Topstories

(advertentie)

Afgezien van een wietboterkoek en nieuwe waardering van Purple Berry Muffinz, gaat het vandaag vooral over de buitenwiet van Dokter Groen. Op Alpine Crocket na zijn alle zaadjes uitgekomen. De kweekdokter maakt een aardemengsel met van alles en nog wat, en zet zijn zaailingen lekker in het zonnetje. Alpine Crocket mag in de herkansing.

Geen binnenkweek of Purple Berry Muffinz deze week maar m’n eerste buitenwiet verslag van het jaar. De Purple Berry Muffinz heb ik vorige week immers al geknipt en gewogen. Mocht je dat gemist hebben, het was een hele mooie oogst met 0,96 gram per Watt op de weegschaal. Van het knipafval heb ik een smakelijke wietboterkoek met citroen gemaakt, op de foto zie je een stukje hiervan.

Ik heb de paarse wiet natuurlijk de hele week gerookt, en ben het al veel meer gaan waarderen. Zoals ik eerder schreef is de Purple Berry Muffinz namelijk niet zo terpy en plakkerig als ik gehoopt had. Als ik er een dikke pure joint mee draai trekt die ook geen olieringen maar de wiet is wel superzacht in de keel als je hem rookt.

Purple Berry Muffinz is ook mooie en compacte wiet met een heerlijke zoete en kruidige bessensmaak. En omdat er nauwelijks chlorofyl (bladgroen) in zit, is het dus heerlijk zacht aan je keel bij het roken. Ik vermoed dat het gebrek aan chlorofyl in paarse soorten er juist voor zorgt dat ze wat minder olies bevatten en wat minder vettig zijn. Maar dat maakt het dus wel heerlijk om puur te roken zonder te hoesten. De wiet is nog best vers en ligt pas een week te curen maar hij brandt goed en de as is nu al heel mooi wit van kleur.

Buitenwiet test

Genoeg nu over de Purple Berry Muffinz want ik ben een nieuwe ronde begonnen. Vorige week heb ik de zaadjes van de CNNBS en SeedStockers buitenwiet test daarvoor laten ontkiemen. Op dinsdag deed ik ze in natte koffiefilters om te kiemen, en op donderdag kon ik de drie lichtgevoelige zaadjes in de aarde poten.

De drie lichtgevoelige zaadjes heb ik in kleine plastic potjes gezet, want die zullen later nog verpot worden. Ze staan in een mengsel van perliet en wat eenvoudige potgrond uit de supermarkt. In mijn schuur vond ik nog wat compost van vorig jaar, dus daar heb ik ook een schepje van bijgedaan.

Een aardig mengsel

Voor de drie autoflowers heb ik een ander aardemengsel gemaakt, en hier meteen drie grote potten van 10 liter mee gevuld. Deze planten zal ik namelijk niet meer verpotten, en door ze meteen een grote pot te geven kan ik ze die stress besparen.

De aarde die ik voor de autoflowers gebruikt heb is een mengsel van van alles wat ik nog in huis had. Er zit wat van dezelfde eenvoudige potgrond in maar ook compost, perliet, kleikorrels, kokos (van de Action 😝) en wat gebakken kleikorrels voor bonsai boompjes.

Ook heb ik er wat sphagnum mos doorheen gemengd. Bij bonsai bomen en andere tuinplanten zorgt dat altijd voor een goede en snelle doorworteling, en je kunt er ook planten in stekken. Ik ben benieuwd wat het voor de autoflowers doet maar het is in ieder geval een aardig aardemengsel geworden.

Alpine’s en Dutch Treat

Twee van de drie autoflower zaadjes heb ik op vrijdag in de aarde gestopt. De autoflower Alpine Crocket is helaas niet uitgekomen maar ik heb een nieuw zaadje gekregen en die is gisteren meteen in een koffiefilter gegaan. De andere Alpine, Alpine Honey Melon, is een lichtgevoelig zaadje en heeft een beetje gekke eerste gekartelde blaadjes, alsof ze bij het kiemen hun puntjes verloren zijn.

Verder valt Dutch Treat op. Deze zaailing is na het poten in de aarde nauwelijks hoger geworden maar wel goed uitgekomen. Het lijkt alsof het plantje met haar lobblaadjes op de aarde ligt en helemaal geen stammetje heeft. Ik ga er vanuit dat dit net lang zo zal blijven maar dat weten we volgende week pas echt zeker. Ook zullen we dan zien of de nieuwe Alpine Crocket wel is uitgekomen. Tot dan!

Dokter Groen

(advertentie)