Topstories

(advertentie)

Aan het woord is nog steeds een van de beste vrienden van Bio Bertje. Hij doet in een korte serie verslag van zijn ‘opgerolde kweekruimte’ waar 76 mannelijke en vrouwelijke zaailingen werden gevonden. Na een rechtszaak kreeg hij een taakstraf, en dit is zijn vierde werkdag bij de reclassering in Amsterdam.

Als je Bio Bertjes verhalen volgt weet je dat ik een goede vriend van hem ben. Ik ben ‘gepakt’ met 76 zaailingen en heb daar na een rechtszaak een taakstraf aan overgehouden. Ik beschrijf mijn ervaringen met justitie in deze korte serie. Als je de voorafgaande delen van deze serie wil lezen, dan vind je die hier (deel #1), hier (deel #2), hier (deel #3) en hier (deel #4). Hieronder vervolg ik mijn verhaal met de vierde ‘werkdag’ bij de reclassering in Amsterdam.

Mijn vierde ‘werkdag’

Ik sta vandaag weer iets eerder op om me even te scheren, en beantwoord weer wat emails voor mijn echte werkgever. Ik vertrek daardoor iets later dan gisteren, en moet nu opschieten want ik wil zeker niet te laat komen. Tijdens het fietsen rook ik een medicinaal jointje die ik gisteravond al voorbereid had. Door de wind brandt het jointje veel sneller dan gewoonlijk… de wind rookt de helft mee.

Ik zet mijn fiets weer in het overdekte fietsenrek bij de Bouwmaat tegenover het kantoor van reclassering. Net op tijd en vlak voor negen uur kom ik binnen en haal ik bij de balie weer de sleutel voor het kluisje waarin ik geacht wordt mijn mobiel op te bergen. Ik stop mijn telefoon erin, en geef de sleutel weer af aan de balie. Dan moet ik weer door de detectiepoort, waar mijn jas en rugzak zoals iedere dag gecontroleerd worden.

40.000 spenen!

Net als gisteren zijn er al zo’n 10 tot 15 mensen aanwezig. Ik neem een cappuccino uit de automaat en eet wat koekjes als ontbijt. Stipt om 9 uur worden we weer naar de werkplek gebracht. Ik ga zoals iedere dag op dezelfde plek zitten, en pak mijn lege dozen uit de stelling. Achter me de grote plastic container nog op de vloer. Deze container van 1,20 x 1,20 x 1 meter zit vol met babyspullen, en ik vraag me af hoeveel verpakkingen ik inmiddels al uitgepakt heb. Vandaag wil ik dit voor de grap eens berekenen.

Ik pak een eerste box uit de container en gooi de spenen op mijn tafel. De taken van het werk zijn bekend: uit de verpakking halen, verschillende materialen van elkaar scheiden en in kleine dozen doen, en de boxen met gescheiden materialen in grote bakken weggooien. Ik tel de secondes van hoe lang het duurt om een pakje met twee siliconen spenen (voor op een zuigfles) uit te pakken. Het duurt ongeveer 4 seconden. Voor het gemak reken ik 5 secondes. Nu bereken ik het in mijn hoofd: 1 minuut = 24 spenen, 1 uur = 60 x 24 = 1440 spenen, 5 uren per dag = 5 x 1440 = 7200 spenen per dag!

Omdat ik in totaal 40 uren taakstraf af moet werken, over 6 dagen van 6 uur en één dag van 4 uur, kom ik op 6,67 x 7200 = 48024 spenen in totaal! Ik ben verbaasd dat ik in dit tempo meer dan 40000 spenen ga uitpakken tijdens mijn verblijf hier.

Bloederige wondjes

Het plastic van de verpakking is hard en splintert soms bij het openmaken. Dat geeft scherpe randjes en daardoor krijg ik kleine sneetjes in mijn vingers en schuurt mijn huid open. Mijn handen worden ook heel droog en daardoor ontstaan er nog meer bloederige wondjes op mijn handen. Een van mijn vingernagels is door het scherpe plastiek ingescheurd. Gelukkig valt het mee maar ik moet het later wel even bijvijlen. Ik besluit om vanavond mijn vingernagels te knippen en te vijlen, zodat dat niet nog eens gebeurt.

Om 14.30 uur zegt de werkmeester dat we klaar zijn, en kunnen opruimen. Ik gooi de laatste dozen leeg in de afvalbakken achterin de ruimte, en zet mijn lege boxen weer terug in de stelling. Na het vegen van de vloer is het wachten tot we naar buiten mogen, en schrijf ik weer de gebeurtenissen van de dag op.

Als we naar buiten mogen en de sleutels voor de kluisjes krijgen, begint weer het dagelijkse concert van piepjes van alle telefoons. Exact om 15 uur kunnen we gaan. Het voelt als vrijgelaten worden uit een gevangenis. In ieder geval tot de volgende dag… maar daarover vertel ik in mijn volgende artikel meer.

Tot dan!

[Beeld: Shutterstock AI]

(advertentie)