Topstories

(advertentie)

Een vers guerrilla kweekverslag van niemand minder dan De Groene Dodo. Een maand geleden plantte hij 33 autoflowers in de vrije natuur. Alle 33 staan ze nu enige tijd buiten en de eerste slachtoffers zijn helaas al gevallen. Het leven van een guerrillaplant is eenmaal hard en zwaar maar daar heeft De Groene Dodo een passende oplossing voor: nog meer autoflowers kweken!

Smurftastisch!

Zoals je begrepen hebt, is het leven van een guerrillaplant zwaarder dan dat van een wietplant in de tuin of in een kweektent binnen. Ik heb sinds het planten, inmiddels zo’n 17 spots bezocht om bij te mesten maar slechts 4 daarvan heb ik daadwerkelijk kunnen bijmesten. De overige 13 plantjes zijn compleet verdwenen, ontbladerd, door koeien vertrapt, gemaaid of simpelweg niet te vinden tussen de andere begroeiing omdat ze smurftastisch klein zijn gebleven.

De 4 overlevenden die ik tot dusverre heb ontdekt, zijn amper 20 tot 30 centimeter hoog en hebben nauwelijks zijtakken. De stammetjes zijn zo dun, dat je er alleen maar punten aan hoeft te snijden om voor satéprikker door te gaan. Echte smurfenplantjes dus. Vermoedelijk heb ik ze óf te lang voorgekweekt in de kleine drinkbekertjes, óf de onbewerkte bodem is te hard. Maar… ze staan wel in de bloei!

De Groene Dodo breidt uit

Natuurlijk staan enkele plantjes in de bloei, maar dankzij het geringe formaat verwacht ik geen vette, zon gekweekte toppen te kunnen oogsten. En laat ik mij dáár nou net juist zo enorm op verheugd hebben! Bovendien mijn verslagen visueel ook een stuk minder interessant zijn als ik het met dit soort foto’s moet opleuken:

Daarom heb ik besloten om nog eens 4 autoflowers aan mijn guerrillakweek toe te voegen. Ik kweek deze voor de verbetering in gebruikte Smart Pots, zodat ze zich hopelijk wat beter kunnen ontwikkelen. Qua tijd zou het nog moeten lukken, want ik heb voor twee snelle soortjes van FastBuds gekozen. Deze zouden slechts 8 weken nodig hebben om van zaadje naar oogst te gaan, now we’re talking!
Het betreft de volgende wietsoorten:

Guerrillakweken in potten

Zoals gezegd ga ik de 4 nieuwe plantjes in gebruikte Smart Pots kweken, de 11 liter versie om precies te zijn. Ik heb hiervoor gebruikte Plagron Royal Mix aarde, voor de tweede keer opgewaardeerd met Plagron Supermix. Vervolgens heb ik voor elke pot 11 liter aarde en nieuwe kokos gemengd, in 50/50 verhouding, en in vuilniszakken gedaan. In 2 fietsritten heb ik 44 liter aarde/kokos en 6 liter water naar de spot gesleept.

Ik was serieus bang dat m’n fiets onder het gewicht zou bezwijken. En 6 liter aan waterflessen in een tas, aan je fietsstuur hangen is ook geen goed idee, want dan blijkt je stuur dus alle kanten op te slingeren… Gelukkig heb ik het overleefd, opgelucht kwam ik met alle spullen bij de spot aan.

Wanneer je gaat guerrillakweken in potten, zeker in Smart Pots, kan een gebrek aan water/uitdroging een probleem worden. Smart Pots mogen dan slim zijn, ze drogen een stuk sneller uit dan gewone potten en je planten kunnen niet bij het grondwater. Om uitdroging te voorkomen, heb ik een aantal voorzorgsmaatregelen genomen.

De aarde/kokos heb ik opgewaardeerd met een dubbele dosis (100 gram op 11 liter) hydrogel-korrels van TerraCottem. Deze korrels zijn ook in de moestuin te gebruiken, dus ook bij de wietkweek. Ze zuigen zich vol met water en houden dit vast, om het vervolgens weer langzaam aan de wortels af te geven.

Ik heb daarnaast in de bodem van elke pot een gat geknipt, zodat de wortels toch de open grond in kunnen groeien. De grond onder de potten heb ik losgestoken, om dit voor de wortels wat makkelijker te maken. Zo kunnen de wortels op termijn het water in de bodem bereiken.

Waarschijnlijk voeg ik aan elke pot ook nog enkele Blumat flessenadapters (van 0,2 liter per dag) toe. Deze geven misschien niet voldoende water af, maar dat is nog altijd beter dan uitdroging. En ik hoef de spot dan minder vaak te bezoeken, wat het vormen van paden naar m’n planten vermindert.

Open air ontkiemen

Ik heb vorig jaar 2 zaden ontkiemd, bij m’n toenmalige spot, en dit ging prima. Dus ook nu zaai ik de 4 zaadjes ter plekke in hun eigen pot. Omdat de zaadjes tijdens het ontkiemen niet mogen uitdrogen, hou ik het zaaiplekje vochtig door dit af te dekken met een opengeknipte PET-fles. Binnen de fles ontstaat een microklimaat, dat het water lang vasthoudt. Door gaatjes in de bodem van de fles te prikken, krijgt het microklimaat voldoende verse lucht.

Hopelijk kan ik de nieuwe zaailingen binnen een dag of 4 begroeten. Of dat ook zo is lezen jullie over een maand in mijn derde guerrilla verslag. Voor tussentijdse updates en foto’s, kun je mijn Facebook en/of Instagram pagina’s checken. Tot over vier weken!

De Groene Dodo

(advertentie)