Topstories

(advertentie)

Tjalling Erkelens, een van de twee oprichters van ’s lands enige legale wietteler Bedrocan, gaat stoppen en draagt het bedrijf over aan zijn zoon, meldde RTV Noord deze week. “Als prestigeproject” blijft hij wel betrokken bij de oprichting van een Bedrocan kweekfaciliteit in Denemarken. 

De echte pioniers waren Marcel de Wit en James Burton

De lokale omroep interviewde Erkelens in de nieuwste en grootste Bedrocan kweekfaciliteit in Emmeloord. Op de vraag waarom hij is begonnen met het bedrijf antwoordt Erkelens: ‘Je moet iets doen met je leven hè? Ik ben zo gedreven omdat ik iets wilde ontwikkelen waar mensen iets aan hebben. Dat het een product is dat zo in de goot lag en ik nu tevoorschijn heb getoverd is mijn drijfveer.’

Pardon? Een product dat in de goot lag? Toen Bedrocan in 2003 begon waren er al twee producenten van medicinale cannabis in Nederland: Maripharm van Marcel de Wit en de Stichting Institute of Medical Marijuana (SIMM), in 1993 opgericht door James Burton. Zij zijn de échte pioniers van medicinale cannabis in Nederland.

Nederlandse overheid faciliteert Bedrocan monopolie

En zij zijn door de Nederlandse overheid op een minstens twijfelachtige manier buitenspel gezet toen medicinale cannabis werd gelegaliseerd. Vooral het verhaal van James Burton is ongelofelijk, zoals deze reportage van Steven Kompier laat zien:

In 2003 runde Burton een kas met vijfduizend planten en had zijn Stichting Institute of Medical Marijuana 22 man personeel in dienst, onder wie de legendarische Franco, die later wereldberoemd zou worden als Strainhunter. Nadat de overheid de vergunningen van SIMM en Maripharm had ingetrokken, bleef Bedrocan over als monopolist. In dat licht bezien is Erkelens’ uitspraak over het “tevoorschijn toveren” van medicinale cannabis een gotspe. Het echte pionierswerk is door anderen gedaan en dat weet hij heel goed.

Zo goed “scoort” Bedrocan nou ook weer niet in Nederland

Het Trimbos-instituut start deze maand een groot onderzoek naar gebruik van cannabis als medicijn onder de naam Medusa. De onderzoekers willen weten wie buiten de zorg cannabis als medicijn gebruikt en wat hun ervaringen zijn.

In de aankondiging van het onderzoek meldde Trimbos vorige week dat meer dan 130.000 mensen in Nederland cannabis voor medicinale doeleinden gebruiken, maar dat minder dan 7.000 van hen dit op doktersrecept krijgen. Minder dan vijf procent van de doelgroep gebruikt dus de cannabis van Bedrocan.

Na twintig jaar een marktaandeel van nog geen vijf procent; zo’n resultaat noopt tot enige bescheidenheid, zou je zeggen. Maar volgens Erkelens is “het doel bereikt”.

Harder aan de bel trekken in Den Haag

Ook al vergoedt geen enkele zorgverzekeraar nog medicinale cannabis, terwijl Duitse verzekeraars dat wél doen. Ook al sleept de aanbesteding voor een tweede producent al letterlijk jaren aan, zodat er geen concurrentie bestaat op de markt voor medicinale cannabis. Ook al zijn de door VWS beloofde campagnes om het publiek en zorgmedewerkers te informeren er nooit gekomen.

Natuurlijk, Bedrocan had en heeft last van beperkende wetgeving en bepaalt niet wat zorgverzekeraars vergoeden. Maar het bedrijf had best wat harder aan de bel mogen trekken bij de Haagse politiek over de misstanden op het gebied van medicinale cannabis.

En het zou Erkelens sieren als hij de mensen die zich eerder dan hij inzetten voor medicinale cannabis credits zou geven in plaats van ze dood te zwijgen of indirect te beledigen.

(advertentie)