- Gefjon kweekt Kush van de Barney’s boerderij (#12)
- Millennials kopen meer voorgedraaide joints dan wie dan ook
- Biologisch je eigen wiet kweken? Start hier!
- Dima kweekt Mohammed in de Minigrow One kweekkast (#2)
- Duimen voor stekken & Bubba Diesel met kleine hoofdtoppen
- Debunk • Opgebouwde THC-tolerantie geen bewijs dat wiet verslavend is
Dr. Groen: Home sweet home!
Het is bijna een maand geleden dat Dokter Groen vlak voor zijn vakantie zijn laatste kweekverslag inleverde. Op dat moment waren zijn Gorilla Glue planten al zo ver, dat ze gespoeld konden worden. Hoe de wietplanten er nu bijstaan? Kijk zelf maar; het was in ieder geval heel fijn thuiskomen, aldus Dokter Groen.
Hoewel ik best nog wat langer in de tropische zon had willen blijven, was het erg fijn om thuis te komen dit jaar. Thuis bij mijn geliefde dames welteverstaan – de negen Gorilla Glue planten in mijn bescheiden kweekkast. Het is altijd een beetje afwachten wat je thuis aan zult treffen wanneer je je wietplanten in handen van een oppas achterlaat. Helemaal wanneer die wietplanten – negen Gorilla Glue dames in mijn geval – voor vertrek nog maar een paar weken hoeven te bloeien.
Kogelharde toppen!
Achteraf gezien kwam het helemaal goed uit dat de Gorilla Glue dames al bijna klaar waren. Hierdoor hoefde mijn oppas geen voeding te mengen. En omdat ik puur biologisch kweek met compost, aarde en biologische voeding kon de oppas volstaan met gewoon kraanwater, zonder het aan te zuren. Risico op voedingsfouten was er dus niet, en de planten als ook de oppas hebben het dan ook uitstekend gedaan tijdens mijn afwezigheid. Wat ik bij thuiskomst aantrof waren de hardste toppen die ik ooit kweekte, de spruiten van Dirk van den Broek zijn er niks bij!
Of het door de Gorilla Glue genetica komt, of door de uitstekende prestatie van de nieuwe Hans Panel ledlamp die tegenwoordig standaard in de CNNBS G-Kit zit, weet ik niet. Maar dat ik een uitstekende oogst ga draaien deze ronde staat buiten kijf. Niet alleen zijn de toppen stuk voor stuk kneiterhard, ze voelen ook heel zwaar aan. Toen ik bij terugkomst voor het eerst in de kast keek, hingen de meeste takken in een boog naar beneden door het gewicht van de buds.
3 Fenotypes
Omdat ik de planten niet direct bij thuiskomst wilde oogsten, heb ik ze gespalkt met wat stokken. Het zou zonde zijn als een van de takken zou breken. Ook heb ik ze voor de foto’s alvast voor het grootste gedeelte ontbladerd. Wie weet reageren ze erop met nóg meer trichomen, wie zal het zeggen?
Twee van de negen planten heb ik niet van hun bladeren ontdaan. De twee hebben duidelijk een andere topstructuur dan de rest, en zijn wat dat betreft dus andere fenotypes. In totaal zaten er dus drie verschillende fenotypen tussen de negen gebruikte zaden. Zeven van de negen planten waren na 8 weken bloeien kogelhard en klaar voor de oogst. Eén van de dames heeft aanmerkelijk grotere toppen en is op dit moment (de negende bloeiweek) bijna klaar voor de oogst en het laatste fenotype neigt duidelijk wat meer naar de sativa kant en heeft nog veel witte bloeiharen. De toppen aan deze plant moeten ook nog opzwellen en zullen dus nog flink groter worden.
Oogstplan
Hoewel ik de zeven feno’s met de harde toppen al had kunnen oogsten, ben ik daar nog niet aan toe gekomen. Maar goed, ze gaan vandaag of morgen om. Gelukkig heb ik ook nog een leegstaande kweektent zodat ik de toppen niet in de CNNBS G-Kit zelf hoef te laten drogen. De twee afwijkende fenotypen wil ik namelijk nog wat langer laten staan, zodat ook zij hun volle potentie zullen bereiken.
Verwacht volgende week dus een oogstverslag van me, en misschien al een eerste rookverslagje. Ik kan niet wachten om deze dames te proeven. Ze ruiken heerlijk zoet en plakken als de neten dus ik ga ervan uit dat ik er ook apestoned van ga worden! Mijn tolerantiegrens is na twee weken vakantie ook weer wat gedaald dus dat beloofd wat. Al heb ik mijn cannabinoïdenprofiel natuurlijk alweer op peil gebracht sinds ik terug ben, dat snap je…
Tot volgende week!
(advertentie)