(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Je hoort wel eens dat in de Democratische Republiek Korea – doorgaans Noord-Korea genoemd – cannabis legaal zou zijn, dat het gebruik ervan sociaal geaccepteerd is en wiet algemeen verkrijgbaar zou zijn. Maar omdat het zo’n gesloten land is komt er maar weinig informatie in of uit. Daarom dit cannabisdossier over ’s werelds laatste Stalinistische bolwerk!

Geschiedenis van cannabis in Korea

Cannabis werd in Korea waarschijnlijk in eerste instantie gebruikt als bron van voedsel en vezels. Voor de eerste beschavingen die zich als landbouwers vestigden, was de oogst van fundamenteel belang en dat bracht aanbidding van hogere machten met zich mee die de oogst moesten doen slagen, een verschijnsel dat zich in deze ontwikkelingsfase van de mensheid over de hele wereld voordeed. In de oudheid werd daartoe in Korea de Chinese godin Magu aanbeden, onder de naam Mago. Magu wordt al van oudsher geassocieerd met de hennepplant omdat haar naam een samenstelling is van het Chinese woord voor cannabis, ma, en het woord gu, dat meisje of maagd betekent.

shutterstock_274908119

Moeten we hier niet nog 1 icoontje bij de Noord-Koreaanse symbolen zetten, namelijk het wietblad? [illustratie: Steinar/Shutterstock]

In de moderne tijd was er sprake van cannabisgebruik door Amerikaanse soldaten die bij de gedemilitariseerde zone (DMZ) tussen Noord- en Zuid-Korea waren gestationeerd tijdens de Koreaanse Oorlog (1950-1953). Naar verluidt plukten de soldaten eenvoudigweg de in het wild groeiende cannabisplanten, droogden ze in hun tenten en rookten ze op. Zelfs nu nog wordt dikwijls het voorbeeld aangehaald van vermoeide Noord-Koreaanse soldaten die zich willen ontspannen door het gebruik van cannabis.

Wiet als alternatief voor (dure) tabak

Vandaag de dag lijkt het gebruik van cannabis wijdverbreid in heel Noord-Korea. Uit de zeldzame rapporten over cannabisgebruik in Noord-Korea in meer recente tijden (zoals het interessante en vaak aangehaalde reisverslag van The Bohemian Blog naar de noordelijke stad Rason) lijkt het alsof cannabis hier wordt gebruikt als alternatief voor tabak en wellicht door de autoriteiten in Noord-Korea zelfs nog meer geaccepteerd wordt dan tabak. Tabak van goede kwaliteit is duur en moeilijk verkrijgbaar in Noord-Korea, hoewel er op de zwarte markt veel goedkope namaak en producten van inferieure kwaliteit worden verhandeld. De goedkope tabaksproducten zijn vaak versneden met chemicaliën of andere grondstoffen dan tabak, waardoor cannabis door velen gezien wordt als een goed alternatief. Hoewel de goedkope sigaretten namelijk goedkoper zijn dan de luxe merken, zijn ze nog steeds veel duurder dan cannabis dat met zakken tegelijk op elke lokale markt wordt aangeboden.

Naar verluidt zijn joints de standaardmanier om cannabis te gebruiken in Noord-Korea en worden deze gerold met elke soort papier die voorhanden is, waaronder kranten- en tijdschriftenpapier

Cannabis is het populairst onder de werkende klasse en wordt vaak gebruikt als middel om te ontspannen na een dag keihard werken. Naar verluidt zijn joints de standaardmanier om cannabis te gebruiken in Noord-Korea en worden deze gerold met elke soort papier die voorhanden is, waaronder kranten- en tijdschriftenpapier. Het schijnt dat de krant Rodong Sinmun zeer geschikt is voor dit doel. Bezoekers van Noord-Koreaanse steden vertellen dat de doordringende geur van cannabisrook keer op keer herinnert aan het wijdverbreide gebruik. Cannabis wordt in Noord-Korea ook wel ip tambae genoemd (dat ruwweg ‘bladtabak’ betekent) of yoksam en men noemt het eufemistisch ook wel eens de ‘speciale plant’.

Cannabisteelt in Noord-Korea

Uit alle beschikbare rapporten blijkt dat er in heel Noord-Korea cannabis in het wild groeit. Ook wordt gemeld dat veel mensen in hun tuin of moestuin een paar van deze planten kweken en dat er ook sprake zou kunnen zijn van grootschalige teelt, hoewel hiervoor geen keihard bewijs bestaat. Sokeel Park staat aan het hoofd van de niet-gouvernementele organisatie ‘Liberty in North Korea’ uit Californië en beweert dat cannabis aan het buitenland wordt verkocht om vreemde valuta binnen te krijgen (die ongetwijfeld direct naar de geheime bankrekeningen van de familie Kim worden doorgesluisd, net als de winsten op de productie in laboratoria van methamfetamine).

Bezoekers aan Noord-Korea hebben gezien dat er een overvloed aan cannabisplanten groeit langs wegen, in tuinen en langs spoorrails. Men meldt zelfs dat cannabis met opzet wordt gekweekt langs spoortrajecten omdat deze plant met zijn wortels de grond stabiliseert.

Iemand schreef op het populaire onlineforum Reddit in een informeel Q&A-bericht dat hij elk jaar vrienden in Noord-Korea bezoekt en met eigen ogen heeft gezien hoe er lokaal cannabis wordt geteeld. Hij schreef dat het op slechts enkele plaatsen overvloedig groeit in het wild maar dat kleinschalige kweek en persoonlijk gebruik algemene praktijk is.

Industriële hennepteelt

Noord-Korea beschikt over een bedrijfstak die actief hennep kweekt. Volgens een recente publicatie beschikte Noord-Korea, met 19.000 hectare aan hennepplantages, ooit zelfs over het grootste areaal ter wereld, terwijl China, dat jarenlang de grootste producent was, toentertijd kennelijk slechts een areaal van zo’n 16.500 hectare bebouwde.

In 2004 werd gemeld dat Noord-Korea 12.800 ton hennep had geproduceerd, waarmee het de derde producent ter wereld was na China (38.000 ton) en Spanje (15.000 ton). Andere bronnen meldden dat Noord-Korea in 2004 zo’n 13.000 hectare bebouwde en China 65.000 hectare. Als dat klopt, suggereert het dat de opbrengst van hennep in Noord-Korea bijna twee keer zo hoog is als in China, omdat die in Noord-Korea bijna één ton per hectare opleverde (0,99 ton/ha) en in China net iets meer dan de helft daarvan (0,58 ton/ha).

Wat zegt de wet in Noord-Korea over wiet?

Er bestaat klaarblijkelijk geen specifieke wetgeving over cannabis in Noord-Korea. Bovendien is het land weliswaar sinds 1991 lid van de Verenigde Naties en heeft het alle belangrijke verdragen geratificeerd waaronder het Enkelvoudige Verdrag over Narcotische Middelen en het Verdrag inzake Psychotrope Stoffen, maar heeft het blijkbaar geen wetgeving ingevoerd ter implementatie van deze verdragen, in ieder geval niet wat betreft cannabis.

De wetgeving omtrent drugs is in Noord-Korea in het algemeen zeer strikt, hoewel het lijkt alsof de autoriteiten plantaardige drugs als cannabis en opium niet in dezelfde mate bestrijden als synthetische en uiterst verslavende drugs als methamfetamine en heroïne (waarbij recente verslagen echter suggereren dat de methamfetamineproductie een zodanig hoge vlucht heeft genomen dat het gebruik ervan nu wijdverbreid is en sociaal geaccepteerd).

Als recente ontwikkeling is gemeld, dat het strafrecht inmiddels zodanig is aangepast dat de doodstraf ook kan worden opgelegd voor het gebruiken en dealen van drugs

Cannabisteelt in een privétuin in Noord-Korea (© Solfar)

Wietteelt in een privétuin in Noord-Korea (© Solfar)

Noord-Korea legt nog steeds de doodstraf op voor zware misdrijven en volgens de database Death Penalty Worldwide van de Cornell University worden er in het geheim regelmatig doodvonnissen voltrokken, waaronder minimaal zeventig in 2013. Als recente ontwikkeling is gemeld, dat het strafrecht inmiddels zodanig is aangepast dat de doodstraf ook kan worden opgelegd voor het gebruiken en dealen van drugs. Het is echter niet bekend hoeveel van de geëxecuteerden waren veroordeeld voor drugsgerelateerde misdrijven. Hoewel er geen specifieke wetgeving is gepubliceerd of lijkt te bestaan voor drugsbezit, wordt algemeen aangenomen dat de doodstraf zelfs voor louter drugsbezit kan worden uitgesproken.

Cannabis kopen en gebruiken

Vrij reizen naar Noord-Korea is niet zomaar mogelijk. Bezoekers dienen zich doorgaans aan te melden voor een officiële groepsreis (wat wel zo veilig is) en de lokale reisgidsen spreken niet graag over het ‘speciale plantje’. Wellicht komt dit door richtlijnen van bovenaf, want de autoriteiten zijn zich terdege bewust van de taboes rondom cannabis in de rest van de wereld. Maar in een land waarin omkoping aan de orde van de dag is, als ‘smeermiddel’ van de lokale economie, zijn de reisgidsen wellicht iets openhartiger over cannabis wanneer daar een kleinigheid tegenover staat.

Als je in de gelukkige (of wellicht ongelukkige) omstandigheid verkeert om een bezoek aan Noord-Korea te brengen, zijn je kansen op een bezoek aan de beruchte markten waar lokaal gekweekte cannabis wordt verhandeld veel groter als je met één of meer gezagsdragers op pad gaat. Zij weten deuren weten te openen die voor de gemiddelde toerist doorgaans ferm gesloten blijven.

Op de markt kost een volle zak met toppen en bladeren van lokaal gekweekte cannabisplanten ongeveer € 0,50. Deze zijn natuurlijk niet zo sterk als de krachtige hybridesoorten uit het commerciële circuit, maar naar verluidt zijn de geur, de smaak en de algehele kwaliteit meer dan acceptabel.

[openingsillustratie:  ARTPROXIMO/Shutterstock]
(advertentie)