veel tijd in een VVD-buurt rondgehangen, maar voor ons drietjes scheen het zonnetje. Want we zagen onze groene kindjes geboren worden en groeien en bloeien. Ook bij politie in de tuin. Toen de eerste toppen uitkwamen waren de plantjes daar helaas al snel verdwenen.

Het beste deden onze plantjes het in de tuin van de VVD-burgemeester. Daar groeiden maar liefst drie prachtexemplaren op. Dat had veel te maken met het vrouwtje van de burgemeester. Een onberispelijk liberaal dametje met een pagekapsel, een driekwart broek en een sweater die nonchalant over haar schouders hing. Ze was niet alleen licht bijziend, maar vooral een enthousiaste tuinierster. Terwijl haar man vaak belangrijke dingen deed met zijn ambtsketting om, bewaterde zij liefdevol haar tuintje en praatte ze tegen haar planten of het kindjes waren.

Ons eerste VVD-wietje

We voelden ons dan ook best schuldig toen we op een nacht onze oogst uit haar tuin kwamen halen.  Maar dat schuldgevoel vervloog snel toen we ons eerste VVD-wietje rookten. Wat kan wraak toch zoet smaken! Gelukkig wordt het binnenkort weer tijd om te zaaien en kunnen we de burgemeestersvrouw weer wat nieuwe stekjes geven. En dit keer beperken we ons denk ik niet tot de VVD-weiden. Ik heb ook al wat mooie PVDA-, CDA- en PVV- tuintjes gespot. Ik verwacht in elk geval een mooie oogst dit jaar. Laten we hopen dat we dat straks ook kunnen zeggen na de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart.

(advertentie)