Topstories

(advertentie)

Er is een tijd van zaaien en een tijd om guerrilla wietplanten te oogsten zoals De Groene Dodo onlangs deed. Het kostte hem een veel bezoekjes en een hoop gesjouw met water tijdens de eeuwigdurende zomer – die overigens morgen eindigt – maar de buit is binnen. Check het uit! 

33 Guerrilla plantjes

Jazeker, het eindgewicht van mijn 33 guerrilla-wietplanten is bekend! Zoals verwacht, vanwege het geringe formaat van de plantjes, is de opbrengst natuurlijk niet vergelijkbaar met die van 33 binnenplanten. Maar dat zijn slechts getallen want qua smaak, geur (erg zoet en fruitig) en potentie zijn de kleintjes toch wel zwaargewichten. Me dank aan een fantastische maar ook dikwijls veel te droge zomer.

Je mag jezelf gelukkig prijzen als je deze zomer één of meerdere autoflowers hebt kunnen afbloeien. Ik heb  van meerdere autoflower buitenkwekers in de Benelux vernomen, dat 2018 de boeken ingaat als een uniek wietjaar! Op het gebied van smaak, geur, potentie en opbrengst, is dit jaar menig persoonlijk record verbroken.

De oogst? Nieuwe kweekspots

Maar goed, die persoonlijke record zijn in de meeste gevallen niet in de vrije natuur gehaald. Ikzelf heb namelijk slechts 4 van de 33 planten kunnen oogsten. Als je het zo leest dan valt het tegen maar mijn hoofddoel was om nieuwe kweekspots te vinden, en dat is gelukt! Sterker nog, er staan al twee kleine maar prachtige plantjes te bloeien op één van deze nieuwe spots.

De oogst in cijfer(tje)s

3,71 Gram puur goud

Het totale drooggewicht komt uit op… tromgeroffel… 3,71 gram! Dat is niet veel maar ik behandel het als goud, zo lekker is het! En m’n Mighty verdamper komt hier ook van pas. Want daar gaan capsules in met slechts 0,15 gram wiet en die komen hard als een pure joint aan. Dus ik kan van 3,71 gram wiet, zo’n 23 keer uitstekend vliegen. Vanwege de heerlijke zoete smaak en geur van damp en de enorme besparing op wiet, is dampen een echte aanrader. Mocht je de (over)stap nog moeten maken, laat je dan niet afschrikken door de hoge(re) prijzen van de betere verdampers. Je verdient het snel terug door een enorme besparing op wiet.

Nog 2 te gaan

Dan blijven er nog twee guerrillaplantjes over voor dit jaar. Zoals je in mijn vorige verslag hebt kunnen lezen, waren dat er oorspronkelijk vier. Helaas heeft één zaailing plaats gemaakt voor een distel… de volgende keer dus toch maar weer een omgekeerde fles over de zaailingen zetten. Eén van de drie andere plantjes is door onbekende oorzaak omgebogen en het stammetje leek te zijn aangevreten door iets. Ik heb de plant nog met een stokje overeind proberen te krijgen maar ze bleek tijdens mijn laatste bezoek toch kaduuk te zijn.

Hongerige slakken

Dan blijven één C4 en één Blackberry over maar slakken vormen een serieuze bedreiging. Maar ik zag laatst het tv-programma Maartens Moestuin met Maarten ’t Hart. Hij had een goede tip over slakken. Hij zei namelijk dat slakken altijd het lekkerste pakken. Hij vond bijvoorbeeld een kool die door slakken was aangevreten, véél lekkerder smaken dan een puntgave kool. Als dat met wiet ook zo is, dan weet ik wel welk van de twee plantjes het lekkerst is.

Ik ben benieuwd of dat inderdaad de C4 gaat worden, die is het meest en het eerst aangevreten. Ze ruikt in ieder geval al super, in een straal van 2 meter rondom en dat is voor de Blackberry trouwens niet anders. Wel verschillen ze veel qua geur. Qua uiterlijk zie ik op dit moment niet veel verschil.

Om verdere bladschade te voorkomen heb ik toch maar wat koperdraadjes om de stammetjes gewikkeld. Ik had gehoopt dat de slakken uit zichzelf zouden stoppen maar ze blijven knagen. Ik heb vooral moeite met dat vunzige slijm op m’n toppen. Het regent wel weg, maar toch. En een lading stront wat die beesten achterlaten, bah! Hopelijk voorkomt het koperdraad dat ze het ’s nachts op m’n toppen gaan liggen chillen.

Pikzwarte toppen!

Wauw! Toen ik laatst voor het eerst m’n bloeiende spot bezocht, wist ik niet wat ik zag. De C4 en Blackberry zijn beide paarse wietsoorten. Maar ik rekende op die paarse kleur die je ook ziet bij voldoende dag/nacht temperatuurverschil, niet op wat ik aantrof. De toppen zijn namelijk van binnenuit bijna zwart en dat heeft niks met temperatuurverschil te maken, maar alles met genetica; ze krijgen deze kleur sowieso. En dat ziet er héél bijzonder uit, als je het mij vraagt. Let vooral ook op hoe goed de lichte trichomen afsteken, tegen het donkere blad op achtergrond. Schitterend!

Ik laat de plaatjes vanaf hier voor zichzelf spreken. Geniet ervan en tot volgende maand. Als alles goed gaat, zal mijn volgende verslag een oogstverslag worden dus het worden spannende weken!

Blackberry

C4

De Groene Dodo

(advertentie)