Topstories

(advertentie)

Herinner je het eerste deel van Dima’s kweekverslag nog? Hij liet een Mohammed wietzaadje ontkiemen en kweekte die op in zijn Minigrow One. Het was een plaatje van een plant, die tijdens de groeifase ook mooi laag bleef. Met tien mooie groeipunten ging ze de bloeifase tegemoet…

Het is alweer even geleden sinds het eerste deel van mijn kweekverslag, dus je bent vast benieuwd hoe het nu gaat met Mohammed? Na het eerste deel zat de groeifase er min of meer op, en ik vervolg mijn verhaal met de bloeifase in de Minigrow One. En ik moet zeggen, waar het tijdens de groeifase uitstekend verliep, stuitte ik in mijn eerste bloeifase toch op een obstakel. Daar zal ik je in dit stuk meer over vertellen.

12/12 en veganistische bloeivoeding

Inmiddels ben ik zoals ik in het eerste verslag al aankondigde, overgeschakeld naar 12 uur licht en 12 uur donker om de bloeifase op gang te brengen. Ik ben daarna ook direct begonnen met het toevoegen van wat voedingsstoffen aan het water. Ik gebruik hiervoor Atami VGN, een veganistische voedingslijn die ik meekreeg op een beurs.

Na het lezen van de bijbehorende documentatie leek het me het proberen waard. De voeding is volledig organisch, en bevat alle essentiële stoffen om de aarde in leven te houden. Een Cal/Mag supplement werd er apart bijgeleverd. Ik ben benieuwd!

Tien groeipunten telde ik aan het eind van de groeifase, en al na een paar dagen op het bloeischema schoten deze mooi boven de plant uit. De takken groeiden hierna al snel boven de bevestigingspunten van het scrogrek van de Minigrow One uit. Het was een dilemma voor me, want zou ik het scrogrek gebruiken?

Ik twijfelde of ik de gok zou moeten nemen om het zonder hulp van het rek zou doen. De plant was op dat moment mooi verdeeld over het kweekoppervlak. Ze was ook nog vrij laag dus er was niet echt een noodzaak. Uiteindelijk heb ik het rek toch geplaatst, en na een goede ontblader sessie heb ik de groeipunten door het rek geleid en zo breed mogelijk in de kweekkast verdeeld.

Het enige nadeel is alleen dat ik de pot hierdoor niet meer uit de kast zou kunnen tillen, en er dus lastig bij kan komen, als dat nodig is. En dus besloot ik een paar dagen later om het scrogrek toch weer uit de Minigrow te halen. Of dit de juiste keuze was zou twee weken later blijken…

Mohammed groeide inmiddels gestaag door en strekte steeds verder omhoog. Elke dag kwam er wel een centimeter of 2 tot 3 bij. Tot ze op enig moment op een punt kwam waar ik liever had dat ze zou stoppen met groeien. Maar zoals iedere kweker wel weet; je kunt het enigszins in de hand houden maar uiteindelijk is het de plant die bepaalt…

Tegen de lamp gelopen?

Tijdens de strekfase liet Mohammed ook haar eerste bloeiharen zien, en daarmee liet ze ook meteen haar heerlijke geur ruiken. Ik heb de afzuiger van de kweekkast op 70% staan, om de luchtvochtigheid laag te houden. Deze zuigt alle lucht en geurtjes dus ook, door het koolstoffilter naar buiten. Hierdoor is Mohammed alleen te ruiken wanneer het kastje open staat. Met de deur dicht ruik en zie je er niets van! Toch wel iets wonderbaarlijks dat het zo vernuftig in elkaar zit.

Het enige wat lastig kan worden is de hoogte. En dat is na tweeënhalve week op 12/12 (de bloeistand) bij mij het geval. De toppen bereikten op dat moment namelijk het LED paneel en dat was natuurlijk niet de bedoeling. Gelukkig heb ik het scrogrek toch niet gebruikt, waardoor ik de plant nog uit de kast kan halen.

Met binddraad heb ik de scheuten en takken voorzichtig geprobeerd terug te binden. In eerste instantie aan haar eigen stam, maar dat bleek niet genoeg. Ik heb daarom wat gaten in de rand van de pot geboord, en geprobeerd om de plant daaraan vast te maken, en zo nog wat lager te krijgen.

Helaas ging het daarbij een beetje mis, toen ik per ongeluk even over Mohammed’s grens heen ging. Een mooie scheur knakte zo in één keer van de stam af! Spijtig, maar ik wist toen wel dat ik moest stoppen met forceren van de takken om ze lager te krijgen. Ik heb de Mohammed dan ook terug in de Minigrow gezet. Alle groeipunten hadden gelukkig wel weer een paar centimeter aan tot de lamp.

Inmiddels was ik ook al een tijdje aan het voeden met de Atami VGN voeding. Hierbij hou ik het meegeleverde voedingsschema aan en de plant reageert daar goed op. Ze was nog steeds mooi groen van kleur en liep een gezonde ontwikkeling zien. Bijna een beetje té goed gezien de hoogte… 😝

Suppercroppen en herstellen

Binnen een paar dagen was de lamp alweer bereikt. Ik had alleen geen mogelijkheden meer om met binddraad te werken, dus moest ik rigoureuzer te werk gaan. Doorgroeien op deze manier was helaas geen optie, dus heb ik alles zo’n 12 cm onder de lamp gesupercropped. Op dat moment kreeg ik best wat twijfels of het nog goed zou komen, moet ik eerlijk zeggen.

Het voelt wel een beetje rot om die mooie takken zomaar om te knakken, maar ik ben eraan begonnen en zal het afmaken ook! Ik ben ervan overtuigd dat ik hoe dan ook superlekkere Mohammed wiet uit dit kastje ga oogsten.

Of ik dit had kunnen voorkomen met het scrogrek is ook maar de vraag. Ik denk dat ik de plant eerder in bloei had moeten zetten en wellicht meer LST (Low Stress Training) had moeten toepassen. Maar dit is aan de andere kant ook m’n eerste kweek in de Minigrow, en überhaupt voor het eerst dat ik zo beperkt ben in hoogte. Maar ik kan er alleen maar van leren, en de volgende keer zal ik zeker vanaf het begin meer rekening houden met de strek.

Gelukkig herstelde de plant in de week erna eigenlijk prima van het supercroppen. De geknakte delen zijn goed geheeld en de plant houdt zich op eigen kracht staande. Optisch is het wellicht geen juweeltje meer, maar met de ontwikkeling van de bloeiharen, trichomen en geuren is niets mis!

Gestopt met strekken is ze gelukkig ook, en op deze stabiele hoogte kan ze nu fijn aan haar afbloei beginnen. Hoe dat verloopt lees je over een paar weken in het derde deel. Tot dan!

Dima

(advertentie)