Topstories

(advertentie)

Een week lang zit onze columnist in lockdown in het zwaar door het coronavirus geteisterde Spanje. De bedoeling van Derrick was om flink promotie te maken voor de GROWLANDS wietbeurs tijdens Spannabis. Maar die fameuze expo wordt gecanceld. En bij die sluiting blijft het ook bepaald niet in Barcelona. Een uniek wietdagboek vanuit een stad in volledige quarantaine!

Woensdag 11 maart

Als we rond negen uur ’s ochtends aankomen op het vliegveld van Barcelona heeft de organisatie van Spannabis nog steeds niets gecommuniceerd over een mogelijke afgelasting. Rens, Mauro en ik droppen onze bagage in het appartement en nemen de metro naar Tierra Verde, een van de cannabis clubs waar we het langste lid van zijn. Helaas blijkt de club potdicht, dus gaan we naar een andere favoriet: The Backyard.

We zijn nog niet binnen of iemand vertelt het nieuws: Spannabis is toch gecanceld. Ik besluit ter plekke op mijn mini I-pad mijn CNNBS column te schrijven. Later op de dag gaan we langs bij Terps Army, een van de grotere clubs in Barcelona. Op een paar flesjes handreiniger hier en daar na is er van de Corona crisis weinig te merken, al is het zeker rustiger dan gewoonlijk in de Spannabis-week. Bij de Strain Hunters Club waar we ’s avonds langs gaan is het zelfs ronduit stil.

Donderdag 12 maart

De dag begint met een laat maar gezond ontbijt van brood, yoghurt, aardbeien, bananen en koffie. Daarna een jointje op het balkon. Rens en ik besluiten naar de tweede locatie van Tierra Verde te gaan, die gelukkig nog wel open is. We krijgen er te horen dat de andere locatie definitief gesloten is. De twee leden van het GROWLANDS team die later zouden invliegen besluiten thuis te blijven; nu Spannabis niet door gaat heeft een bezoek weinig zin.

We brengen gezellige uren door in The Backyard, waar vooral veel Britten zijn. De hele dag druk appen en social media verkeer met andere Spannabis-gangers; we zijn zeker niet de enigen die toch zijn afgereisd, ondanks het risico dat ’s werelds grootste wietbeurs niet door zou gaan.

Vrijdag 13 maart

De laatste dag dat de cannabis clubs open zijn en de dag van de Terps Tower Invitational, een zeer exclusief cannabis evenement, georganiseerd door een Amerikaan met Griekse roots. De straten van Barcelona zijn stil, maar niet uitgestorven. Het openbaar vervoer rijdt door met een aangepaste dienstregeling. Dankzij The Bag Lady, die we recent nog te gast hadden in onze podcast ‘High tea met Derrick & Rens’, worden Rens en ik uitgenodigd in de Terps Tower, waar we rond elf uur ’s avonds aanbellen.

Het blijkt een waanzinnig appartement zijn, over twee verdiepingen, met een groot terras aan de zijkant en een fabelachtig dakterras met jacuzzi, zwembad en uitzicht op de Sagrada Familia, de iconische kathedraal van Gaudí. Organisator Pete beent rond met een stok, zonnebril op en vertelt dat al zijn personeel in paniek is weggevlucht toen bekend werd dat Trump de grenzen ging sluiten. Het evenement gaat dus niet door, maar er zijn toch een man of vijftien bij elkaar gekomen in het appartement.

Ze worden streng toegesproken door The Bag Lady, die iedereen beveelt respectvol met de omgeving om te gaan, binnen alleen te dabben en buiten te roken. Met dikke joints in de hand uitkijken op de steeds stiller wordende stad, terwijl de DJ uitstekend draaide voor een publiek van nog geen tien man was zeker een van mijn raarste en beste Spannabis-ervaringen ooit. And that’s saying something.

Zaterdag 14 maart

Onze Zuid-Afrikaanse vrienden Jules en Myrtle, beter bekend als The Dagga Couple, komen naar ons appartement om een speciale ‘Barcelona Lockdown Special’ op te nemen van de High Tea Potcast. Er schuift ook een Nederlandse gast aan, Kenny van Dutch Flowers Magazine, een fraai nieuw magazine op groot formaat met prachtige fotografie.

De term ‘Coronastoners’ hoor ik het eerst van Myrtle. Prima hashtag voor mijn VOC tweets uit Barcelona. Kenny en zijn vriendin blijken hun dure hotel uit te zijn gezet door paniekerig personeel. Ze kregen zelfs hun geld terug, als ze maar zo snel mogelijk weg gingen. Ze blijven slapen in ons appartement, ruimte genoeg. Ik kook voor iedereen spaghetti. We bespreken de opties om per auto of trein uit Spanje te vertrekken. Komende maandag gaat het land in totale lockdown, al blijven de havens en vliegvelden vooralsnog open.

Zondag 15 maart

We gaan naar het vliegveld om te zien wat de mogelijkheden en kosten zijn om een auto te huren en met zijn vijven naar Nederland te rijden: Rens, Mauro, ik, Kenny en zijn vriendin. In de rij bij de autoverhuurbalies staat Lukas Behal, de organisator van Cannafest. We omhelzen elkaar, coronavirus of niet. Zijn vlucht naar Praag is gecanceld en ook de landgrens is gesloten. Een auto huren kost minimaal 2.000 euro en dan is hij nog niet thuis.

Wij besluiten geen auto te huren, in de hoop dat onze vluchten naar Nederland gewoon door zullen gaan: Kenny op maandag en wij op woensdag. Omdat de clubs dicht zijn, maken Rens en ik een tochtje per trein om wat lokale waar te hamsteren. De trein rijdt op sommige stukken nog geen meter van de zee. Onze missie slaagt glansrijk. We hebben ruim voldoende om te roken tijdens de komende dagen van totale lockdown.

’s Avonds schrijven Mauro en ik een ‘Corona Update’ voor de VOC website, waarin we ook de plotselinge coffeeshop sluiting in Nederland meenemen.

Maandag 16 maart

Eerste dag van de volledige lockdown van Barcelona. Alleen met geldige reden mag je nog naar buiten. Het weer is omgeslagen naar donker, grijs en nat. Het regent en de palmbomen voor ons appartement zwiepen heen en weer in de wind. Maar nog steeds laten de bewoners van Barcelona hun honden uit. Een geruststellend gezicht.

De coffeeshops in Nederland gaan weer open, maar alleen om af te halen. Beelden van de lange rijen die zich gisteren na het bekendmaken van de sluiting voor de coffeeshops vormden gaan de wereld rond. ’s Avonds om acht uur breekt vanaf balkons en dakterrassen applaus los en gefluit, mensen roepen, slaan op potten en pannen. Barcelona bedankt de hulpverleners die in de frontlinie staan van de corona crisis. Indrukwekkende momenten. We zitten in het appartement, houden het nieuws bij, luisteren muziek en roken wiet. ’s Avonds eten we tortilla met veel groenten. Kenny en zijn vriendin bereiken Nederland.

Dinsdag 17 maart

Onze laatste dag in Barcelona… als alles goed gaat. Het weer is iets beter. We slapen uit, ruimen het appartement op, wassen onze kleren. Ik lees het razend interessante boek dat ik van The Dagga Couple heb gekregen: ‘Cannabis in South Africa: The people’s plant, a full-spectrum manifesto for policy reform’.

Vanuit ons appartement op de vierde verdieping kijken we uit op de supermarkt, waar van enige hamsterwoede niets te merken is. Ook wc-papier is er ruim voldoende. Alleen vlees is er vrijwel niet. We pakken onze tassen in. De grote tas met 400 GROWLANDS brochures kan vrijwel ongebruikt terug naar Nederland. Bij het avondapplaus ga ik op het balkon staan met het hotel-belletje van de High Tea Potcast. Op een balkon aan de overkant van de straat springen twee kleine kinderen op en neer van plezier bij alle herrie en geklap.

Woensdag 18 maart

Om 7.20 uur klopt Mauro op mijn slaapkamerdeur, om 7.30 uur belt de chauffeur aan die ons naar het vliegveld brengt over een vrijwel lege snelweg. Onderweg zeggen we niet veel. De terminal is surrealistisch stil en leeg. Alle winkels en restaurants zijn dicht, op twee kleintjes na, voor kranten en voor koffie en broodjes. De schaarse reizigers die er nog zijn, moeten toch in de rij staan, omdat per keer maar één klant wordt toegelaten.

Normaal gesproken heb ik een bloedhekel aan vliegen, maar als we om kwart voor tien keurig volgens schema opstijgen en ik Barcelona onder me kleiner zie worden, voelt dat toch erg goed. Thuis wachten mijn vrouw en kinderen, worstenbroodjes, koffie en een laatste overgebleven topje Mimosa van The Backyard. Damn, wat een lekker wiet is dat.

In mijn aantekeningen van afgelopen week kwam ik een citaat tegen van een arts uit Wuhan, waarmee ik deze extra lange column wil besluiten: ‘Failure to prepare is preparing for failure’. Was je handen, deel geen joints en stay safe!

(advertentie)