Topstories

(advertentie)

De autoflowers van onze kweekdokter hebben een aardig formaat bereikt, en nu staan alle vier in bloei. Helaas slijten ze hun dagen voornamelijk in de kas en is Dokter Groen ook niet erg te spreken over het weer deze zomer. Voor een redelijke opbrengst moet de zon nu wel een keer gaan schijnen!

Vorige week had ik de eerste bloeihaartjes bij drie van m’n autoflowers net ontdekt. Alpine Crocket kreeg ze pas deze week maar die liep dan ook een weekje achter op de Panty Punch, Erdbeer en Dutch Treat. De bloeifase van mijn autoflowers is nu dus definitief begonnen! Of ze ook dikke toppen gaan krijgen dat weet ik nog niet, want daarvoor moet de zon nu wel echt een keer gaan schijnen!

Regen 🌧

Gisteren was het wel 26 graden! Het was echter ook weer benauwd en bewolkt en aan het einde van de dag werden we voor de verandering op onweer getrakteerd. En dat lijkt exemplarisch voor deze zomer. We hebben welgeteld één zonnige week achter de rug, en terwijl ik dit op mijn computer intyp begint het weer te regenen.

Ik had de planten net uit mijn kasje gehaald maar moet ze dus alweer terugzetten. Het is maar goed dat ik vandaag thuis ben, want anders had ik de planten sowieso in het kasje gelaten. Daar brengen ze momenteel het gros van hun dagen door. Als het goed is gaat de zon vanmiddag nog even schijnen, en misschien kan ik ze dan nog even ‘vrij’ laten.

Strek en structuur

Voor de zomer die we tot nog toe hebben, ben ik wel tevreden over het formaat van de autoflowers. Omdat de bloei min of meer begonnen is, is ook het resultaat van de strekkende fase goed te zien. De vier autoflowers zijn meer dan dubbel zo groot als de drie lichtgevoelige wietsoorten. De groepsfoto hierboven geeft dan ook heel mooi weer hoeveel groter wietplanten in de strekkende fase worden.

Ik ben blij met de strek van de autoflowers want daardoor zijn ze tenminste wat groter. Zoals je weet staat mijn kweekkast deze zomer leeg, dus ik ben de komende maanden afhankelijk van de oogst uit de tuin.

De autoflowers hebben er alle vier exact even lang over gedaan om tot bloei te komen maar verschillen zijn er ook. Erdbeer, Alpine Crocket en Panty Punch hebben al aardig lange zijtakken maar Dutch Treat is één grote hoofdstam. Deze is ook het langste van het kwartet, en heeft haar energie duidelijk meer aan de lengte dan aan de breedte besteed.

Zmäkdaun, Big Yeti en Alpine Honey Melon

Over de drie lichtgevoelige planten kan ik nog niet veel zeggen op dit moment. Ze zijn nu nog niet erg groot maar ik hoop dat ze aan het einde van hun groeifase in ieder geval even groot zijn als de autoflowers nu.

Alpine Honey Melon had vorige week wat verdorde bladpuntjes maar dat is netjes bijgetrokken. Deze had waarschijnlijk wat te veel voeding gehad, al geef ik de planten allemaal hetzelfde water en hebben de drie lichtgevoelige planten ook dezelfde aarde.

Alle zeven planten hebben trouwens één BioTab voedingstablet in de aarde. BioTabs raad er twee aan per tien liter aarde maar ik heb het bij één gelaten. Zo kan ik in de bloeifase eventueel nog wat extra bloeivoeding geven mocht dat nodig zijn.

Nou, de stortbui is weer afgelopen dus ik ga de planten weer even uit de kas halen. Ik wens je een fijne week toe, en een mooie voetbalwedstrijd vanavond. Vorige week sprak ik mijn hoop uit voor de wedstrijd tegen Turkije, en die wedstrijd heeft het Nederlands elftal gewonnen. Dus vooruit: tot volgende week woensdag! Hopelijk staat Nederland dan in de Finale, en is het  weer  eindelijk volop zomer!

Dokter Groen

(advertentie)