Topstories

(advertentie)

Eigenlijk had ik me voorgenomen om het Tweede Kamerdebat over ‘drugscriminaliteit in Nederland’ niet live te kijken. Maar het bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan, dus zette ik de live stream vanochtend toch maar open op mijn computer. Ik hield het een uur vol. Toen moest ik afhaken wegens acute misselijkheid en braakneigingen.

 

Dikke joints in de Tweede Kamer

Kamerdebatten over drugs: hoeveel zou ik die al gezien hebben in de afgelopen 25 jaar? Vaak zat ik op de publieke tribune; het heeft altijd meerwaarde om zelf in de zaal te zitten. De eerste keer die ik me herinner was meteen een van de meest memorabele. Het was ergens midden jaren negentig, toen in de grote hal met de lange roltrap een soort cabines stonden waar je mocht roken.

Voor het langverwachte debat over cannabis en coffeeshops waren verschillende activisten, ondernemers en gewone blowers naar Den Haag gekomen. Vanaf de tweede schorsing gingen daar de joints vrolijk rond. Ergens moet ik nog een foto hebben waar mediwiet pionier Marcel de Wit uit Rotterdam en ik op staan met dikke joints en een grote glimlach.

Het parlement en de realiteit

Al een kwart eeuw zie ik tijdens de drugsdebatten hoe groot de kloof is tussen de Kamerleden en de realiteit. De meeste drugswoordvoerders missen de meest elementaire kennis over drugs en lijken nauwelijks historisch besef te hebben. Dat er zoiets als de Drooglegging heeft bestaan. Of dat de war on drugs, ondanks inzet van miljarden, karrevrachten agenten en soldaten en bizar hoge straffen geen enkel positief effect heeft gehad de afgelopen vijftig jaar.

Decennia lang hetzelfde bij drugsdebatten in de Tweede Kamer: de holle, populistische war on drugs propaganda van de christelijke partijen en de PVV

Terug naar vandaag. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat D66 Kamerlid Maarten Groothuizen vandaag wél sprak over de mislukte Drooglegging en de nog erger mislukte war on drugs. Ook dat is een constante in het drugsdebat: met name D66, GroenLinks en de SP sluiten hun ogen niet voor de realiteit en pleiten voor legalisering en een pragmatische aanpak. Recent zijn daar de Partij voor de Dieren en Forum voor Democratie bij gekomen, maar die laten zich zelden zien bij drugsdebatten.

Teveel van het slechte

Wat ook al decennia lang hetzelfde is bij de drugsdebatten in de Tweede Kamer: de holle, populistische war on drugs propaganda van de christelijke partijen en de PVV. Als de heren en dames van CDA, ChristenUnie, SGP of PVV naar de microfoon lopen, weet je wat er gaat komen. Maar toch weten ze je te schokken met nieuwe dieptepunten van domheid. Toen ik vanochtend de live stream aanzette kreeg ik drie van die types achter elkaar voor mijn kiezen. Dat was teveel van het slechte.

Ik werd er ziek van en ook een beetje triest. Dat het in 2019 in de Tweede Kamer nog steeds gaat over de Stepping Stone theorie -het “opstapje” naar hardere drugs- en het zogenaamde hoge THC percentage waardoor cannabis “eigenlijk een hard drug” is. Al die leugens en al lang weerlegde flauwekul-theorieën die maar blijven terug komen. Dat zeker 80% van de Nederwiet voor de export is. Gaap. Dat Nederland een narcostaat is. Wow, originele visie!

Braakneigingen

Nou ja, dat dus. De Processie van Echternach van één stap vooruit en twee achteruit. Dat je de neiging krijgt om keihard tegen de volksvertegenwoordigers op het scherm te roepen: NIET DE PLANT IS HET PROBLEEM, MAAR HET VERBOD!!!

Enfin, ik heb de live stream dus uitgezet. Ik lees het later wel terug. In kleine porties, om braakneigingen te voorkomen.

De live verslaggeving over het #drugsdebat in de Tweede Kamer wordt beëindigd i.v.m. acute misselijkheid en braakneigingen bij uw Twitter verslaggever. Toch, HIER de live stream voor kijkers met een sterke maag.

— VOC Nederland (@vocnederland) September 11, 2019

[openingsbeeld: koya979/Shutterstock, illustratie vlag:  ARTPROXIMO/Shutterstock]

(advertentie)