Topstories

(advertentie)

Je zou het bijna vergeten maar onder een groep kwekende CNNBS-lezers en -lezeressen loopt nog steeds een Mystery-Sativa test. Heady McDank (je kent ‘m) is een van die lezers en heeft de test onlangs afgerond met Sativa #1, #2, #4 en #5. Dit is zijn kweekverslag en salomonsoordeel. 

Hoi groene vingertjes! Een aantal maanden geleden kreeg ik na de kweek van vijf mystery indica’s, de vraag of ik dat nog eens wilde overdoen. Deze keer alleen niet met indica’s maar met sativa dominante soorten. Uiteraard heb ik volmondig ja gezegd, en zo geschiedde. Nadat ik de sativa’s had ontvangen heb ik de nodige voorbereidingen getroffen, en ben ik van start gegaan.

De setup:

• Kweektent: 100 x 100 x 180 cm
• Kweeklamp: HPS Killer LED 4 x 120 Watt (480 Watt totaal)
• Medium: Atami Cocos Substrate
• Potten: eerst 25 cl, daarna 50cl, later 4 liter en tot slot 22 liter rootpouches.
• Zaden: CNNBS Sativa’s #1, #2, #4 en #5 (ik kweek per keer max. 4 planten)
• Voeding: oude vertrouwde Mills Nutrients

De kweek

Na een succesvolle ontkieming en een mooie wortelvorming stond ik voor een problemen. Niet zomaar een probleem, want wie afgelopen zomer op deze planeet was weet hoe zinderend heet het soms werd. Temperaturen liepen buiten al op tot 42°C in de schaduw. In mijn kweekruimte werd het tijdens de laatste hittegolf zelfs 47° graden! En zo begon deze kweek met aardig wat hittestress voor de mystery sativa’s.

De wietplanten die ik buiten had staan, zijn door de hitte extreem fluffy en luchtig geworden, en zaten ook vol met zaad. Maar niet getreurd want onze sativa’s stonden binnen ondertussen ook al een hele tijd. Een dikke anderhalve tot twee maanden nadat ze waren uitgekomen, heb ik ze in bloei gezet door het welbekende12/12 lichtschema in te stellen.

De omschakeling en ondertussen ook de lagere temperaturen bleken de dames goed te doen. Alleen sativa #2 leek wel een hele wilde dame te zijn, en dit was niet enkel in mijn kweekruimte. Ook van andere kwekers kreeg ik te horen dat deze dame misschien weleens een pure sativa zou kunnen zijn. Enorme groei, dunne bladvingers en luchtige toppen.

Maar behalve nummer #2 werden de dames niet echt heel groot. Nummer #1 was met een hoogte van 140 centimeter de langste. Nummer #3 werd 120 centimeter en nummer #5 was met een hoogte van één meter de kortste. En nummer #2? Wel, zonder training (LST) schat ik in dat die zeker 170 tot 180 centimeter zou worden. Gelukkig heb ik haar ingebonden, anders was ze zeker in mijn kweeklamp gegroeid.

Sativa #1

Deze dame heeft het supergoed gedaan. Met een gewicht van maar 140,87 gram is dit de grootste opbrenger van het stel. Bij het drogen merkte ik zoals ook bij de eerder geoogste #5 en alle later geoogste dames, dat de binnenkant van de buds wel mooi compact was maar de buitenkanten wat fluffy.

De pret kon dat echter niet bederven want net zoals plant nummer #5 is deze dame een genot om te roken. Met zachte fruitige tonen die wel iets van een tropical fruit lijken weg te hebben, is deze eigelijk perfect om dit jaar te roken. Ze brengt me terug naar het vakantie-eiland waar ik enige tijd geleden was… Ahh, de nostalgie!

Bloemig, fruitig en tropisch zijn de smaken. Je krijgt er een lekkere zachte buzz door, en vooral het effect is om op z’n zachtst te zeggen funny as hell! Je denkt eerst, ‘nou dit is geen sativa maar een indica …tot je een paar tellen later plots de hamer op je harses krijgt en je oogleden lekker gaan chinezen. In deze dame zit volgens mij een haasje (Haze, red.) verwerkt 😉

Nummer #1 maakt in mijn ogen zeker kans op de eerste plaats!

Sativa #2

De lelijkste dame van de vier, met een hele hoop heatstress en een hele berg fluffy takjes tot gevolg. Het is wel de grootste wietplant geworden want hier is heel wat buigwerk aan te pas gekomen, zodat ze in de tent bleef passen, ik schat haar op een 170 cm als ik haar niet had vastgebonden.

Fluffy takjes ook want het was een bloemetje, dan wat tak, weer een bloemetje en zo verder. Lange internodes dus maar toch is deze dame zeer potent geworden om roken.

500 gram aan natte buds hebben we ingevroren om er dan later een lekkere ice-o-lator van te maken. Als gevolg heb ik 50 gram plak-hash. Eén mooie tak heb ik nog te drogen gehangen, want het moet uiteindelijk en hoe lelijk ook, toch geproefd worden. En ja, speciale smaken. Met een kruidig pine (dennen) en hout-achtig aroma is het een wietsoort voor de liefhebbers. Ben echt benieuwd wat er van deze moeilijk te kweken dame wordt, als het toch goed moest lopen.

#2 is voor liefhebbers maar door de moeilijkheden om te kweken de minste van alle dames in deze ronde.

Sativa #4

Qua formaat eindigde deze dame op de voorlaatste plaats maar dit maakte ze wel meer dan ruimschoots goed met haar effect. Ook hier vermoed ik in deze dame Haze-aroma’s te ruiken. 13 weken heeft deze dame gebloeid, voor ze om is gelegd; ze had ze ruim de tijd nodig om prettig klaar te komen.

Met aardse, bloemige aroma’s van dennen en kruiden is het een heerlijkheid om te roken, en vooral te voelen in je hoofd. In mijn geval heeft deze nog een extra fijn voordeel. Als pijnpatient zoek je een soortje waar je van ontspant. Eentje die de pijngevoelens deels of geheel uitschakelt, en dat is wat deze dame vooral goed doet. Als je deze rookt mag je op een ontspannen dagje rekenen.

 

Met 71 gram is dit niet een superopbrengst maar het is voor mij toch weer 71 gram genieten, en dat is het enige wat wij allemaal willen. Deze staat na het roken bij mij wel op nummero uno, als ik een favoriet mag noemen.

Sativa #5:

En dan de laatste van het span. Ook deze plant deed me vermoeden dat er een haze in zit. Met 10 weken is deze lady als eerste omgegaan. In het midden zijn haar toppen rockhard maar aan de buitenkant meer fluffy. Het lijkt het precies of ze wilde gaan foxtailen. Uiteindelijk heeft ze het heel aardig gedaan, om toch het kleinste plantje van de groep te zijn, staat ze trots op de tweede plaats qua opbrengst met een aardige 131.91 gram.

Ook haar effect is niet mis te verstaan. Met fruitige citrussmaken en tropische tonen in de smaak en geur, word je, nadat de man met de hamer langs gekomen is, weggevoerd naar één of ander zonnig eiland. Zekers een plezier in het gemak van kweken ook. Moest ons klimaat nu maar perfect blijven in deze contreien dan zouden we reuzinnen opkweken, en dat klinkt enkel maar leuk in mijn oren.

Als Haze liefhebber moet ik deze zeker in de top 3 laten belanden, want dit is ze zeer zeker meer dan waard. Al met al was 2019 een slecht jaar om te kweken tenzij je kweekruimte perfect op temperatuur was. Helaas kan ik de mensen met dezelfde problematiek enkel bijstaan…

2019 was met momenten veel te heet voor de planten, laten we hopen dat 2020 ons beter gezind is. Stay medicated, en de groetjes!

Heady McDank

(advertentie)