(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Voor de laatste keer lezen we van de beste vriend van Bio Bertje, over de taakstraf die hij kreeg omdat de politie te veel zaailingen bij hem aantrof. De straf zit er nu bijna op, en hij vertelt hoe blij en bevrijd hij zich voelde toen het erop zat. Ook vertelt hij wat hij van het hele gebeuren vond, en of de Nederlandse staat er iets mee is opgeschoten?

Zoals je ondertussen wel zal weten ben ik niet Bio Bertje maar een goede vriend van hem. Ik ben twee jaar geleden ‘gepakt’ met wietplantjes. Allemaal zaailingen en mannetjes en vrouwtjes door elkaar die ik nog uit moest zoeken. Justitie wilde me echter wel voor 76 planten aanslaan, en vroeg aan de rechter een boete van 30.000 euro!

Gelukkig zag de rechter ook wel in dat ik geen broodkweker ben, maar gewoon een medicinale gebruiker die voor zichzelf kweekte. Het werd dus uiteindelijk een taakstraf van 40 uur, en het hele voorval en de straf beschrijf ik hier.

De rechtszaak en mijn eerste vier ‘werkdagen’ beschreef ik in de eerste delen van deze serie, en kun je hier (deel #1), hier (deel #2), hier (deel #3), hier (deel #4), hier (deel #5) en hier (deel #6) teruglezen. Vandaag beschrijf ik mijn laatste werkdag bij de reclassering, ik ben blij dat de straf erop zit!

Het monotone werk begint weer… maar deze keer wel voor het laatst!

Nog maar 4 uurtjes…

De laatste anderhalve dag van mijn taakstraf verliepen min of meer hetzelfde. Heel veel spenen uitpakken dus, zonder mijn gewonde duim te gebruiken. Er gebeurt verder niets bijzonders, behalve dat de melk in de koffie-automaat weer opgevuld wordt en ik weer lekker cappuccino kon drinken. Ja, dit soort kleine dingen worden ineens belangrijk als je opgesloten zit – ook al is het ‘maar’ om een taakstraf te voldoen.

Op m’n laatste dag mag ik twee uur eerder weg, omdat ik nog maar 4 uur van de taakstraf hoefde af te werken. Een vriendelijke werkmeester komt na de lunch naar mijn tafel en zegt‚ “je hebt het bijna achter de rug nu. Daar ben je blij om hè?”.

Ik lach en zeg dat ik wel héél blij ben als het over is, en ik niet meer terug hoef te komen. Hij lacht en zegt, “ja, daar is iedereen blij mee die hier naar de werkplek komt”. Hij vertelt me verder, dat ik met opruimen kan beginnen, en dat hij me laat gaan als ik daarmee klaar ben.

Zijn woorden klinken als goud in mijn oren, en ik begin meteen alles op te ruimen en schoon te maken. Nadat ik de spenen en het verpakkingsmateriaal, voor de laatste keer in de grote afvalbakken gegooid heb, veeg ik nog snel de vloer rondom mijn tafel, en ben ik klaar. Ik ga vervolgens meteen naar het kantoortje van de werkmeesters, om te zeggen dat alles schoon is en ik klaar ben.

Ze lachen en vinden het duidelijk grappig. “Je kan het wel bijna verwachten… haha!” Ik lach terug en zeg, “daar kan je zeker van zijn”. Een van de werkmeesters opent de deur van de werkruimte, en loopt met me mee naar buiten. Ik krijg de sleutel voor het kluisje, en mag mijn mobiel eruit pakken. Als ik de sleutel teruggeef bij de balie, vertelt de werkmeester dat ik mijn taakstraf voldaan heb, en dat ik daarover nog een brief van reclassering met een bevestiging zou krijgen.

Nutteloze taakstraf achter de rug

Ik ben natuurlijk helemaal blij en gelukkig en mag nu écht naar buiten. De frisse buitenlucht voelt nog frisser, en de blauwe hemel is mooier dan gisteren. Ik kan jullie het gevoel bijna niet overbrengen, omdat het zo heerlijk bevrijdend was.

Het is niet te beschrijven hoe bevrijdend Bertjes vriend zich voelde na zijn ‘vrijlating’.

Samenvattend beschouw ik het monotone en stupide werk wel als verloren tijd, en ik denk niet dat de Nederlandse maatschappij hierdoor iets opgeschoten is. Voor het kweken van cannabis als mijn eigen medicijn, kreeg ik een straf die me 40 uur van mijn leven gekost heeft. Ik vind dat onevenredig maar ik kon er niets aan doen.

Ik ben blij dat ik het achter mij heb, en weet ook zeker dat ik in de toekomst voorzichtiger ben met mijn eigen medicinale teelt. Bedankt voor het lezen als je het helemaal hebt volgehouden, en anders kan ik je vertellen dat mijn maatje Bio Bertje volgende week weer terug is. Hij is ook blij dat hij zijn fiets nu weer terug heeft 😉

Groetjes, en veel leesplezier met Bertjes mooie kweekverhalen!

(advertentie)